Λήθη ίσον θάνατος

«Μην ξεχνάς» ήταν το μήνυμα των φετινών εκδηλώσεων για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, που διοργάνωσε η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στη Σύρο, αποδίδοντας φόρο τιμής στα χιλιάδες θύματα της τουρκικής αγριότητας και θηριωδίας.

Μετά το πέρας της Επίσημης Δοξολογίας που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών, εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της Ημέρας από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Μικρασιατών Ερμούπολης, Νίκο Λειβαδάρα, ο οποίος αναφέρθηκε στο τελευταίο κεφάλαιο της ελληνικής παρουσίας στη Μικρασιατική γη, το οποίο γράφτηκε πριν από 95 χρόνια.

«Ποτέ άνθρωπος δεν αντίκρισε όλα αυτά μαζί. Σφαγή, φωτιά, πείνα και εξαγριωμένους Τούρκους. Όσοι κατόρθωναν να σωθούν από το μαχαίρι του Τούρκου, κατάκοποι, με την ψυχή στο στόμα, έπεφταν στη θάλασσα κολυμπώντας ανάμεσα σε πτώματα για να φτάσουν στα συμμαχικά καράβια όπου διώχνονταν βάρβαρα. Τους ζεματούσαν με καυτό νερό, τους πατούσαν τα χέρια όπως γαντζώνονταν στην κουπαστή και τους πετούσαν στη θάλασσα».

«Αν δεν θέλεις να πεθάνεις, να θυμάσαι»…

Σημειώνεται ότι, στις 30 Ιανουαρίου 1923 υπογράφηκε στη Λοζάνη το πρώτο μέρος της ομώνυμης Συνθήκης η οποία αποτέλεσε την κατάληξη της μεγαλύτερης καταστροφής που υπέστη η Ελλάδα. Με τη Συνθήκη αυτή, αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα. Όπως τόνισε ο κ. Λειβαδάρας, μετακινήθηκαν από τη Μικρά Ασία στην Ελλάδα 1.650.000 Έλληνες και από την Ελλάδα στην Τουρκία 670.000 Τούρκοι με βάση το θρήσκευμά τους.

«Είναι λυπηρό να βλέπουμε τον 21^ο αιώνα να στοιχειωνόμαστε από την κληρονομιά μιας συνθήκης που εφαρμόστηκε στην αρχή του 20^ου. Τότε που η αποικιοκρατία έστεκε ακόμα ακλόνητη και το δικαίωμα ισχυρών κρατών να υπαγορεύουν τη μοίρα των πιο αδύναμων λαών ήταν ευρέως αποδεκτό».

Καταλήγοντας, ο πρόεδρος υποστήριξε πως «αν η σημερινή Τουρκία θέλει να λέγεται Ευρωπαϊκή χώρα, μια και κόπτεται να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οφείλει να μιμηθεί το γερμανικό παράδειγμα. Να ζητήσει συγγνώμη για τη γενοκτονία που διέπραξε σε βάρος του Μικρασιατικού Ελληνισμού και να δώσει εγγυήσεις στην ανθρωπότητα ότι δεν θα το επαναλάβει. Μόνο έτσι θα ελευθερώσει την ψυχή και τη συνείδηση των Τουρκικών γενεών από τα υπόκωφα συμπλέγματα ενοχής που την κατατρέχουν και την εμποδίζουν να αφομοιώσει όλες τις μεγάλες αξίες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Μετά από την εκφώνηση του Πανηγυρικού, τελέστηκε Επιμνημόσυνη Δέηση στο Μνημείο Μικρασιατικής Μνήμης στην περιοχή του προσφυγικού συνοικισμού του Ξηροκάμπου, ενώ ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας, καθώς και μικρά μέλη των Συλλόγων Μικρασιατών και Βορειοελλαδιτών Σύρου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο Δικηγορικός Σύλλογος Σύρου κατέθεσε συμβολικά ένα λουλούδι και προσέφερε στο διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Μικρασιατών το ποσό των 50 ευρώ για να τη Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης.