«Το ΚΔΑΠ-ΜΕΑ έδωσε νόημα στη ζωή των ωφελούμενων»

Η ανάγκη διασφάλισης πόρων για τη συνέχιση της ομαλής λειτουργίας των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Ατόμων με Αναπηρία επισημάνθηκε στο πλαίσιο της επίσκεψης της Διευθύντριας Ευρωπαϊκών Κοινοτικών Προγραμμάτων στην Ε.Ε., Αναστασίας Μπακοπούλου και της Κατερίνας Χριστοφή από τη Β’ Μονάδα Συντονισμού & Παρακολούθησης Δράσεων Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου των Περιφερειακών ΕΠ, στο ΚΔΑΠ ΜΕΑ Σύρου – Ερμούπολης.

Στη συνάντηση με το προσωπικό της δομής παρευρέθηκαν, επίσης, η Αγγελική Παλαιολόγου - Στέλεχος Μονάδας Α' ΕΥΔ Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, η Παναγιώτα Καρούση - Στέλεχος Μονάδας Β1 ΕΥΔ Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και η Έλλη Σακελλαρίου - Στέλεχος Μονάδας Β1 ΕΥΔ Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος με έμφαση στη χρηματοδότηση των ΚΔΑΠ ΜΕΑ μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ "Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής ζωής", η οποία παρατείνεται έως το 2023.

Με αφορμή την προαναφερθείσα επίσκεψη, η Διευθύντρια του ΚΔΑΠ ΜΕΑ Σύρου – Ερμούπολης, Μόσχα Κοντορούση μίλησε στην «Κοινή Γνώμη» για το σημαντικό και ποιοτικό έργο που παρέχεται από τη δομή, επί 17 συναπτά έτη, αλλά και για τις δυνατές σχέσεις των ωφελούμενων με την τοπική κοινωνία, όπως αυτές διαμορφώθηκαν και ισχυροποιήθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.

Ποια θέματα μονοπώλησαν τη συζήτησή σας με τις κυρίες Μπακοπούλου και Χριστοφή, οι οποίες κατά την παραμονή τους στη Σύρο, ήρθαν σε επαφή με το προσωπικό κοινωνικών δομών του νησιού;

«Συζητήσαμε γενικά για το πώς κυλά μέχρι τώρα η χρηματοδότηση μέσω της δράσης "Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής ζωής" και ποιο θα είναι το μέλλον των χρηματοδοτήσεων μετά τη λήξη της παράτασής τους, το 2023. Επιπλέον, τονίσαμε ότι, επιτελούμε έναν σκοπό, που είναι κατανοητός και αρεστός στην τοπική κοινωνία. Τόσο η κ. Μπακοπούλου, όσο και η κ. Χριστοφή καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα υποστήριξης αυτών των δομών. Το μέλλον της χρηματοδότησής τους είναι προς το παρόν άγνωστο. Δεν μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ότι θα συνεχιστεί και αν θα γίνεται μέσω ευρωπαϊκού προγράμματος ή κρατικής επιχορήγησης. Ωστόσο, η σημασία διατήρησης των δομών υπογραμμίστηκε και από τις κυρίες, οι οποίες εξέφρασαν πως, επιθυμούν να τις στηρίξουν».

Στα δεκαεπτά χρόνια λειτουργίας της δομής υπήρξε ποτέ φόβος για πιθανή άρση της λειτουργίας της;

«Όχι, δεν είχαμε φτάσει ποτέ στο σημείο να φοβόμαστε. Δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ τέτοιο πρόβλημα. Πάντα είχαμε στήριξη από τον Δήμο, την Περιφέρεια και τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Η τοπική κοινωνία, δηλαδή η εκάστοτε δημοτική και περιφερειακή αρχή ή η Νομαρχία στο παρελθόν ήταν διαχρονικά δίπλα μας. Δεν είχαμε κανένα παράπονο. Όποιο θέμα προκύπτει λύνεται μέσα από συζήτηση και διάλογο. Αυτή είναι και η φιλοσοφία μας. Αν πρέπει να γίνει κάτι, θα γίνει κατόπιν συνεννόησης με την αρμόδια αρχή χωρίς να διατυμπανίζεις και να δημιουργείς προβλήματα εκ του μη έχοντος. Από την άλλη, εμείς είμαστε μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΠΑΣΕΚΔΑΠ), που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2002. Μέσω αυτού, προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις σε προβλήματα και να διεκδικούμε».

Δεδομένου ότι, ο βασικός πυρήνας των ατόμων που απασχολούνται δημιουργικά στο Κέντρο σας παραμένει εδώ και αρκετά χρόνια σταθερός, ωφελούμενοι και προσωπικό δίνετε την εικόνα μιας μεγάλης «οικογένειας».

«Το ΚΔΑΠ-ΜΕΑ λειτουργεί από το 2002. Τότε είχαν έρθει παιδιά, τα οποία ήταν 17 χρόνια νεότερα και πλέον, έχουν μεγαλώσει. Οπότε, όλο αυτό το διάστημα συνάψαμε φιλικές σχέσεις. Έχουν γίνει κομμάτι της ζωής μας. Οι αποχαιρετισμοί, βέβαια, είναι κι αυτοί μέσα στο πρόγραμμα. Για παράδειγμα, είχαμε έναν ωφελούμενο, ο οποίος ήταν μαζί μας πέντε χρόνια και τον αποχαιρετήσαμε, επειδή η οικογένειά του έπρεπε να μετακομίσει σε άλλο νησί. Οπότε, το κενό συμπληρώθηκε από κάποιον άλλον ωφελούμενο. Μπορεί κάποιος για τους δικούς του προσωπικούς λόγους να σταματήσει για ένα χρονικό διάστημα (ένα ή δύο έτη), αλλά η πλειοψηφία των παιδιών είναι σταθερή. Έχουμε πάντα 25 εγγεγραμμένους ωφελούμενους, όπως προβλέπει και η άδεια λειτουργίας μας. Αυτό είναι το ανώτατο όριο».

Λαμβάνοντας υπόψη τη θερμή ανταπόκριση του κόσμου στο ετήσιο χριστουγεννιάτικο bazaar σας στην πλατεία Μιαούλη, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο χαιρετίζει τη συμμετοχή σας στα εργαστήρια του Φεστιβάλ Animasyros, θα λέγαμε ότι, η κοινωνικοποίηση των ωφελούμενων είναι ένας από τους στόχους που έχουν επιτευχθεί.

«Ο κόσμος είναι πολύ φιλικός απέναντι στα παιδιά και αυτό το  αντιλαμβάνεται κανείς και μέσα από τα θετικά σχόλια στον λογαριασμό μας στο Facebook, όπου κοινοποιούμε τις δραστηριότητές μας, στο πλαίσιο της εξωστρέφειας. Βλέπουμε την ανταπόκριση και την αγάπη του κόσμου. Αγάπη την οποία δεχόμαστε και στις δημόσιες εμφανίσεις μας. Οι άνθρωποι έρχονται να μας χαιρετίσουν και να αγκαλιάσουν τους ωφελούμενους, τους οποίους πλέον γνωρίζουν. Επιπλέον, χαιρόμαστε για την αλληλεπίδρασή μας με σχολεία (νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς), που μας επισκέπτονται στο πλαίσιο υλοποίησης προγραμμάτων ευαισθητοποίησης και γνωριμίας των παιδιών με την αναπηρία. Από την πλευρά μας, έχει γίνει κίνηση για να προσεγγίσουμε κι εμείς διάφορες δομές. Στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης, πραγματοποιούμε το χριστουγεννιάτικο παζάρι μας (3 & 4 Δεκεμβρίου), που αποτελεί για εμάς ένα ωραίο φεστιβάλ χαράς, συνεργαζόμαστε με το Λύκειο Ελληνίδων Σύρου –η κ. Μαρία Κορφιάτη μας διδάσκει ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς από κοινού με τη γυμνάστριά μας-, συμμετέχουμε σταθερά στο Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων και σε δράσεις τοπικών συλλόγων, όπως η Γιορτή της Μητέρας του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Μάννα».

Τι συναισθήματα γεννά στους ωφελούμενους η αλληλεπίδρασή τους με την τοπική κοινωνία;

«Τους τροφοδοτεί χαρά και ευτυχία. Το αναζητούν, το θέλουν. Η ικανοποίησή τους είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους όταν πηγαίνουμε κάθε δεκαπέντε ημέρες για καφέ. Βγαίνουν έξω, προχωρούν, μπαίνουν στο mini-bus, χαιρετούν τους γνωστούς τους και ανταλλάσσουν μαζί τους νέα. Όταν ξεκίνησε η λειτουργία του ΚΔΑΠ ΜΕΑ, επιδιώξαμε να προσεγγίσουμε διάφορες οικογένειες, ώστε να φέρουν τα παιδιά τους στο Κέντρο. Υπήρχαν οικογένειες και ωφελούμενοι που αρχικά ήταν αρνητικοί, επιφυλακτικοί και σκέφτονταν «γιατί να ξεβολευτούμε και να πηγαίνουμε εκεί»; Τώρα σας διαβεβαιώ, πως αν κάποιο από τα παιδιά δεν καταφέρει να έρθει μία ή δύο ημέρες λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, στεναχωριέται. Έχουν έρθει κοντά, τόσο τα ίδια όσο και οι οικογένειές τους. Ο ένας καλεί τον άλλον στο σπίτι του, πίνουν καφέ, παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια, βγαίνουν έξω. Έχουν συνάψει φιλικές και οικογενειακές σχέσεις, κάτι που πιστεύω πως δεν θα είχαν πετύχει, εάν δεν έρχονταν στο ΚΔΑΠ ΜΕΑ. Ήταν παιδιά που δεν έβγαιναν καθόλου από το σπίτι τους. Ήταν σε έναν καναπέ και σ’ ένα κρεβάτι. Αυτό τους έδωσε ζωή. Η ύπαρξη του ΚΔΑΠ ΜΕΑ έδωσε νόημα στη ζωή των ωφελούμενων».