Στο ίδιο έργο θεατές

Κάθε χρόνο γίνονται θεατές στο ίδιο θλιβερό έργο… Ο λόγος για τους ανθρώπους με αναπηρία που περιμένουν την τοποθέτηση των ειδικών μηχανημάτων πρόσβασης στις παραλίες της Ηλείας προκειμένου να μπορέσουν και εκείνοι να χαρούν την θάλασσα!

Κι όμως από τις συνολικά πέντε παραλίες της Ηλείας που εγκατέστησαν ειδικά μηχανήματα πρόσβασης seatrac, φέτος οι διαδικασίες έχουν τρέξει μόνο για μία(!). Σύμφωνα με πληροφορίες για τη μόνη παραλία που έχουν τρέξει οι διαδικασίες είναι η παραλία του Κατακόλου από πλευράς της Π.Ε. Ηλείας, ενώ «πίσω» στις διαδικασίες έχουν μείνει οι δήμοι Ήλιδας και Πηνειού. Την ίδια στιγμή ενδιαφέρον έχουν εκφράσει για την δημιουργία προσβάσιμων παραλιών οι δήμοι Ανδραβίδας- Κυλλήνης και Ζαχάρως, ενώ και ο δήμος Πύργου αναμένεται να «τρέξει» τις διαδικασίες για την δημιουργία δύο ακόμα προσβάσιμων παραλιών.  Την ίδια στιγμή, σε όμορους Νομούς όπως σε Μεσσηνία αλλά και Αχαΐα έχουν ήδη «τρέξει» οι διαδικασίες εγκατάστασης μηχανημάτων πρόσβασης  στη θάλασσα, ενώ στη γειτονική Κέρκυρα έχει ήδη δημιουργηθεί χάρτης με τις προσβάσιμες παραλίες του νησιού. Αναφερόμενος στο θέμα της προσβασιμότητας ο γραμματέας του Σωματείου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων Γιώργος Παπανικολόπουλος επεσήμανε: «Η Ηλεία θα μπορούσε να αποτελεί τόπο προορισμού για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα τόσο από περιοχές της Ελλάδας όσο και από περιοχές του εξωτερικού. Είναι πολύ σημαντικό κυρίως στις παραθαλάσσιες περιοχές να αναπτυχθεί ο τουρισμός που αφορά τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα και η Ηλεία να μπει στον χάρτη των περιοχών που μπορεί κανείς να επισκεφτεί όχι μόνο κατά την διάρκεια του θέρους αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους».

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα στο επόμενο διάστημα, η ΤΟΒΕΑ σε συνεργασία με το discover greece λανσάρει μέσα στο καλοκαίρι τη νέα της πλατφόρμα, το seatrac.gr, όπου θα υπάρχει μέσω των μηχανημάτων seatrac εικόνα από όλες τις προσβάσιμες παραλίες προκειμένου οι άνθρωποι με αναπηρία να μπορούν να γνωρίσουν τις παραλίες -περιοχές που μπορούν να επισκεφτούν.

Αναγκαία η προσβασιμότητα

Δεν είναι όμως μόνο οι παραλίες της Ηλείας που μέχρι σήμερα δεν είναι προσβάσιμες για το κοινό. Στις περισσότερες πόλεις δεν υπάρχουν οριοθετημένες θέσεις στάσης- στάθμευσης, ράμπες στα πεζοδρόμια, ή ράμπες πρόσβασης στα δημόσια κτίρια, ενώ στην πλειοψηφία τους και τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες υποδομές για την εξυπηρέτηση των ατόμων με κινητικά προβλήματα. Την ίδια στιγμή ολοένα και περισσότερες περιοχές επιχειρούν να ενταχθούν στο χάρτη της προσβασιμότητας προκειμένου να αποτελέσουν τουριστικούς προορισμούς για τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Το μέγεθος της αγοράς τουρισμού για ΑμεΑ ξεπερνά τα 166 δισεκατομμύρια ευρώ. Φυσικά, ελάχιστο μέρος από τα χρήματα αυτά φθάνει στη περιοχή μας. Δυστυχώς δεν υπάρχουν ξενοδοχεία, χώροι πολιτισμού και ψυχαγωγίας που διαθέτουν στοιχειώδεις υποδομές για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα ή προβλήματα όρασης, όμως ένα μεγάλο μέρος καταλυμάτων και αξιοθέατων παραμένουν αποκλεισμένα για τους ανθρώπους με αναπηρία.

Υπάρχει μια στενή σχέση μεταξύ περιβάλλοντος και αναπηρίας και είναι ανάγκη να εξεταστεί κατά πόσον το άτομο με αναπηρία μπορεί να λειτουργήσει σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, λαμβάνοντας υπόψη τα βοηθήματα που του εξασφαλίζει και όχι τα εμπόδια. Γίνεται από την αρχή λοιπόν σαφές ότι ο καθοριστικός ρόλος της σχέσης περιβάλλον με την αναπηρία είναι η προσβασιμότητα, μια και αυτή καθορίζει άμεσα την ποιότητα ζωής και κατ’επέκταση τα δικαιώματα των ΑμεΑ στον συγκεκριμένο χώρο.

Υπάρχουν ελάχιστες πόλεις που θα μπορούσαν σήμερα να αποτελέσουν υπόδειγμα προσβασιμότητας στην Ελλάδα και εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι μια απλή ράμπα δεν κάνει κάποιο σημείο προσβάσιμο. Ένα σημείο θεωρείται προσβάσιμο όταν πληρεί συγκεκριμένες προδιαγραφές και διαθέτει ένα σύνολο υποδομών, τόσο σε επίπεδο κτηρίων, όσο και σε δημόσιους χώρους. Επίσης μεγάλη έμφαση πρέπει να δίνεται στη διασύνδεση των προσβάσιμων σημείων, ώστε ένα άτομο με αμαξίδιο να μπορεί να πάει από το ένα σημείο στο άλλο ανεμπόδιστα.