Η θυσία των νέων και η εκκωφαντική σιωπή της Πολιτείας

Εξιτήριο από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας έλαβαν τα δύο 16χρονα παιδιά, που τραυματίστηκαν στο παράδοξο τροχαίο ατύχημα που σημειώθηκε το βράδυ της 5ης Σεπτεμβρίου στη γέφυρα του Αλκαζάρ.

Ένα τροχαίο με «αίσιο» τέλος, αφού η 16χρονη δεν χρειάστηκε τελικά να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και επέστρεψε στο σπίτι της μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία, ενώ ο 16χρονος που μετεγχειρητικά εξελίσσεται πολύ καλά, λόγω των πολλαπλών καταγμάτων διακομίστηκε ήδη σε Κέντρο Αποκατάστασης.

Το τροχαίο της γέφυρας όντως συγκλόνισε το πανελλήνιο με αφορμή και το γεγονός ότι τα δύο παιδιά γλίτωσαν από θαύμα, αφού μετά από σύγκρουση δύο Ι.Χ. ενώ περπατούσαν αμέριμνα στο πεζοδρόμιο, παρασύρθηκαν με αποτέλεσμα να εκτιναχθούν από ύψος 10 μέτρων στην κοίτη του Πηνειού.

Άσχετα ωστόσο από τη «θετική» έκβαση, το τροχαίο ατύχημα των δύο ανηλίκων «ξεχάστηκε» γρήγορα, όπως γρήγορα «ξεχάστηκε» άλλο παράδοξο τροχαίο, ο θάνατος της 57χρονης δασκάλας, τον Οκτώβριο του 2017 που ενώ περπατούσε στο πεζοδρόμιο (πίσω από το στάδιο Αλκαζάρ) ένα Ι.Χ. «καβάλησε» το πεζοδρόμιο και την παρέσυρε με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.

Μέχρι το επόμενο δυστύχημα που θα συγκλονίσει τη λεγόμενη κοινή γνώμη η Πολιτεία δεν δείχνει να συγκινείται. Με μια αδιαφορία που μπορεί να χαρακτηριστεί εγκληματική με δεδομένο ότι η θυσία των νέων στην άσφαλτο έχει χαρακτηριστεί σύγχρονη μάστιγα, πέρα από τα ευχολόγια, η Πολιτεία δεν παρεμβαίνει.

Από την πρόληψη έως τη νομοθετική παρέμβαση. Μέχρι το επόμενο τροχαίο δυστύχημα θα παραμείνουν ίδιες, οι αιτίες και οι επιπτώσεις. Το πιο επώδυνο αφορά στον θρήνο, στο δράμα των οικογενειών που καλούνται να διαχειριστούν τον ανείπωτο πόνο στην περίπτωση της απώλειας.

Εξίσου δύσκολη (σ.σ. παρότι δεν μπορεί να συγκριθεί με την απώλεια) για τους επιζώντες πολυτραυματίες είναι και η επόμενη ημέρα, δηλαδή οι μήνες και τα χρόνια των χειρουργικών επεμβάσεων, της αποκατάστασης, των μονίμων αναπηριών, των ενδονοσομειακών λοιμώξεων, του κόστους. Αλλά όταν η Πολιτεία αρνείται να «αναγνωρίσει» το πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων, είναι φυσικό να μην «γνωρίζει» το κόστος της επόμενης ημέρας, τόσο για το ΕΣΥ, όσο και για τον οικογενειακό προϋπολογισμό του πολυτραυματία, αφού τα νοσήλεια δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ενώ η αποκατάσταση γίνεται στον ιδιωτικό τομέα.

Ως προς τις αιτίες οι μηνιαίοι απολογισμοί της ΕΛ.ΑΣ. στα θέματα Οδικής Ασφάλειας (σ.σ. τον περασμένο Αύγουστο είχαμε 8 νεκρούς στη Θεσσαλία έναντι έξι το 2019) είναι αποκαλυπτικοί για το τι συμβαίνει στους δρόμους. Με ευκολία οι ευθύνες για τα τροχαία αποδίδονται στην «κακιά ώρα» ή έστω στην «επικίνδυνη στροφή», αλλά στα στατιστικά στοιχεία της Τροχαίας, σε επίπεδο Θεσσαλίας, για τις βεβαιώσεις παραβάσεων, μακράν πρώτη παράβαση είναι η υπερβολική ταχύτητα.

Οι νέες εθνικές οδοί έγιναν ασφαλείς δρόμοι (σ.σ. οι διαχωριστικές νησίδες έβαλαν τέλος στις θανατηφόρες μετωπικές συγκρούσεις), παραμένει ωστόσο αυξημένος ο αριθμός των θανατηφόρων που καταγράφονται εντός του αστικού δικτύου, μέσα δηλαδή στην πόλη (οδός Σαρίμβεη, Λαγού κ.ά.).

Επικίνδυνοι ή μη ασφαλείς παραμένουν επαρχιακοί δρόμοι, όπως προς Βόλο και προς Ελασσόνα, με αφορμή και τα τέσσερα πρόσφατα θανατηφόρα, πριν τον Πλατύκαμπο, στην Τσαριτσάνη από την Ελασσόνα, στη διασταύρωση του Προδρόμου και στη Μελούνα.

Η ελληνική Πολιτεία «κοιμάται» σε αντίθεση με τα ισχύοντα στην Ε.Ε. Μόλις προχθές το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας (Ι.Ο.ΑΣ.) «Πάνος Μυλωνάς» δημοσίευσε έκθεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ασφάλειας Μεταφορών (ETSC), σύμφωνα με την οποία, ένας στους τέσσερις πολίτες χάνουν τη ζωή τους στους δρόμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω της εμπλοκής τους σε τροχαίες συγκρούσεις με βαρέα οχήματα.

Με βάση υπαρκτό νομοθετικό κενό, βαρέα οχήματα, άνω των 6 τόνων, παρά το καινούριο περιφερειακό δίκτυο διασχίζουν δρόμους μέσα τη Λάρισα. Έτσι έγινε και το ατύχημα στην οδό Βόλου όταν φορτηγό παρέσυρε ποδηλάτισσα.

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕΘΗ

Οι Υπηρεσίες Τροχαίας της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλίας, τον περασμένο Αύγουστο πραγματοποίησαν 89.478 ελέγχους και βεβαίωσαν 8.725 παραβάσεις, οι οποίες κατανέμονται ως εξής: 2.067 για υπερβολική ταχύτητα, 138 για οδήγηση υπό την επήρεια οινοπνεύματος (μέθη), 323 για οδήγηση χωρίς άδεια ικανότητας οδήγησης, 76 για κίνηση στο αντίθετο ρεύμα, 293 για μη χρήση της ζώνης ασφαλείας, 201 για μη χρήση του προστατευτικού κράνους, 44 για χρήση κινητού τηλεφώνου, 16 για μη χρήση παιδικών καθισμάτων, 108 για παραβίαση ερυθρού σηματοδότη, 16 για αντικανονικό προσπέρασμα, 8 για αντικανονικούς ελιγμούς, 7 για παραβίαση προτεραιότητας, 1.776 για παραβάσεις επαγγελματικών οχημάτων, 213 για παραβάσεις Κ.Τ.Ε.Ο., 54 για φθαρμένα ελαστικά, 3.385 λοιπές παραβάσεις.

ΣΒΑΚ, ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑ

Η Πολιτεία λαμβάνει τις αναφορές της ΕΛ.ΑΣ., αλλά αδρανεί. Εδώ και μια δεκαετία επίσης όλοι γνωρίζουν – με αφορμή το οικονομικό κόστος για την έκδοση άδειας οδήγησης – ότι εκατοντάδες οδηγοί, κυκλοφορούν ανάμεσά μας χωρίς δίπλωμα, χωρίς δηλαδή να έχουν λάβει τη βασική εκπαίδευση, στον Κ.Ο.Κ. για παράδειγμα.

Η Πολιτεία δεν αξιοποιεί τα σχολεία για το σκέλος της πρόληψης, ενώ δεν λαμβάνει υπόψη της, ούτε και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκπαιδευτών Οδήγησης (σ.σ. και των άλλων συλλόγων και ομοσπονδιών) που ως ειδικοί καταθέτουν προτάσεις για την αναβάθμιση του συστήματος εξέτασης, έκδοσης αδειών κ.λπ. Η Ένωση των Σχολών Οδήγησης Λάρισας για παράδειγμα έχει αντίστοιχες προτάσεις, όπως και για την κυκλοφοριακή αναμόρφωση της Λάρισας (κυκλικοί κόμβοι κ.λπ.) ή και την προστασία των ομάδων που θα κάνουν χρήση του Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (Σ.Β.Α.Κ.) που αναπτύσσει ο Δήμος Λαρισαίων.

Τα εγχειρίδια υποψηφίων οδηγών χρειάζονται βελτίωση, ενώ το θέμα της διαφάνειας στις εξετάσεις υποψηφίων οδηγών έφερε ξανά στην επικαιρότητα η έρευνα αστυνομικών των Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. που «ξήλωσε» ολόκληρη Διεύθυνση Μεταφορών στα Τρίκαλα. Τώρα λέγεται ότι αποτελούσε «κοινό μυστικό» πως σε Διεύθυνση Μεταφορών της Θεσσαλίας «λαδώνοντας» αποκτούσε κάποιος εύκολα δίπλωμα… επαγγελματικής (!) κατηγορίας.

Στο σκέλος του νομοθετικού πλαισίου πρέπει να προστεθούν και ελλείψεις στις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, είτε από την τοπική ΕΛ.ΑΣ., είτε από τον Δήμο Λαρισαίων ή και σε συνεννόηση των εμπλεκομένων προκειμένου να εκδοθούν αποφάσεις για τον δακτύλιο και την κίνηση φορτηγών άνω των 6 τόνων για παράδειγμα, μέσα την πόλη (πχ. στην οδό Σαρίμβεη, μέρα – νύχτα). Νομοθετική ασάφεια που είχε αναδειχτεί με τα τροχαία στην οδό Βόλου και τη διέλευση φορτηγών.

Μετά και την κατασκευή νέων περιφερειακών που άλλαξαν τον τοπικό οδικό χάρτη, οι αποφάσεις πρέπει επίσης να επικαιροποιηθούν, καθώς ο πεζόδρομος της Βενιζέλου, στα έγγραφα μπορεί να παραμένει ακόμη ως η… εθνική οδός Λάρισας – Κοζάνης.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Μέχρι σήμερα πάντως οι όποιες παρεμβάσεις της Πολιτείας έχουν αποσπασματικό χαρακτήρα, ενώ οι φορείς ακολουθούν ξεχωριστές πολιτικές. Για παράδειγμα το Υπουργείο Παιδείας λειτουργεί -με αμφίβολα αποτελέσματα- πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής και σχολικούς τροχονόμους χωρίς να υλοποιεί κανένα πρόγραμμα στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Στο παρελθόν επίσης, με αφορμή τους θανάτους στρατιωτών στις εξόδους η ηγεσία του Στρατού Ξηράς, στις πύλες των στρατοπέδων και με αποτρεπτικό σκοπό είχε τοποθετήσει αυτοκίνητα – άμορφες μάζες σιδερικών, όπως κατέληξαν μετά από τροχαία, μέτρο που δεν απέφερε μετρήσιμα αποτελέσματα.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

Για τους επιζώντες των τροχαίων και δη τους πολυτραυματίες, η επόμενη ημέρα είναι εξαιρετικά δύσκολη, όπως σημειώνουν ιατροί, αφού ξεκινά ο «γολγοθάς» των αναρίθμητων χειρουργικών επεμβάσεων, των νοσοκομειακών λοιμώξεων, των επιπλοκών, της πολύμηνης αποκατάστασης, των μόνιμων αναπηριών, χωρίς να λογιστεί το ψυχικό στρες, ενώ δεν μπορεί να υπολογιστεί η επιβάρυνση στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Η Πολιτεία δεν καταγράφει τέλος το κόστος στο ΕΣΥ και στους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων.

Στην περίπτωση του 16χρονου, υποθετικά μπορεί να αναφερθεί ότι για την πλήρη αποκατάσταση της υγείας του θα απαιτηθεί ενάμισι έτος, ενώ θα πρέπει να ληφθεί ειδική μέριμνα και για την κάλυψη των εκπαιδευτικών του αναγκών.

Για πολλά χρόνια, τέλος, οι υποθέσεις των τροχαίων ατυχημάτων αναβιώνουν στις δικαστικές αίθουσες με αφορμή την απόδοση ευθυνών, τις αποζημιώσεις κ.λπ.

Β. ΚΑΚΑΡΑΣ