“Παγκόσμια ημέρα εθελοντή δότη μυελού των οστών”

Κάθε χρόνο, το 3ο Σάββατο του Σεπτεμβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια ημέρα εθελοντή δότη μυελού των οστών. Έτσι και φέτος, η ομάδα από το Όραμα Ελπίδας και ο Δήμος Σύρου Ερμούπολης, διοργανώνει μια ενημερωτική δράση ώστε ο κόσμος να γνωρίσει το έργο του Οράματος και να μάθει πως μπορεί να γίνει δότης χαρίζοντας ελπίδα και ζωή στον συνάνθρωπο. Το 2016, η αντιδήμαρχος Αγγελική Πρίντεζη, ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια ώστε να φέρει το Όραμα Ελπίδας στη Σύρο. Με τη βοήθεια πολλών ανθρώπων που βοήθησαν από την πρώτη στιγμή αφιλοκερδώς, το όραμα έγινε πραγματικότητα και στα χρόνια που ακολούθησαν περισσότεροι από 1300 άνθρωποι του νησιού ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, εκ των οποίων έξι από αυτούς βρέθηκαν συμβατοί και οι 4 έγιναν τελικά δότες σώζοντας μια ζωή. “Όταν είναι τόσο μεγάλη η προσφορά δεν υπάρχουν όρια. Είμαστε όλοι μια μεγάλη ομάδα με κοινό στόχο. Να ενημερωθεί ο κόσμος από 18 έως 45 ετών για το τι σημαίνει να είσαι δότης μυελού των οστών. Ακόμα κι αν δεν γίνει τελικά δότης, είναι σημαντικό να ενημερωθείς σωστά και να μεταφέρεις το μήνυμα, γιατί δυστυχώς υπάρχει έλλειψη γνώσης και παραπληροφόρηση”, λέει η Αντιδήμαρχος και συμπληρώνει: “Άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους αλλά συνδέθηκαν. Το αίμα του ενός κυλάει στο σώμα του άλλου. Αυτή είναι η ζωή. Ο άνθρωπος μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. Εμείς θα είμαστε πάντα παρόντες και θα περιμένουμε όλον τον κόσμο αλλά ακόμα κι ένας να γραφτεί, μπορεί να είναι αυτός ο συμβατός δότης που θα σώσει μια ζωή, κάτι που είναι θείο δώρο”.

Η Σύρος σύμμαχος στην εκστρατεία ενημέρωσης για τη δωρεά οργάνων

Η Αντιδήμαρχος, ταυτόχρονα με τη δράση ενημέρωσης για τη δωρεά μυελού των οστών, θέλησε να περάσει ένα ακόμα μήνυμα, σημαντικό για τη ζωή κι άλλων συνανθρώπων μας: “Τα βλαστοκύτταρα πρέπει να τα δίνουμε στην πανελλήνια τράπεζα γιατί κι αυτά τα περιμένει ένα παιδί, ένα μωρό που περιμένει να σωθεί μέσω μιας μεταμόσχευσης. Εφόσον δεν έχει γίνει ακόμα νόμος του κράτους, πρέπει εμείς συνειδητοποιημένα να δωρίζουμε τα βλαστοκύτταρα. Επίσης, θέλω να ανακοινώσω πως ορίστηκε η ημερομηνία για τη μεγάλη εκδήλωση που θα κάνει η Κοινωνική Υπηρεσία και ο Δήμος μας για να ξεκινήσει η δωρεά οργάνων του νησιού μας Στις 29/10, θα έρθει η κα Ελευθερία Τρικέλη με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων σε μια μεγάλη εκδήλωση αγάπης και ζωής ώστε το νησί μας να ξεκινήσει να συμμετέχει σε αυτήν την τόσο σημαντική προσπάθεια”.

Δεν περίμενα ότι θα βρεθώ συμβατή

Για τη σημασία και τη σπουδαιότητα του να γίνει κάποιος δότης μυελού των οστών, οι καταλληλότεροι άνθρωποι για να μιλήσουν, είναι οι άνθρωποι που κάποια στιγμή χρειάστηκε να γίνουν δότες ή λήπτες μυελού των οστών. Μία τέτοια περίπτωση, συνέβη στη Σύρο πριν λίγα χρόνια, σε ένα απίστευτο παιχνίδι της μοίρας, όταν ο συντοπίτης μας Γιώργος Ξενόπουλος νόσησε και χρειάστηκε να κάνει μεταμόσχευση. Λίγο καιρό πριν, η συνονόματη της Αντιδημάρχου και εμπνεύστριας του Οράματος Ελπίδας στη Σύρο, Αγγελική Πρίντεζη, είχε αποφασίσει να γίνει δότρια δίνοντας δείγμα σιέλου στην πρώτη δράση ενημέρωσης που είχε γίνει στη Σύρο. Όταν ένα χρόνο μετά, χτύπησε το τηλέφωνό της για να την ενημερώσουν ότι είναι συμβατή με άνθρωπο σε ανάγκη, τα συναισθήματα ήταν αμέτρητα, όπως μας διηγείται: “Δεν περίμενα ότι θα βρεθώ συμβατή. Σοκαρίστηκα και μου φάνηκε ότι συνέβη πολύ σύντομα γιατί ήξερα από άλλους ότι περνάνε συνήθως χρόνια ενώ μπορεί να μην τύχει και ποτέ” Η Αγγελική Πρίντεζη, όπως λέει, παρά το πρώτο σοκ, δεν σκέφτηκε να υπαναχωρήσει. Έκανε όλες τις εξετάσεις που χρειάζονταν για να πιστοποιηθεί η συμβατότητα κι όταν επιβεβαιώθηκε πως μπορεί να γίνει δότρια για τον συγκεκριμένο ασθενή, προχώρησε στην απαιτούμενη διαδικασία. “ Η διαδικασία ήταν πολύ απλή, χωρίς πόνο και δυσκολίες. Μόνο που νιώθεις το λόγο που το κάνεις και το πόσα έχει περάσει ο ασθενής στον οποίο προσφέρεις μια ελπίδα, δεν το σκέφτεσαι. Κι εγώ φοβόμουν στην αρχή αλλά τελικά δεν χρειάζεται να φοβάσαι. Είναι απλή η διαδικασία και οι γιατροί είναι διαρκώς δίπλα σου. Άλλωστε, το συναίσθημα που νιώθεις μετά σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα”.

Η Ράνια Κολιούλη, σύζυγος του Γιώργου Ξενόπουλου, περιγράφει το διάστημα εκείνο, όπως το έζησαν από την πλευρά του ασθενή : “Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, τρομακτικά δύσκολη . Τη συγκεκριμένη ασθένεια δεν την γνωρίζαμε ούτε μας είχε προειδοποιήσει. Ξυπνήσαμε ένα πρωί και μας είπαν ότι συμβαίνει αυτό. Χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου.Εμείς μέσα από τη μεταμόσχευση μυελού ξαναζούμε τη ζωή μας. Δεν το περιμέναμε γιατί μέχρι κάποια στιγμή για εμάς ήταν τελειωμένα μέχρι που βρέθηκε η δότρια και πήραμε ξανά χαρά κι ελπίδα για τη ζωή. Παρόλο που ελλοχεύει κινδύνους μια μεταμόσχευση για τον ασθενή, ήμασταν πολύ αισιόδοξοι. Πλέον ξαναζούμε. Ο Γιώργος μετά τη μεταμόσχευση γνώρισε και το παιδί του γιατί ήμουν 4 μηνών έγκυος όταν νόσησε”

Το παιχνίδι της τύχης

Η ιστορία, δύο χρόνια μετά, αποκαλύφθηκε σε όλο της το μεγαλείο, όταν ο Γιώργος Ξενόπουλος εξέφρασε την επιθυμία να γνωρίσει τη δότρια. Η Αγγελική Πρίντεζη διηγείται το πως γνωρίστηκαν τελικά: “Δεν γνωριζόμασταν με τον Γιώργο παρόλο που μέναμε και οι δυο στη Σύρο. Υπάρχει πρωτόκολλο που δεν επιτρέπει να γνωριστεί ο δότης με τον λήπτη για ευνόητους λόγους. Το μόνο που ήξερα είναι ότι πρόκειται για έναν άνδρα 31 ετών. Δυο χρόνια μετά, ο Γιώργος ζήτησε να με γνωρίσει και με ενημέρωσαν από το κέντρο. Υπογράψαμε και οι δυο ότι συμφωνούμε και μου έστειλαν τα στοιχεία του. Εκεί είδα πρώτη φορά ότι είναι από τη Σύρο κι έπαθα πάλι σοκ. Δυο μέρες μετά με πήρε τηλέφωνο η Ράνια όπου δεν μπορούσα να μιλήσω από το κλάμα και τη συγκίνηση”.

Η Ράνια Κολιούλη μιλάει για τη σχέση τους σήμερα με τον άνθρωπο που τους χάρισε πίσω τη ζωή τους: “Την Αγγελική την έχουμε γνωρίσει και είναι πια αδελφή μας. Δεν ξέρω πως αλλιώς μπορώ να εκφράσω την ευγνωμοσύνη σε αυτήν την κοπέλα. Είναι ένας άγγελος που ήρθε και μας έδωσε ζωή”

Η αγάπη θα μας σώσει

Η ιστορία του Γιώργου Ξενόπουλου και της Αγγελικής Πρίντεζη είναι ένα φωτεινό παράδειγμα για το τι μπορεί να προσφέρει μια μεταμόσχευση μυελού των οστών. Αν και συχνά, τα πράγματα δεν είναι τόσο αισιόδοξα εφόσον πολλοί άνθρωποι περιμένουν πολλά κρίσιμα χρόνια μέχρι και αν βρεθεί τελικά δότης, αποδεικνύεται πως όσο περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας γίνουν δότες, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να σωθεί μια ζωή και να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία σε έναν άνθρωπο. Είναι σημαντικό για όλους να γνωρίζουν πως η διαδικασία ξεκινάει δίνοντας απλώς δείγμα σιέλου (σάλιου) με μία μπατονέτα και πως ακόμα κι αν βρεθούν συμβατοί, έχουν δικαίωμα, αν και είναι σκληρό για τον ασθενή που περιμένει, σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας να αποχωρήσουν.

Η Αγγελική Πρίντεζη, θέλοντας να περάσει ένα μήνυμα σε όλους μας, λέει: “Αξίζει να εγγραφούν περισσότεροι άνθρωποι κι εμείς οι γονείς πρέπει να περνάμε στα παιδιά μας το μήνυμα από μικρή ηλικία ώστε όταν ενηλικιωθούν να γραφτούν. Δίνεις μια ελπίδα στον ασθενή, κάπου να πιστέψει. Είσαι τυχερός αν σου τύχει να βρεθείς συμβατός δότης και να μη φοβάσαι καν. Η αλήθεια είναι πως ξεχνάμε ότι μπορούμε να κάνουμε πολύ απλά και σημαντικά πράγματα. Μας τρώει η καθημερινότητα αλλά πρέπει να δίνουμε σημασία και στον συνάνθρωπο. Αυτό θα μας σώσει. Η αγάπη. Εγώ όταν βλέπω αυτήν την οικογένεια, νιώθω πως έχει γίνει ένα θαύμα. Αυτή η οικογένεια μπορεί σήμερα να είναι μαζί και να χαίρονται ο ένας τον άλλον. Νιώθω ευγνώμων γι’ αυτό”.

Η Ράνια Κολιούλη νιώθει κι εκείνη την ανάγκη να ευχαριστήσει όλους τους ανθρώπους που συνέβαλαν ώστε να έχει αίσιο τέλος η περιπέτεια που έζησαν και πλέον ελπίζει στη μέρα που θα μπορέσει να “ανταποδώσει” το καλό σε κάποιον άλλον άνθρωπο:” Η Αγγελική μάς έδωσε το χρόνο και τη ζωή της. Είναι ο λόγος που αυτή τη στιγμή είμαστε εδώ και είμαστε εντάξει. Θα ήταν πολύ διαφορετικά όλα αν υπήρχε άλλη τροπή. Στην πορεία, έγινα κι εγώ εθελόντρια και θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα χτυπήσει το τηλέφωνό μου και θα μου πούνε ότι είμαι συμβατή. Είναι κάτι που πραγματικά θα ήθελα γιατί μέσα από αυτό ξαναγεννιέται ένας άνθρωπος. Είναι σαν να γεννάς ένα παιδί, να δίνεις ζωή”