"Είναι έντονο και ανησυχητικό φαινόμενο"

Το φαινόμενο της βίας στους εφήβους και οι προεκτάσεις αυτού, θα τεθούν επί τάπητος, στην ανοιχτή συζήτηση - ομιλία που διοργανώνει η Στέγη Ανηλίκων και Εφήβων Σύρου σε συνεργασία με την ΚΜΨΥ ΕΠΑΨΥ με θέμα την "Παραβατικότητα".

Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 25 Μαΐου στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα "Κωνσταντίνου Τουλούπη" στο σχολικό συγκρότημα των Λυκείων στο Μάννα, θα είναι ο παιδοψυχίατρος-ψυχίατρος, Αθανάσιος Αλεξανδρίδης.

Την εκδήλωση θα συντονίσουν η Μαρία Φωκά, κλινική ψυχολόγος – υπ. ψυχαναλύτρια της Στέγης Ανηλίκων και Εφήβων Σύρου και η Ειρήνη Καμπούρη, ψυχίατρος – εικ. ψυχοθεραπεύτρια της ΚΜΨΥ ΕΠΑΨΥ

Ο διεθνούς φήμης ψυχίατρος – παιδοψυχίατρος, διδάσκων ψυχαναλυτής της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Ένωσης (APF), της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (ΕΨΕ) και της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης (ΙΡΑ), διδάκτωρ της Ιατρικής και της Φιλοσοφικής, Αθανάσιος Αλεξανδρίδης, μέσω της "Κοινή Γνώμης", αναφέρεται τόσο στα αίτια της παραβατικότητας, όσο και στα μέτρα πρόληψης, επισημαίνοντας ότι βασικότερο όλων, είναι η σωστή ενημέρωση των παιδιών, αλλά και η λειτουργία της οικογένειας, του σχολείου, της αστυνομίας και της δικαιοσύνης.

"Βασικός πυλώνας η οικογένεια"

Ο κ. Αλεξανδρίδης, μιλώντας τόσο από την ιατρική του ειδικότητα, όσο και από τη θέση του μέλους της επιτροπής που έχει συσταθεί από τον πρωθυπουργό για τα αίτια της παραβατικότητας, δήλωσε στην εφημερίδα ότι έχει στη διάθεσή του αρκετά στοιχεία που προκύπτουν από μελέτες σε επίπεδο οικογένειας, κοινωνίας και δικαιοσύνης.

"Αυτό που έχουμε παρατηρήσει είναι η μεγάλη αύξηση που καταγράφεται μεταξύ των ανηλίκων. Γενικότερα η έξαρση βίας σε όλα τα επίπεδα, είτε αυτή μετουσιώνεται μέσα στα σχολεία, αλλά και έξω από αυτά με πρωτεργάτες εφήβους, αλλά και παιδιά, είτε ανάμεσα σε ενήλικους, όπως έχουμε το φαινόμενο της γυναικοκτονίας, είναι κάτι που απασχολεί όλους και ειδικότερα εμάς τους ειδικούς", σημείωσε ο κ. Αλεξανδρίδης, υπογραμμίζοντας ότι η παραβατικότητα είναι ένα θέμα που πληγώνει τους πάντες και σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιείται και η συνάντηση στη Σύρο, με την ομιλία που θα επιθυμούσε, όπως ανέφερε, να έχει τη μορφή διάλεξης, αλλά πολύ περισσότερο της συζήτησης με τους συμμετέχοντες.

"Ερχόμενοι λοιπόν αντιμέτωποι με αυτό το τόσο σημαντικό πρόβλημα, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναζητήσουμε τις αιτίες για τον κάθε χώρο ξεχωριστά. Αυτό που εγώ διαπιστώνω από την πείρα που έχω, από την εργασία μου, αλλά και από τις μελέτες, είναι ότι δύο είναι οι πυλώνες που λειτουργούν καθοριστικά στο φαινόμενο αυτό. Ο ένας πυλώνας είναι η οικογένεια και ο δεύτερος είναι το σχολείο", σημείωσε.

Εμβαθύνοντας ο κ. Αλεξανδρίδης στους δύο αυτούς πυλώνες, αναφέρθηκε καταρχήν στις καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί στους σχολικούς χώρους, τόσο με φαινόμενα βίας, αλλά και μπούλινγκ.

"Παρατηρώντας, αλλά και μελετώντας τα συγκεκριμένα συμβάντα, βλέπουμε ότι οι δράστες αυτών των αρνητικών ενεργειών, είναι παιδιά οικογενειών που ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα. Εκείνο όμως που είναι σημαντικό είναι ότι έχουν καταγραφεί συμβάντα από παιδιά που ανήκουν σε υψηλά κοινωνικά επίπεδα, κάτι που σημαίνει ότι η αιτία αυτής της αντικοινωνικής συμπεριφοράς δεν δημιουργείται από λόγους ας πούμε οικονομικούς. Αυτό που λείπει σε αυτά τα παραβατικά παιδιά είναι κάτι βαθύτερο, με την έννοια ότι δεν έχει καταγραφεί στον εσωτερικό τους κόσμο, η έννοια του σεβασμού στο νόμο και της τιμωρίας", τόνισε, αναφερόμενος στη συνέχεια και στον ελλειμματικό τρόπο, όπως χαρακτηριστικά λέει, με τον οποίο λειτουργούν οι οικογένειες απέναντι σε αυτό το φαινόμενο.

"Πολλές οικογένειες λειτουργούν με πολύ λανθασμένο τρόπο, όσον αφορά την παραβατικότητα. Για να φτάσουν εκεί σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σαφείς υποχρεώσεις, ευθύνες και δικαιώματα των παιδιών μέσα στην οικογένεια. Κι αυτό αντανακλά φυσικά και στις σχέσεις τους με το σχολείο και την κοινωνία. Αυτοί είναι οι δύο χώροι στους οποίους κινείται. Δηλαδή, η ελλειμματική εσωτερική λειτουργία της οικογένειας, έχει άμεσες επιπτώσεις στις σχέσεις με τους γύρω τους. Δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες σε αυτές τις οικογένειες. Δηλαδή δεν υπάρχει ένα σύστημα ευθυνών. Ένα σύστημα, όταν χρειάζεται να βρίσκει επιβράβευση. Και βέβαια απουσιάζει ένα σύστημα ποινών, όταν τα πράματα δεν λειτουργούν σωστά", υπογράμμισε.

"Τα σχολεία δεν λειτουργούν με ευταξία και με την έννοια του νόμου"

Μάλιστα, ο κ. Αλεξανδρίδης δήλωσε ότι η κατάσταση της ελλειμματικής οικογένειας, έχει δυστυχώς συνδυαστεί και με το σχολείο, που και αυτό με τη σειρά του παρουσιάζει λανθασμένο τρόπο λειτουργίας.

"Τα σχολεία είναι υπερχαλαρά, εντός και εκτός εισαγωγικών, δεν λειτουργούν με ευταξία και με την έννοια του νόμου, με αποτέλεσμα οι μαθητές να νομίζουν ότι πρακτικά όλα τους επιτρέπονται, ακόμη και ασκώντας βία. Τα παιδιά νιώθουν ότι έχουν την εξουσία στα χέρια τους και αυτό είναι κάτι το οποίο σαγηνεύει και αυτούς που είναι γύρω τους, δημιουργώντας και ακολούθους, αλλά και χειροκροτητές", υποστήριξε.

"Επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών"

Καταλήγοντας το σκεπτικό του για τις αιτίες που λειτουργούν υπέρ της έξαρσης της βίας και της παραβατικότητας, αναφέρθηκε και στον τομέα της δικαιοσύνης, δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει συνάφεια μεταξύ των ελεγκτικών μηχανισμών, δηλαδή μεταξύ της αστυνομίας και της δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα πολλές από τις περιπτώσεις να παραπέμπονται στις καλένδες. "Δυστυχώς υπάρχει μεγάλη αργοπορία στη δικαιοσύνη. Δηλαδή όταν υπάρξει υπόθεση και αυτή εκδικαστεί σε δύο με τρία χρόνια, έχει χαθεί όλη η ουσία. Θα έπρεπε να επιταχύνονται οι διαδικασίες οι νομικές και οι δικαστικές και από την άλλη μεριά θα έπρεπε γρήγορα να ορίζεται δικαστικός επιμελητής ενηλίκων", δήλωσε ο κ. Αλεξανδρίδης.

Στην ερώτηση ποια κατά την άποψή του θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως μέτρα πρόληψης κατά του φαινομένου της παραβατικότητας, υποστήριξε ότι "το σχολείο θα πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί καλύτερα. Η δικαιοσύνη με την αστυνομία να συνεργάζονται και να λειτουργούν καλύτερα, να κάνουμε ενημέρωση όσο καλύτερα μπορούμε με ειδικό βάρος στις σχολές γονέων. Πρέπει να οργανώνονται οι γονείς και να ενημερώνονται στο πως μπορούν να επέμβουν από το πρώτο κιόλας δείγμα παραβατικότητας που θα εντοπίσουν στο παιδί τους. Για εμένα το πιο σημαντικό είναι να αρχίσει από πάρα πολύ νωρίς η εκπαίδευση των παιδιών στον σεβασμό του άλλου και στην ισότητα. Επιβάλλεται τα παιδιά να μάθουν από μικρή ηλικία στο πως μπορούν να μοιράζονται με άλλα συνομήλικα τους, να συνυπάρχουν και να δέχονται την άποψη του άλλου".