“Ας κάνουμε την αγάπη, ιδανικό της ζωής μας”

Δύο από τα σημαντικότερα συγγραφικά έργα της Chiara Lubich, ιδρύτριας του Κινήματος των Focolari, που πρεσβεύει την ενότητα, την αδελφοσύνη και την αλληλεγγύη μεταξύ των χριστιανών, καθώς και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, με επίκεντρο την αγάπη, παρουσιάστηκαν το απόγευμα του Σαββάτου από την Καθολική Επισκοπή Σύρου.

Η παρουσίαση των βιβλίων “Μάθε να χάνεις” και “Μελέτες – Πνευματικοί Στοχασμοί” πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, παρουσία του Σεβασμιωτάτου π. Φραγκίσκου Παπαμανώλη, προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος, εκπροσώπων της Καθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά και πλήθους πιστών.

Ομιλητές της πνευματικής αυτής βραδιάς ήταν ο Καθολικός Επίσκοπος Σύρου, Σεβ. π. Πέτρος Στεφάνου, ο Αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος Σωτηριάδης, γραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας για τις διορθόδοξες και διαχριστιανικές σχέσεις, ο Θεολόγος π. Θεόδωρος Κοντίδης, του Τάγματος Ιησουιτών και οι κυρίες Predy Pizzo και Αναστασία Βαρθαλίτη, μέλη του Κινήματος. Τη συζήτηση συντόνισε ο φιλόλογος κ. Ιωάννης Τζαγάκης.

Το κίνημα των Φοκολάρι

Η Chiara Lubich (1920-2008), γεννημένη στο Τρέντο της Ιταλίας, ίδρυσε το γνωστό “Κίνημα των Φοκολάρι”, το 1943. Θεωρείται ως μία από τις σπουδαιότερες πνευματικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Εργάστηκε και αγωνίστηκε στον τομέα της χριστιανικής πνευματικότητας, της ειρήνης, του οικουμενισμού, του διαλόγου μεταξύ των ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων και του διαλόγου μεταξύ χριστιανών καθώς και ατόμων χωρίς κάποια θρησκευτικά “πιστεύω”.

Η περιπέτεια του κινήματος άρχισε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Μέσα σε λίγους μήνες άνθισε στο Τρέντο μια κοινότητα χριστιανών, των οποίων ο μόνος σύνδεσμος ήταν η ευαγγελική αγάπη. Χαρακτηριστικό γνώρισμά του ήταν το μοίρασμα των πνευματικών και υλικών αγαθών. Σύντομα η πνευματικότητα της ενότητας υιοθετήθηκε από άλλες χριστιανικές εκκλησίες και δόγματα, δίνοντας ζωή σε αυτό που ονομάστηκε ως οικουμενισμός του λαού Στο τέλος της δεκαετίας του 1970 η συνάντηση με τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου χαρακτηρίζει την Κιάρα ως πρέσβειρα διαλόγου, ειρήνης και αδελφοσύνης σε όλο τον κόσμο. Ακόμα και εκείνοι που δεν έχουν κανένα θρησκευτικό σημείο αναφοράς, βρίσκουν στο πνεύμα του κινήματος μία έμπνευση για τη ζωή τους και αισθάνονται την ανάγκη να συνεργαστούν με το κίνημα των παγκόσμιων αξιών, όπως η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η προστασία της φύσης.

Η Chiara Lubich τιμήθηκε με το βραβείο Templeton (Λονδίνο, 1977), με το βραβείο Éducation pour la paix (Παρίσι, 1996) κ.ά. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμη Δημότης πολλών πόλεων της Ιταλίας και του του Μπουένος Άιρες. Προώθησε ακούραστα τον πολιτισμό της Ενότητας και της Αδελφοσύνης. Έχει εκδώσει 58 βιβλία με περισσότερες από 220 εκδόσεις και επανεκδόσεις, ενώ πολλά από αυτά έχουν μεταφραστεί σε είκοσι και πλέον γλώσσες.

“Ανάγκη του κοινού να εμβαθύνει την πίστη του”

Στην ομιλία του, ο Σεβ. π. Πέτρος ευχαρίστησε τα μέλη του κινήματος στην Ελλάδα, τα οποία πήραν την απόφαση να μεταφράσουν εκδόσεις της Chiara Lubich στην ελληνική γλώσσα. Επεσήμανε μάλιστα την ανάγκη του ελληνικού αναγνωστικού κοινού για βιβλία που θα τον βοηθήσουν να εμβαθύνει την πίστη του και να θρέψει την πνευματικότητά του. “Είμαι βέβαιος ότι τόσο οι μελέτες, πνευματικοί στόχοι όσο και το “Μάθε να χάνεις” θα βρουν την ίδια απήχηση στο ελληνόγλωσσο κοινό, αντίστοιχη με αυτή που βρήκαν οι δεκάδες εκδόσεις και μεταφράσεις σε 25 και πλέον γλώσσες σε όλο τον κόσμο” ανέφερε χαρακτηριστικά. Όπως σημείωσε, τα κείμενα της συγγραφέως πλημμυρίζουν την καρδιά του αναγνώστη με ελπίδα, πίστη και πάνω από όλα αγάπη. “Η ρήση από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο “να είναι όλοι ένα” έγινε για την Chiara τρόπος ζωής, έμπνευσης και ευαγγελισμού. Η ίδια έκανε το μήνυμα της ενότητας πιστευτό σε χιλιάδες νέους και νέες σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι με τη σειρά τους το μετέδωσαν σε όλη την ανθρωπότητα”, υπογράμμισε.

Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της εκδήλωσης προβλήθηκε βίντεο, όπου παρουσίαζε την ιστορία, τους στόχους, το όραμα και της δράσης του, ενώ η Μαρκελίνα Ξανθάκη διάβασε αποσπάσματα από τα -μεταφρασμένα στην ελληνική γλώσσα- βιβλία της συγγραφέως.