ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Έτει πρώτω και εικοστώ και οκτακοσιοστώ και χιλιοστώ μεγάλη Επανάσταση την Ελλάδα συγκλόνισε!

Οι Έλληνες πήραν τα όπλα και με το σύνθημα «ελευθερία ή θάνατος» ξεσηκώθηκαν κατά του βάρβαρου και αλλόδοξου Κατακτητή.

Και επολέμησαν και αγωνίστηκαν και πληγώθηκαν και φονω μαχαίρας απέθανον και πρόσφυγες τη σφαγή και τον εξανδραποδισμό γλύτωσαν και στην άσημη Σύρο ανέστιοι κατέφυγαν….

Και στην αμμουδερή παραλία της νέα πόλη από την αρχή ίδρυσαν, Ερμούπολη την ονόμασαν και ταμείο της Ελλάδος όλης κατέστησαν.

Οι ευγενείς και φιλογενείς και ευπατρίδες κάτοικοί της ηύξανον και εκραταιούντο και διέπρεπον στον επαγγελματικό, επιχειρηματικό, κοινωνικό, καλλιτεχνικό και πολιτιστικό στίβο.

Και δεν ελησμόνησαν την πόλη και τους κατοίκους της ούτε και μετά θάνατον!

Αλλά κληροδότησαν περιουσίες ολόκληρες και περιφανή οικήματα για τη χρηματοδότηση έργων φιλανθρωπίας και κοινωνικής ευποιῒας!

Δημιούργησαν Ιδρύματα και Κληροδοτήματα, από τα οποία εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, Σύριοι εσπούδασαν, ενοσηλεύθηκαν, στις μεγάλες τους ανάγκες ανακουφίστηκαν…

Και τα χρόνια πέρασαν….

Και οι άνθρωποι άλλαξαν…..

Και ξέχασαν…..

Και ας όρισε η Πατρίδα ευγνωμονούσα την 30ή Σεπτεμβρίου «Ημέρα Εθνικής Μνήμης των Εθνικών μας Ευεργετών»….

Ημέρα Εθνικής αμνησίας και συλλογικής αχαριστίας πρέπει να αναγορευθεί!

Απόδειξη τούτου τρανή ο περσινός Εορτασμός, στον Άγιο Νικόλαο…

Πόσοι και πόσες ευεργετήθηκαν και ευεργετούνται από τα Ιδρύματα και τα Κληροδοτήματα των Ερμουπολιτών Ευεργετών;

Και, όμως, την Ημέρα αυτή στο Ναό ήταν μόνο 4 εκπρόσωποι των Αρχών…

Και η ομιλήτρια εξεφώνησε λόγο άριστο και συγκινητικό, μπροστά σε ένα άδειο Ναό, που τον άκουσαν μόνο οι Άγιοι των Εικόνων και των τοιχογραφιών, που για την ανάπαυση των Ευεργετών μας δέονται συνεχώς….

Και το παράπονο του Μέγιστου Ευεργέτη να ηχεί οδυνηρά της αχαριστίας μας καταγγελτικό: Ουχί οι δέκα ευεργετήθησαν; Ούτε ένας είπε «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»!

Να φταίει η αλλοτρίωση της εποχής;

Να φταίει η πλήρης των αξιών ανατροπή;

Να φταίει των κριτηρίων μας η διαστροφή, που να τιμούμε όσους τίποτα δεν προσφέρουν καθ’ υπερβολή και να ξεχνούμε εκείνους, στους οποίους μέγιστη και αιώνια οφείλεται τιμή;

Να φταίει η έλλειψη ενημέρωσης εκ μέρους των διοργανωτών;

Πλησιάζει και φέτος η «Ημέρα Μνήμης και Τιμής των Εθνικών Ευεργετών»…

Ας μη τιμηθεί και πάλι μέσα σε ένα άδειο Ναό!

Είναι χρέος όλων μας Εθνικό, Κοινωνικό, Προσωπικό να προσέλθουμε την Τετάρτη, 30 Σεπτεμβρίου, στου Αγίου Νικολάου το περίπλαμπρο Ναό!

Και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής των Ευεργετών, να τους ευχαριστήσουμε, από το άγος της αχαριστίας τις συνειδήσεις μας να ξεπλύνουμε και την ευαισθησία σύγχρονων Ευεργετών να ενεργοποιήσουμε..

Γιατί, μόνο όπου μέγιστα αρετής και ευεργεσίας βραβεία έχουν θεσπιστεί, εκεί και εμφανίζονται Ευεργέτες θαυμαστοί!!!

† O ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄