«Η Ελλάδα θα ζήσει, γιατί το θέλει ο Θεός»

Σε δύο αφιερώματα, στον εορτάζοντα και προστάτη, Άγιο Δημήτριο, αλλά και στην Ελλάδα και την ηρωική αντίστασή της απέναντι σε δυνάμεις πολύ μεγαλύτερές της, με τη βοήθεια του Θεού, χωρίζονται τα σημερινά «Μηνύματα Πίστεως», με την υπεύθυνη του κύκλου μελέτης της Αγίας Γραφής, κ. Αλεξάνδρα Φετουρή.

Στο πρώτο τμήμα, η κ. Φετουρή αναφέρεται στη ζωή και το έργο του Αγίου Δημητρίου. Πώς από μεγάλος και ξακουστός πολεμιστής, μπήκε στη φυλακή, καθώς ο ηγεμόνας της πόλης, έμαθε, ότι ήταν χριστιανός. Πώς υπέμεινε τα μαρτύρια στα οποία τον υπέβαλλε, με στωικότητα και δύναμη. Πώς δοξάζοντας τον Θεό, μέσα στην ίδια αρένα, στην οποία βρισκόταν και ο ηγεμόνας, προκάλεσε την οργή του, με αποτέλεσμα να τον θανατώσει, παίρνοντάς του το κεφάλι. Και πώς έπειτα από το θάνατό του, τα ματωμένα ρούχα του, γιάτρεψαν θαυματουργά, εκατοντάδες ανθρώπους.

Ωστόσο, εκτός από κήρυκας του Θεού και του Χριστιανισμού, ο Άγιος Δημήτριος, ήταν και πολεμιστής και προστάτης της χώρας μας, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μάλιστα, η κ. Φετουρή σημείωσε, πως μόλις μερικά χρόνια πριν την έναρξη του πολέμου για την Ελλάδα, βρέθηκε το εικόνισμα του Αγίου Δημητρίου στη Σύρο, ουσιαστικά, δηλώνοντας την παρουσία του Αγίου, στα όσα δεινά επρόκειτο να επακολουθήσουν, τόσο για τους Συριανούς, όσο και εν γένει για όλους τους Έλληνες.

Περνώντας στο δεύτερο τμήμα, η υπεύθυνη του κύκλου μελέτης της Αγίας Γραφής, αφηγείται, μέσα από βιώματα Ελλήνων και ξένων, που έζησαν τα χρόνια της Αντίστασης, την σπουδαία παρέμβαση του Θεού, ώστε οι Έλληνες να ξεπεράσουν όσα τους χώριζαν, να ενωθούν, να αντιμετωπίσουν τον εχθρό ως μία γροθιά και εν τέλει να νικήσουν, δοξαζόμενοι από όλη την Ευρώπη.

«Οι καθημερινές παρακλήσεις, από τα μετόπισθεν, από τις μάνες όλου του κόσμου, όλου του λαού, γέμιζαν οι εκκλησίες πανελλήνια και αυτή η προσευχή τους, έφτανε σαν αόρατη δύναμη και βοηθούσε τα παιδιά του μετώπου», λέει, ενώ αναφέρει, πως ξένοι ανταποκριτές και δημοσιογράφοι, «έμεναν κατάπληκτοι από το κύμα βαθιάς πίστης και θρησκευτικότητας, που άλλαξε όλους τους Έλληνες στρατιώτες. Ο Θεός και η Μάνα Παναγία, βοήθησαν να γίνει το θαύμα».

Μιλώντας ιδιαίτερα για τη Σύρο, η κ. Φετουρή είπε, πως «δε θα ήθελα να κλείσω αυτό το θέμα, χωρίς να θυμηθούμε και τους Συριανούς στρατιώτες, τους συμπατριώτες μας. Πώς έφευγαν, με πολύ μεγάλη χαρά, με πατριωτισμό, με τραγούδια, με γέλια. Εκείνη ακριβώς την ημέρα που θα έφευγαν, ο Μακαριστός, Φιλάρετος, Μητροπολίτης της Σύρου, με δάκρυα στα μάτια, κατέβηκε στο λιμάνι, αγκάλιασε ένα ένα τα Συριανά παιδιά, τα οποία έφευγαν για το μέτωπο, και τους υποσχέθηκε – αφού τους ευλόγησε και τους έδωσε την ευχή του – ότι θα έστελνε στον καθένα ξεχωριστά ένα λάβαρο μικρό, που θα είχε επάνω την Παναγία τη Μεγαλόχαρη της Τήνου στη μία πλευρά και από την άλλη μεριά θα είχε τον Άγιο Δημήτριο, που μόλις είχε παρουσιαστεί, λίγα χρόνια πριν. Ο Μητροπολίτης πραγματοποίησε αυτή την υπόσχεσή του».

Τέλος, η κ. Φετουρή τόνισε:

«Η Ελλάδα θα ζήσει. Και θα ζήσει, γιατί το θέλει ο Θεός. Ζήτω στην Ελλάδα μας, λοιπόν».