Λαμπρός εορτασμός της "Παναγίας της Ελπίδας" στον Ι.Ναό Αγίου Γεωργίου στην Άνω Σύρο

Παρουσία πλήθους πιστών από κάθε γωνιά της Σύρου, εορτάστηκε χθες το απόγευμα η Παναγία της Ελπίδας στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στην Άνω Σύρο.

Η Παναγία με τον τίτλο «Μητέρα της Ελπίδας», καθώς ελπίδα στη ζωή του Χριστιανού είναι ο ίδιος ο Ιησούς, εορτάστηκε για πρώτη φορά στις 29 Ιουνίου του 1855, ημέρα εγκαινίων του καλλιμάρμαρου Βήματος στο βάθος του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου. Εκείνη τη χρονιά καθιερώθηκε και ο εορτασμός της, τη 2η Κυριακή του Νοεμβρίου κάθε έτους.

Το εννιάμερο προσευχής προς την Παναγία της Ελπίδας, κορυφώθηκε με την τέλεση Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας το απόγευμα της Κυριακής 8 Νοεμβρίου, από τον Καθολικό Επίσκοπο Σύρου Σεβ. π. Πέτρο Στεφάνου, συλλειτουργούντος του Σεβ. πρώην Καθολικού Επισκόπου, Φραγκίσκου Παπαμανώλη και ιερέων της τοπικής μας Εκκλησίας.

Για την χριστιανική ελπίδα που πρέπει να υπάρχει στην καρδιά κάθε ανθρώπου έκανε λόγο στο κήρυγμά του ο Σεβ. π.Πέτρος, ελπίδα η οποία θα τον βοηθήσει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της καθημερινής ζωής και στα προβλήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Όπως είπε ο Επίσκοπός μας απευθυνόμενος στους πιστούς:

«Στο κέντρο, αυτής της εορτής είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας μας, στον οποίο στηρίζουμε κάθε μας ελπίδα. Όλα αυτά τα 160 χρόνια του εορτασμού της Παναγίας κατά τη συγκεκριμένη ημέρα, οι πρόγονοί μας προσέτρεχαν σε αυτήν και ζητούσαν, με την ελπίδα στην καρδιά τους, τη μεσιτεία της. Και εμείς, σήμερα, βρισκόμαστε μέσα σε αυτό το Ναό για να ζητήσουμε από την Παναγία να μας βοηθήσει πρωτίστως να είμαστε άνθρωποι της ελπίδας, της χριστιανικής ελπίδας. Γιατί σήμερα, δυστυχώς, με όσα συμβαίνουν γύρω μας, με όσα τραγικά βλέπουμε και ακούμε παγκοσμίως να συμβαίνουν, έχουμε μετατραπεί περισσότερο σε μια κοινωνία απελπισμένων.

Ο σημερινός άνθρωπος είναι καταπονημένος από κάθε λογής προβλήματα, πιο πολύπλοκα από παλιά, πιο δυσεπίλυτα, που τον οδηγούν στην απελπισία. Όσα συμβαίνουν σήμερα, οι διεθνείς εντάσεις, οι εχθροπραξίες, οι εμφύλιοι πόλεμοι, οι χιλιάδες αθώοι πρόσφυγες και μετανάστες, που εγκαταλείπουν τις Πατρίδες τους και χάνουν ακόμα και τη ζωή τους στην ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο μακριά από τον τόπο τους, αλλά και η οικονομική κρίση, εγχώρια αλλά και παγκόσμια, που μας ταλαιπωρεί για πολλά, τώρα, χρόνια, οδηγούν πράγματι στη θλίψη και στην απόγνωση. Βλέποντας όλες αυτές τις εικόνες από τα ΜΜΕ, εύκολα μπορεί κάποιος να παρασυρθεί στην απελπισία, αισθανόμενος μικρός και αδύναμος να ανταπεξέλθει των δυσκολιών και του παραλογισμού που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Όμως, αναρωτιέμαι, είναι δυνατόν ένας χριστιανός να ζει μέσα στην απελπισία; Είναι δυνατόν ο χριστιανός που έχει οδηγό στη ζωή του το Χριστό, δηλαδή την ίδια την Ελπίδα, να αφήνεται στην απελπισία; Γι’ αυτό είπα προηγουμένως ότι είμαστε εδώ για να ζητήσουμε το δώρο της ελπίδας, ώστε με καρδιές γεμάτες Ελπίδα, να γίνουμε φορείς χριστιανικής ελπίδας στην κοινωνία.

Ο άνθρωπος της ελπίδας δε σημαίνει ότι ζει με αυταπάτες, ότι δεν βλέπει τα δεκάδες προβλήματα που βιώνουν οι οικογένειες, τα άτομα που υποφέρουν από την έλλειψη εργασίας, τους νέους που ξενιτεύονται για καλύτερες συνθήκες ζωής, τα παιδιά που μεγαλώνουν βλέποντας ότι το μέλλον τους θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Αλλά εκεί είναι που κάνει τη διαφορά ο χριστιανός, εκεί καλείται με μεγαλύτερη δύναμη να είναι άνθρωπος της ελπίδας στο περιβάλλον του.

Αν θέλεις, όμως, να είσαι άνθρωπος της ελπίδας, πρέπει να εμπιστευθείς την πηγή της ελπίδας και να θυμηθείς ότι η Ελπίδα είναι μια από της τρεις θεολογικές αρετές και μόνο ο Θεός μάς δίνει την Αληθινή ελπίδα, όπως μας δίνει «πίστη» και «αγάπη». Και τη δίνει σε όλους ανεξαιρέτως. Ο χριστιανός οφείλει να είναι άνθρωπος της ελπίδας και γι’ αυτό είμαστε σήμερα εδώ μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας Μητέρας της Ελπίδας, γιατί θέλουμε να αντλήσουμε από το παράδειγμα εκείνης, της Μαρίας, που ως μητέρα του Θεού, αλλά και μαθητής του Ιησού, έζησε τη ζωή της με εμπιστοσύνη στο Θεό και έγινε η μητέρα της ελπίδας. Παρά τις δύσκολες στιγμές που αντιμετώπισε στη ζωή της, ως μητέρα και ως σύζυγος, ήξερε να τις ζει με ελπίδα και πίστη.

Το σημερινό ευαγγέλιο μας υπενθυμίζει ότι η Παναγία είναι πάντα παρούσα στη ζωή μας, όπως ήταν παρούσα στη γιορτή των νέων στο γάμο τους, στην Κανά. Αυτή η παρουσία της μαζί με τον Ιησού σε μια γιορτή, δηλώνει και τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός διάλεξε να μπει στην ανθρώπινη ιστορία και ύπαρξή μας. Ακούσαμε στο ευαγγέλιο «γινόταν γάμος στην Κανά της Γαλιλαίας και ήταν εκεί η μητέρα του Ιησού». Με αυτά τα λόγια ο ευαγγελιστής Ιωάννης εισάγει τη διήγηση της γαμήλιας γιορτής στην Κανά. Η παρουσία του Ιησού και της Μαρίας στους γάμους, υποδεικνύει την εξαιρετική χάρη με την οποία μας περιβάλει ο Θεός στην καθημερινή μας ζωή. Στην περικοπή του ευαγγελίου που ακούσαμε, η Παναγία αναφέρεται με τον τίτλο της μητέρας, και μια φορά με αυτόν της γυναίκας. Η Παναγία είναι πρώτα από όλα μητέρα που ενδιαφέρεται για τα παιδιά της, ανησυχεί να μη χαλάσει η γιορτή του γάμου και φροντίζει ώστε όλα να πάνε καλά. Μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο τρόπος της για να πάνε όλα καλά στο γάμο, μας υπενθυμίζει και την επιθυμία της να είναι κοντά μας και να μεσιτεύει στις δικές μας δυσκολίες και προβλήματα. Εκείνη έζησε με πίστη και εμπιστοσύνη στο Θεό κάθε στιγμή της ζωής της, και γίνεται για εμάς υπόδειγμα πίστης και ελπίδας.

Μας καλεί να δεχθούμε τον Ιησού ως Σωτήρα μας και πηγή της ελπίδας μας και μας προτείνει να: «Κάνουμε ό,τι και αν μας πει». Κάνετε ό,τι και αν σας πει, μας λέει, αν και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Αν αποφασίσουμε αυτό να το κάνουμε πράξη στη ζωή μας, αν θελήσω να κάνω ό,τι μου ζητά ο Ιησούς, σημαίνει ότι υπακούω, ακόμα και αν αυτό δεν συμφωνεί με τα δικά μου σχέδια ή επιθυμίες. Συχνά ο χριστιανός ζητά από το Θεό να προσαρμόσει τα σχέδιά του στις δικές του επιθυμίες και υποδείξεις, αντί να συμβαίνει το αντίθετο.

Αν θέλουμε να είμαστε άνθρωποι της ελπίδας, ας αφήσουμε το Θεό να μιλήσει στην καρδιά μας και να μας καθοδηγήσει. Η ζωή μας, τότε, θα είναι μια ζωή πίστης και θα μαρτυρά γύρω της τη χριστιανική ελπίδα. Η Παναγία μάς καλεί να είμαστε άνθρωποι της ελπίδας και μας ενθαρρύνει σε αυτό και μας στηρίζει σε αυτό. Είμαστε εδώ, όχι από συνήθεια ή για τυπικούς λόγους, αλλά γιατί θέλουμε εδώ και τώρα μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας να της εμπιστευτούμε τα προβλήματά μας και τις ανησυχίες μας και να ανανεώσουμε την πίστη και την ελπίδα μας στον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι η Ελπίδα του κόσμου.

Δηλώνουμε ότι, παρά τις αντιξοότητες της ζωής που για πολλούς είναι πολλές, παρά τα δεκάδες μικρά ή μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και μας κάνουν να λείπει η γιορτή από τη ζωή μας, συνεχίζουμε με πίστη και ελπίδα στην καρδιά, γιατί μας στηρίζει η δική της μεσιτεία και γιατί πιστεύουμε ότι ο Κύριος είναι πάντα μαζί μας.

Είθε η Παναγία να είναι συνοδός μας στο δρόμο της πίστης, να μας δίνει δύναμη και ελπίδα στη ζωή μας και να μας εμπνέει στις επιλογές μας.»

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε η περιφορά της εικόνας της Παναγίας της Ελπίδας στους δρόμους της Άνω Σύρου ενώ μετά το πέρας αυτής, οι δύο Επίσκοποι δεξιώθηκαν τις αρχές του τόπου και τους πιστούς στο επισκοπικό «παλάτι», το οποίο και αυτό έχει ανακαινισθεί μαζί με όλο το συγκρότημα του Αγ.Γεωργίου.

Πηγή: Καθολική Επισκοπή Σύρου