“Ήλιος που σκοτίζεται και πάλι ανατέλλει”

Εορτοφόροι και λαμπαδηφόροι Χριστιανοί, κάτοικοι των ευλογημένων νησιών μας και παρεπιδημούντες συνεορταστές,

Ποιός λόγος, ποιά ρητορική δεινότητα, ποιά ποιητική έμπνευση χρειάζεται για να υμνήσουμε  και πάλι απόψε το θαύμα των θαυμάτων, την εκ νεκρών Ανάσταση του Κυρίου μας;

Τα λόγια φτωχαίνουν, η σκέψη συστέλλεται και η επίγνωση της ελαχιστότητάς μας ενώπιον του μεγαλείου της Αγάπης του Θεού δανείζουν, τούτη την ώρα της αναστάσιμης προσμονής,   τα χείλη και τη γραφίδα μας στον ένθεο Ιεράρχη και της σοφίας πνευματοφόρο μυστολέκτη, τον  άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο, έναν ευαίσθητο πληγωμένο ποιητή, που υπέστη τόσες δοκιμασίες, κράτησε την Ορθοδοξία μόνος του, υπέμεινε επιθέσεις και βανδαλισμούς Αρειανών νύχτα Ανάστασης στην Εκκλησία και μόνο με ένα βλέμμα σιωπηλό τούς αναχαίτισε, και παραιτήθηκε, χωρίς γογγυσμό, από την έδρα του στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως, για να ειρηνεύσει η Εκκλησία, ο οποίος από τα βάθη των αιώνων μας καλεί:

“Αν είσαι Σίμων Κυρηναϊος, σήκωσε το σταυρό και ακολούθησέ Τον!

Αν σταυρωθείς μαζί Του ως ληστής, γνώρισε το Θεό σαν ευγνώμων δούλος!

Αν κι' Εκείνος λογίσθηκε με τους ανόμους για χάρη σου και την αμαρτία σου, γίνε συ έννομος για χάρη Εκείνου!

Προσκύνησε αυτόν που κρεμάσθηκε στο Σταυρό για σένα, έστω κι αν κρέμεσαι κι εσύ!

Μπες με τον Ιησού στον Παράδεισο, ώστε να μάθεις από τι έχεις ξεπέσει.... Δες τις εκεί ομορφιές!

Άσε το ληστή που γογγύζει, να πεθάνει έξω μαζί με τη βλασφημία του….

Κι αν είσαι Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, ζήτησε το σώμα από το σταυρωτή. Ας γίνει δικό σου αυτό το σῶμα, που έσωσε τον κόσμο!

Κι αν είσαι Νικόδημος, ο νυκτερινός θεοσεβής, ενταφίασέ τον με μύρα!

Κι αν είσαι η Μαρία ή η άλλη Μαρία ή η Σαλώμη ή η Ιωάννα, δάκρυσε πρωί-πρωί...

Δες πρώτη την πέτρα σηκωμένη, ίσως δε και τους αγγέλους κι αυτόν τον ίδιο τον Ιησού. Πες κάτι, άκουσε τη φωνή Του!

Αν ακούσεις «Μη μ' αγγίζεις», στάσου μακριά, σεβάσου το Λόγο, αλλά μη λυπηθείς! Γιατί ξέρει σε ποιους θα φανερωθεί πρώτα.

Καθιέρωσε την Ανάσταση! Βοήθησε την Εύα, πού έπεσε πρώτη, πρώτη να χαιρετήσει το Χριστό και να το ανακοινώσει στους μαθητές!

Γίνε Πέτρος ή Ιωάννης! Σπεύσε στον τάφο, τρέχοντας μαζί ή προπορευόμενος, συναγωνιζόμενος τον καλό συναγωνισμό!

Κι αν σε προλάβει στην ταχύτητα, νίκησε με το ζήλο σου, όχι παρασκύβοντας στο μνημείο, αλλά μπαίνοντας μέσα!

Κι αν σαν Θωμάς χωρισθείς απ' τους συγκεντρωμένους μαθητές, στους οποίους εμφανίζεται ο Χριστός, όταν τον δεις, μην απιστήσεις!

Κι αν απιστήσεις, πίστεψε σ' αυτούς που στο λένε!

Κι αν ούτε και σ' αυτούς πιστέψεις, δείξε εμπιστοσύνη στα σημάδια των καρφιών!

Καί μάθε ότι

Δημιουργηθήκαμε, για να ευεργετηθούμε!

Ευεργετηθήκαμε, επειδή δημιουργηθήκαμε!

Μας δόθηκε ο Παράδεισος, για να ευτυχήσουμε!

Λάβαμε εντολή, για να ευτυχήσουμε με τη διαφύλαξή της, όχι γιατί ο Θεός αγνοούσε αυτό που θα γινόταν, αλλά γιατί νομοθετούσε το αυτεξούσιο….

Απατηθήκαμε, γιατί μας φθόνησαν!

Ξεπέσαμε, γιατί παραβήκαμε την εντολή!

Είμαστε αναγκασμένοι σε νηστεία, γιατί δε νηστεύσαμε, καθώς εξουσιασθήκαμε απ' το δένδρο της γνώσης.

Χρειασθήκαμε Θεό που σαρκώθηκε και πέθανε, για να ζήσουμε!           Νεκρωθήκαμε μαζί Του, για να καθαρισθούμε!

Αναστηθήκαμε μαζί Του, επειδή μαζί Του και νεκρωθήκαμε. Συνδοξασθήκαμε, επειδή συναναστηθήκαμε...

Είναι πολλά τα θαύματα που γιορτάζουμε σήμερα!

Θεός που σταυρώνεται, ήλιος που σκοτίζεται και πάλι ανατέλλει, γιατί έπρεπε και τα κτίσματα να συμπάσχουν με τον Κτίστη.

Καταπέτασμα που σχίζεται, αίμα και νερό που χύνεται απ' την πλευρά, αίμα, γιατί ήταν άνθρωπος, νερό γιατί ήταν πάνω απ' τον άνθρωπο.

Γη, που σείεται, πέτρες που σχίζονται για χάρη της πέτρας, που είναι ο Χριστός, νεκροί που ανασταίνονται, ως επιβεβαίωση της τελευταίας και κοινής αναστάσεως.

Τα σημεία δε στον τάφο, τα μετά τον τάφο, ποιος θα μπορούσε επάξια να τα υμνήσει;

Τίποτε δε δεν υπάρχει σαν το θαύμα της σωτηρίας μου: λίγες σταγόνες αίματος αναπλάθουν τον κόσμο όλο, και γίνονται σαν χυμός γάλακτος για όλους τους ανθρώπους, που συνδέουν και συνάγουν εμάς σε μια ενότητα.”

Σ’ αυτή την ευλογημένη ενότητα της πίστεως, της ελπίδος και της αγάπης σας καλώ και σας προσκαλώ, απόψε, όλους, ευλογημένοι μου Χριστιανοί!

Χριστός Ἀνέστη

Με πατρικές και ἀδελφικές ἑόρτιες εύχές

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β'