Ακούω και υπηρετώ

Με έναν νεωτεριστικό τρόπο ο Ευαγγελιστής Λουκάς περιγράφει στο σημερινή περικοπή την ισότιμη θέση που έχουν οι άντρες και οι γυναίκες απέναντι στο Λόγο του Θεού.

Είναι γνωστό ότι κάθε ταξίδι είναι μια συλλογή εμπειριών με μεγαλύτερη ή μικρότερη βαρύτητα. Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο Ιησούς βρίσκεται σε ένα μεγάλο ταξίδι που τον οδηγεί από την Γαλιλαία προς την Ιερουσαλήμ. Στο δρόμο επισκέπτεται ένα χωριό και φιλοξενείται από μερικούς φίλους του. Το χωριό είναι ένας παραδοσιακός τρόπος ζωής. Δύσκολα μπαίνουν οι νεωτερισμοί. Η αρχή που επικρατεί είναι «αυτό ξέρουμε, αυτό κάνουμε». Από την άλλη όμως καλλιεργούν τη φιλοξενία που σημαίνει αποδοχή κι εμπιστοσύνη.

Ακολουθεί το κατά Λουκάν ευαγγέλιο

«Καθώς πορευόταν με τους μαθητές του ο Ιησούς, μπήκε σ’ ένα χωριό, και τον υποδέχτηκε σπίτι της κάποια γυναίκα που την έλεγαν Μάρθα. Αυτή είχε μια αδερφή που ονομαζόταν Μαρία, κι η οποία κάθισε στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του. Αντίθετα, η Μάρθα δούλευε ασταμάτητα για να τους περιποιηθεί. Πήγε λοιπόν στον Ιησού και του είπε: «Κύριε, δε νοιάζεσαι που η αδερφή μου με άφησε μόνη να σε περιποιούμαι; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει». Ο Ιησούς της αποκρίθηκε: «Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται. Αυτό διάλεξε η Μαρία, και δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς».

Σύμφωνα με τον π. Ιωάννη Μαραγκό, στο  σπίτι αυτό, ο Ιησούς συναντά στο πρόσωπο δύο αδερφών δύο διαφορετικούς τύπους ανθρώπων και αντίληψης της ζωής. Από τη μια έχουμε τη Μάρθα, που είναι εκδηλωτική, δραστήρια και κάνει τα πάντα για να δείξει την εκτίμησή της, όμως προκειμένου να ευχαριστήσει τον φιλοξενούμενο σχεδόν το ξεχνά. Από την άλλη είναι η Μαρία, η οποία κάθεται και την ακούει.

Η Μάρθα είναι ο ανατολίτικος τρόπος της αντίληψης της γυναικείας ζωής - κουζίνα, περιποίηση, εξυπηρέτηση. Είναι μια ζωή κρυμμένη που όμως τονίζει την αξία της υπηρεσίας.

Από την άλλη, η Μαρία αδιαφορεί για την υπηρεσία και κάθεται να ακούσει τον Ιησού. Προτιμάει να αναπτύξει σχέσεις με τη συζήτηση, με τη συνύπαρξη παρά να εκδηλώσει την αγάπη της, με την προτίμησή της, με την περιποίηση και ένα καλό τραπέζι. Αυτός θα ήταν για την ανατολή ο αντρικός τρόπος ζωής. Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει η Μάρθα που αντιλαμβάνεται ότι κάτι λείπει και προσπαθεί να το συμπληρώσει. Όταν η Μάρθα δυσανασχετεί και κάνει το παράπονό της στον Ιησού για να επιπλήξει τη Μαρία ο ευαγγελιστής βρίσκει τον τρόπο να δώσει για την εποχή εκείνη έναν σκανδαλώδη νεωτερισμό.

Όταν περιγράφει τη συμπεριφορά της Μαρίας στον Ιησού είναι σαν να περιγράφει πώς ένας μαθητής ενός ραβίνου μαθαίνει από τον Ραβίνο. Η έκφραση είναι ακριβώς η ίδια. Ο δάσκαλος είναι στην έδρα και ο μαθητής κατά γης. Ένας ραβίνος όμως θα ήταν τελείως αντίθετος να δεχτεί μία γυναίκα μεταξύ των μαθητών. Εδώ με αυτό τον τρόπο ο Ιησούς υπογραμμίζει ότι τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες είναι ισότιμοι απέναντι στο Λόγο του Θεού.