«…..γιατί δε βρήκαν μέρος στο πανδοχείο»

Αγαπητοί μου, σε λίγες ημέρες θα εορτάσουμε ακόμα μια φορά τη γέννηση του Θεανθρώπου, το μεγάλο αυτό Μυστήριο της ενσάρκωσης του Θεού, ο Οποίος γεννιέται βρέφος σε μια φτωχική φάτνη. Η φάτνη, η οποία στολίζει πολλά από τα σπιτικά μας και τους Ναούς μας, ως εικόνα θαλπωρής και απλοϊκής γαλήνης, μας δίνει ένα δυνατό και συμβολικό μήνυμα και μας καλεί να αναλογιστούμε τα φλέγοντα θλιβερά επίκαιρα προβλήματα, που βιώνουν οι συνάνθρωποί μας σε πολλές γωνιές του πλανήτη μας.  

Αυτές τις γιορτινές ημέρες, όπου όλοι αναζητούμε τη ζεστασιά ενός στολισμένου σπιτιού, δεν μπορούμε παρά να στρέψουμε το βλέμμα μας και να σκεφτούμε εκείνους τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι για διάφορους λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησή τους, στερούνται ένα «σπιτικό».

Ας αναλογιστούμε τους προσφυγές, τους οικονομικούς μετανάστες, τα θύματα στις εστίες των πολέμων, αλλά και τις οικογένειες εδώ στον τόπο μας, που ζουν μέσα στην εξαθλίωση εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, χωρίς βεβαίως να ξεχνάμε τις διαλυμένες οικογένειες, που μπορεί τα μέλη τους να ζουν κάτω από μια στέγη, αλλά στερούνται την οικογενειακή ζεστασιά.

Το εδάφιο του Ευαγγελίου «…γιατί δε βρήκαν μέρος στο πανδοχείο », μπορούμε να πούμε ότι αναγγέλλεται και για όλα εκείνα τα δεκάδες εκατομμύρια των συνανθρώπων μας σε όλο τον κόσμο, όπως και στην Πατρίδα μας, που παρά την τεράστια παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη, στερούνται αυτού του βασικού αγαθού που είναι το σπίτι, με την ασφάλεια και τη θαλπωρή που αυτό παρέχει.

Τη νύχτα των Χριστουγέννων θα ακούσουμε τη διήγηση της γέννησης του Ιησού και ίσως θα μας εντυπωσιάσει το ότι, ενώ θα περιμέναμε ο ερχομός του Βρέφους, όπως κάθε  νεογέννητου, να  είναι αιτία χαράς και αγαλλίασης, για την οικογένεια του Ιωσήφ και της Μαρίας το γεγονός αυτό γίνεται πηγή δυσκολιών και προβλημάτων, διότι ζουν και εκείνοι την απόρριψη και τη φτώχεια και αναγκάζονται να βρουν ένα πρόχειρο κατάλυμα, και όχι ένα ασφαλές πανδοχείο, ενώ πάλι αργότερα, λίγο μόλις καιρό μετά τη γέννηση του Ιησού, θα φύγουν κρυφά σε ξένη Χώρα, στην Αίγυπτο, για να αποφύγουν τις θανατηφόρες διαταγές του Ηρώδη.

Η ιστορία, όπως και τότε, έτσι και τώρα, επαναλαμβάνεται και πάντα αθώα είναι τα θύματα της στέρησης και της δυστυχίας, απόρροια της βιαιότητας, των οικονομικών και κυριαρχικών συμφερόντων κάποιων παρανοϊκών ανθρώπων, που  στο όνομα μιας ιδεολογίας, σκορπούν τον τρόμο και το θάνατο.

Και εδώ, όμως, στην Πατρίδα μας χιλιάδες συνάνθρωποί μας ζουν το δράμα της έλλειψης μιας αξιοπρεπούς στέγης. Εκατοντάδες ζουν με την αγωνία μιας πιθανής έξωσης ή να μην μπορούν, με τις καθημερινές δυσχέρειες, να ανταποκριθούν στις ατελείωτες οικονομικές τους υποχρεώσεις.

Αυτές οι σύντομες σκέψεις ας μας ωθήσουν να κατανοήσουμε την επείγουσα ανάγκη, ώστε ο καθένας από εμάς που αισθάνεται Χριστιανός, να δεσμευτεί ότι θα συμβάλει με κάθε τρόπο στην άμβλυνση των προβλημάτων που ζουν οι άστεγοι, οι κατατρεγμένοι και ανήμποροι συνάνθρωποί μας.

Οφείλουμε όλοι μαζί να δώσουμε λύσεις, δίκαιες και ανθρώπινες, στο ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα της αδυναμίας κάλυψης των βασικών αναγκών των Αδελφών μας. Οφείλουμε να πάρουμε κάθε είδους πρωτοβουλίες, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας, ώστε ο πλησίον μας να ζει με αξιοπρέπεια. Αυτό είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων.

Η καρδιά μας, γεμάτη χαρά και αγάπη για τη γέννηση του Θεανθρώπου, ας γίνει μια ζεστή και στοργική φάτνη, γεμάτη θαλπωρή και έγνοια για τον πονεμένο συνάνθρωπό μας.

Είθε το Φως του Ιησού να φωτίσει την καρδιά του καθένα μας και να μας κάνει αλληλέγγυους με τους Αδελφούς μας. 

Καλά και Άγια Χριστούγεννα και Ειρηνικό το Νέο Έτος.