Η καθημερινότητα σε σχέση με τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας

Με την φιλοξενία ενός νέου κληρικού της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου, του Αιδεσιμολογιώτατου Πρωτοπρεσβύτερου π. Αριστομένη Ματσάγγα εμπλουτίζεται η εκπομπή “Μηνύματα Πίστεως” σήμερα, με τους πιστούς να έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν έναν ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα διάλογο ανάμεσα στον ίδιο και την κ. Αλεξάνδρα Φετουρή με κεντρικό θέμα την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Η ίδια προλογίζοντας τον φιλοξενούμενό της στο εβδομαδιαίο διαδικτυακό ραντεβού της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου επισημαίνει πως, στόχος είναι “η ανίχνευση πτυχών της καθημερινότητάς μας σε σχέση με τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας” με τη συνδρομή του π. Αριστομένη, ο οποίος είναι επιπλέον, συγγραφεύς, θεολόγος καθώς και ψυχίατρος στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο.

Η ενδιαφέρουσα προσέγγιση της παρούσας χρονικής περιόδου για την Εκκλησία, ξεκινά με την κύρια ερώτηση της κ. Φετουρή: “Βρισκόμαστε στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Αυτές τις ημέρες τονίζεται ιδιαίτερα η έμφαση και ο εορταστικός χαρακτήρας αυτής της μεγάλης περιόδου της Εκκλησίας μας. Γιατί συμβαίνει αυτό;”, με τον π. Αριστομένη να εξηγεί τα ακόλουθα:

“Η συνήθης αντίληψη που υπάρχει για τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ότι αποτελεί μία περίοδο της οποίας το κεντρικό χαρακτηριστικό είναι η θλίψη, είναι ένα βαθύ πένθος για την αμαρτωλή μας φύση, για τον θάνατο, ο οποίος προέκυψε από την αμαρτία και αυτή η διάσταση επηρεάζει συναισθηματικά τους ανθρώπους, έτσι ώστε να αξιοποιούν αυτό το κομμάτι. Η Εκκλησία από την άλλη πλευρά, κάθε ημέρα της και κάθε περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής θεωρείται γι αυτήν ότι είναι μία πολύ μεγάλη εορταστική περίοδος. Και υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα τα οποία τονίζουν αυτόν τον εορταστικό χαρακτήρα.

Να συμπληρώσω πως αυτό το κομμάτι της προετοιμασίας αξιοποιείται από πάρα πολύ κόσμο δευτερευόντως, δηλαδή οι ιατροί θα θεωρήσουν ότι η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι μία περίοδος που ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να αποτοξινωθεί, παράλληλα υπάρχουν μερίδες πολιτών που αξιοποιούν την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής για το κομμάτι της ευζωΐας. Απομακρύνονται τα λίπη από τον οργανισμό τους, να διατηρήσουν το σώμα τους κατά κάποιο τρόπο υγιές κλπ. Υπάρχει μία απολυτοποίηση του σχετικού.

Η Εκκλησία τα μαζεύει όλα αυτά και τους δίνει άλλη διάσταση. Και η άλλη διάσταση είναι πως τα ίδια πράγματα, μπορούμε να τα κάνουμε με έναν διαφορετικό τρόπο, αλλά σε ένα πλαίσιο το οποίο είναι ευχαριστιακό. Σε ένα πλαίσιο το οποίο είναι δωρεά προς τον Θεό. Όταν μας λέει η Εκκλησία ότι πρέπει να κάνουμε νηστεία, πρέπει να αποβάλουμε τούτο, εκείνο, το άλλο κλπ, δεν πρόκειται για μία ηθική σε στενή σημασία, αλλά πρόκειται για την ουσιώδη αλλαγή αυτών των πραγμάτων. (...).