“Δικοί σου ήταν κι Εσύ τους έδωσες σ΄ Εμένα”

“Η προσευχή εκείνου που προσεύχεται φανερώνει πώς αντιλαμβάνεται τον Θεό, τον εαυτό του, τους άλλους και κατά συνέπεια φανερώνει πώς αυτές οι αντιλήψεις επηρεάζουν την καθημερινότητά του”.

Τα ανωτέρω σημειώνονται μεταξύ άλλων στη σημερινή διαδικτυακή εκπομπή της Καθολικής Εκκλησίας Σύρου “Ο Λόγος του Κυρίου”, μέσω του καθιερωμένου εβδομαδιαίου ραντεβού της με τους πιστούς, στο πλαίσιο του οποίου ο π. Γιάννης Μαραγκός προτού παραθέσει τη σχετική ευαγγελική περικοπή, αναφέρεται στην ουσία της προσευχής και στην αξία της δόξας.

Όπως υπογραμμίζει ο ίδιος στον πρόλογό του, “Ο Ιησούς προσεύχεται. Μιλάει η καρδιά του υιού και του φίλου. Ευχαριστεί τον πατέρα, μεσιτεύει για τους φίλους. Είναι ανάμεσα στον Θεό και τους μαθητές του. Η προσευχή του είναι μία προσευχή που δεν μπορεί να γνωρίσει τα όρια του χρόνου, ούτε και του τόπου. Όταν ο Ιησούς προσεύχεται στον Πατέρα για τους ανθρώπους “εκείνους που μου έδωσες μέσα από τον κόσμο”, προσεύχεται και για εμάς σήμερα”. Έτσι, όπως προσθέτει παρακάτω, “Φανερώνει τους διαχρονικούς δεσμούς αγάπης και κοινωνίας ζωής που τον συνδέουν με τον μαθητή του χθες, του σήμερα, του αύριο. Τους μαθητές μεταξύ τους και όλους μαζί με τον Θεό”.

Αναλυτικά, τα λόγια του ίδιου του Χριστού, όπως τα παραδίδει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης έχουν ως ακολούθως: “Τον καιρό εκείνο ο Ιησούς σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και είπε, “Πατέρα, έφθασε η ώρα. Δόξασε τον υιό σου, ώστε ο υιός να δοξάσει εσένα. Όπως του έδωσες εξουσία πάνω σε κάθε άνθρωπο, έτσι θα δώσει την αιώνια ζωή σε όσους του έχεις δώσει. Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, να γνωρίσουν εσένα, τον μοναδικό αληθινό Θεό και εκείνον που έστειλες τον Ιησού Χριστό. Εγώ σε δόξασα πάνω στη γη με το να φέρω σε πέρας το έργο που μου έδωσες να κάμω. Και τώρα εσύ πατέρα, δόξασέ με κοντά σου, με τη δόξα που είχα κοντά σου πριν ακόμη υπάρξει ο κόσμος. Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους, εκείνους που μου έδωσες μέσα από τον κόσμο. Δικοί σου ήταν και τους έδωσες σε εμένα κι έχουν τηρήσει τον λόγο σου. Τώρα κατάλαβαν πως όλα όσα μου έδωσες, προέρχονται από εσένα επειδή τα λόγια που μου έδωσες, τα έδωσα σε αυτούς και αυτοί τα δέχθηκαν και κατάλαβαν αληθινά ότι από εσένα προήλθαν και πίστεψαν ότι εσύ με απέστειλες. Εγώ γι αυτούς σε παρακαλώ. (...)”.