Εγκύκλιος Δεκαπενταύγουστου

Πρός τόν εὐγενῆ καί εὐσεβῆ λαό καί τούς ἀγαπητούς ἐπισκέπτες τῶν δώδεκα νησιῶν τῆς Ἰερᾶς μας Μητροπόλεως

ΕΠΙ Τῌ ΕΥΛΟΓΗΤῌ ΕΙΣΟΔῼ

ΤΟΥ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

Εὐλογημένοι μου Χριστιανοί,

Κάτοικοι τῶν νησιῶν μας καί ἀγαπητοί μας ἐπισκέπτες, πού ἐπιλέξατε αὐτά τά νησιά γιά νά ἀναβαπτισθεῖτε πνευματικά, ἀπολαμβάνοντας

• τήν Αἰγαιοπελαγίτικη ἀρχιτεκτονική,

• τήν ἁρμονία τῶν ἀσύμμετρων κάτασπρων σπιτιῶν,

• τούς στενούς λιθόστρωτους δρόμους,

• τά κάστρα, τίς ἀρχαιότητες, τούς γραφικούς ἀνεμόμυλους, τίς θαυμάσιες ἀκρογιαλιές,

• τά πολυαιώνια μοναστήρια, τίς πολυάριθμες ἐκκλησίες καί τά ἐξωκκλήσια, τά ἀνθρωποσωτήρια Προσκυνήματά τους,

σύμβολα καί ἀποδείξεις τῆς ἀκλόνητης πίστεως τῶν πατέρων μας, ζῶσα παρακαταθήκη γιά τό μέλλον, λιμάνια ἀπάνεμα στήν ἀλμυρή θάλασσα τῆς καθημερινότητός μας.

Καί ὅλα ἀφιερωμένα στό γλυκύ πρόσωπο τῆς Θεομήτορος,

• τῆς Μεγαλόχαρης καί «Κυρά-Ξένης» τῆς Τήνου,

• τῆς Φανερωμένης καί τῆς Θαλασσινῆς τῆς Σύρου,

• τῆς Θεοσκεπάστου τῆς Ἄνδρου,

• τῆς Ὁδηγήτριας τῆς Κιμώλου,

• τῆς Χρυσοπηγῆς τῆς Σίφνου,

• τῆς Τουρλιανῆς καί τῆς Παραπορτιανῆς τῆς Μυκόνου,

• τῆς Κανάλας τῆς Κύθνου,

• τῆς Καστριανῆς τῆς Κέας,

• τῆς Κορφιάτισσας τῆς Μήλου

• τῆς Ἐπισκοπιανῆς τῆς Σερίφου

• τῆς Παντάνασσας τῆς Σικίνου,

• τῆς Μαγιάτισσας τῆς Φολεγάνδρου,

ἤ ὅπως ἀλλιῶς οἱ εὐλογημένοι Κυκλαδίτες ὀνομαζουν τήν «Μεσίτριαν πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν», τήν Μητέρα τους, ἡ ὁποία γνωρίζει νά ἀφουγκράζεται τίς ἀγωνίες, τούς κόπους καί τούς μόχθους τῶν πιστῶν παιδιῶν Της, τίς πίκρες, τίς χαρές, μά καί τίς ἀστοχίες τους, ὅπως κι Ἐκείνη τίς ἐβίωσε σιωπηλά, ἐκεῖ, στήν Βηθλεέμ, στήν Αἴγυπτο, στήν Κανά, στόν μαρτυρικό Γολγοθά, στή Γεθσημανή…

καί νά τούς ἐναποθέτει ἱκετευτικά στόν Θρόνο τῆς Δόξης τοῦ Υἱϊοῦ καί Θεοῦ Της.

Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, πιστός στίς πολυαιώνιες παραδόσεις του, τιμᾶ καί σέβεται τό πρόσωπο τῆς Θεομήτορος στά ἀρχέγονα Προσκυνήματά Της, πού ἀντανακλοῦν τήν ἀδιάλειπτη παρουσία τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, ἐνῶ συγχρόνως ὑπογραμμίζουν κατά τρόπο ἔξοχο καί συναρπαστικό, τήν αἰώνια καί ἀσίγαστη νοσταλγία τοῦ ἀνθρώπου, ὡς δημιουργήματος, πρός τόν Δημιουργό του, τό Θεό.

Πρός Αὐτήν, τή Μητέρα ὑπάρχουσα τῆς Ζωῆς, ἄς στραφοῦμε καί φέτος, αὐτό τό «Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ»,

• παρακολουθώντας τίς τόσο τρυφερές ἱερές Παρακλήσεις πρός αὐτήν,

• συμμετέχοντας στήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Υἱοῦ της,

• τηρώντας κατά δύναμη τή νηστεία τοῦ Δεκαπενταγούστου, πού θεσπίσθηκε ἀπό τόν 7ο αἰῶνα,

• καί, ὡς «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων συναθροισθέντες» στούς Ναούς τῶν νησιῶν μας, ἄς τιμήσουμε τήν Κοίμηση της, ἀναζητώντας καί εὑρίσκοντας

• στίς θλίψεις μας τήν Παραμυθία,

• στά άδιέξοδά μας τή Φανερωμένη σωτηρία,

• στό καμίνι της καθημερινότητάς μας τή Ζωοδόχο Πηγή δροσιᾶς καί ἀναψυχῆς,

• τή Γοργοϋπήκοο στά αἰτήματά μας βοηθό,

• τήν Ἐλεοῦσα στίς ἀτομικές καί ἐθνικές μας δυσκολίες,

• τήν Ἐλευθερώτρια ἀπό τά προσωπικά καί συλλογικά μας πάθη,

• τήν παντοδύναμη Σκέπη μας καί Προστασία ἀπό κάθε κακό

• καί τοῦ Γένους μας τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό!

Μετά πατρικῶν εὐχῶν

† O ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄