"Η γιορτή της Κυριακής θυμίζει στον άνθρωπο ότι είναι υιός κι όχι σκλάβος"

Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίου δεν χάνουν ευκαιρία να κάνουν δύσκολη τη ζωή του Ιησού και των μαθητών του, ειδικά τώρα που τους έπιασαν να παραβιάζουν ό,τι το πιο ιερό έχουν, την ολοκληρωτική αργία του Σαββάτου. Έναν νόμο που γι’ αυτούς ισοδυναμεί με την ταυτότητά τους και η παραβίασή του είναι σαν μία προδοσία. Ο Ιησούς βέβαια τους απαντά με τον καταλληλότερο τρόπο κι εκείνο που τον ενδιαφέρει δεν είναι να υπερασπιστεί τους μαθητές του, αλλά να τους κάνει να αλλάξουν νοοτροπία και να κοιτούν την ουσία κι όχι το πώς η ουσία εκφράζεται.

Ακολουθεί το εν λόγω απόσπασμα από τον Ευαγγελιστή Μάρκο.

«Συνέβη κάποιο Σάββατο ο Ιησούς να περνάει μέσα από σπασμένα χωράφια και άρχισαν οι μαθητές του να ανοίγουν δρόμο, κόβοντας στάχια.  Όταν το είδαν οι Φαρισαίοι, του είπαν: «Κοίτα, οι μαθητές σου κάνουν κάτι που δεν επιτρέπεται από το νόμο να γίνεται το Σάββατο». Αυτός τους αποκρίθηκε: «Δε διαβάσατε στη Γραφή τι έκανε ο Δαβίδ όταν πείνασε αυτός κι οι σύντροφοί του; Πως μπήκε στο ναό του Θεού, κι έφαγε τους άρτους της προθέσεως, που δεν επιτρεπόταν από το νόμο να τους φάει ούτε αυτός ούτε οι σύντροφοί του παρά μόνο οι ιερείς; Ή δε διαβάσατε στο νόμο πως οι ιερείς παραβιάζουν το Σάββατο, αφού εργάζονται μέσα στο ναό, κι όμως δεν είναι ένοχοι; Σας βεβαιώνω πως εδώ έχουμε κάτι ανώτερο από το ναό. Κι αν είχατε καταλάβει τι σημαίνει αγάπη θέλω και όχι θυσία, δε θα καταδικάζατε αυτούς τους αθώους ανθρώπους. Άλλωστε ο Υιός του Ανθρώπου εξουσιάζει και το Σάββατο». Ο Ιησούς έφυγε από ’κει και πήγε στη συναγωγή τους. Εκεί βρισκόταν ένας άνθρωπος με παράλυτο χέρι. Και ρώτησαν τον Ιησού αν επιτρέπεται από το νόμο να γίνονται θεραπείες το Σάββατο, για να βρουν αφορμή να τον κατηγορήσουν. Αυτός τους είπε: «Ποιος από σας, αν έχει ένα πρόβατο και το Σάββατο του πέσει σ’ ένα λάκκο δε θα το πιάσει να το βγάλει έξω; Ένας άνθρωπος είναι πολύ ανώτερος από ένα πρόβατο. Ο νόμος, λοιπόν, επιτρέπει να κάνουμε το καλό την ημέρα του Σαββάτου».