Μητροπολίτης Σύρου: Η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί την μοναδική παρηγοριά των ανθρώπων

Πασχαλινή εγκύκλιος για τις άγιες ημέρες που διανύουμε, από τον μητροπολίτη Δωρόθεο Β΄. 

Το μήνυμα

Προς τους ευσεβείς Χριστιανούς, τους παροικούντες στα ευλογημένα νησιά της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως και τους ευγενείς επισκέπτες, 

Ερμούπολη, Πάσχα 2024

Συνεορταστές,

Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχήν˙ καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον, τόν μόνον εὐλογητόν τῶν πατέρων Θεόν καί ὑπερένδοξον». (Κανών Αναστάσεως, β’ τροπάριον ζ’ ωδής)

Με αυτό το θριαμβευτικό τροπάριο, ο μέγας υμνογράφος της Εκκλησίας Ιωάννης ο Δαμασκηνός, μας εισάγει σε μία παράδοξη κατάσταση. Και τούτο διότι, μέσα σε τρεις μόνο λέξεις, μια πρωτοφανή εικόνα περιγράφεται.

Ο θάνατος του θανάτου!

Ο Χριστός, ο προ δύο ημερών νεκρός εν τάφω ανακείμενος, παρουσιάζεται ζωντανός, ως νέος Αδάμ, και γενάρχης της νέας ανακαινισμένης ανθρωπότητας.

Ο θάνατος, που εισήλθε ως συνέπεια της πτώσης του ανθρώπου στον Παράδεισο, μόνο με έναν τρόπο ήταν δυνατόν να καταργηθεί.

Με τον θάνατο του Θεού!

Πλέον δε μας κυριεύουν οι συνέπειες της φθοράς, αλλά η ευεργεσία της Ανάστασης του Χριστού, που αποτελεί τον νέο τρόπο ζωής και ύπαρξης του ανθρώπου.

Κάποτε, ο όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, χρησιμοποίησε το παραπάνω αναστάσιμο τροπάριο επιθυμώντας να νουθετήσει ένα πνευματικό του παιδί:

«Ο Χριστός με την Ανάσταση Του, δεν μας πέρασε απέναντι από ένα ποτάμι, από ένα ρήγμα γης, από μία διώρυγα, από μία λίμνη ή από την Ερυθρά θάλασσα. Μας πέρασε απέναντι από ένα χάος, από μία άβυσσο, που ήταν αδύνατο να την περάσει ο άνθρωπος μόνος. Αιώνες περίμενε αυτό το πέρασμα, αυτό το Πάσχα. Ο Χριστός μας πέρασε από τον θάνατο στη ζωή(…). Τώρα δεν υπάρχει χάος, θάνατος, νέκρωση, άδης (…).

Σε κάθε θλίψη και αποτυχία, να συγκεντρώνεσαι μισό λεπτό στον εαυτό σου και να λες αργά-αργά αυτό το τροπάριο. Θα βλέπεις ότι το μεγαλύτερο πράγμα στη ζωή σου – και στη ζωή του κόσμου όλου – έγινε: η Ανάσταση του Χριστού. Και θα συνειδητοποιείς ότι η αναποδιά που σου συμβαίνει είναι πολύ μικρή για να χαλάσει τη διάθεση σου (…), κοιτάζοντας πίσω σου το χάος από το οποίο σε πέρασε ο Αναστάς Κύριος».

Μέσα στο ταραχώδες παγκόσμιο γίγνεσθαι, οι αλλεπάλληλες κρίσεις που βιώνουμε ως κοινωνία, μας οδηγούν πολλάκις στην απελπισία και την απογοήτευση.

Η κατάρρευση των θεμελιωδών αξιών που στήριζαν την ανθρωπότητα, δημιουργούν έντονη την αίσθηση της ανασφάλειας.

Ακόμα, και ως ορθόδοξοι Χριστιανοί, λησμονούμε πολλές φορές αυτό που μας έχει χαρίσει ο Θεός με την Ενανθρώπιση και την Ανάστασή Του.

Εκεί ακριβώς είναι που βρίσκει εφαρμογή ο λόγος του οσίου Πορφυρίου. Η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί την μοναδική παρηγοριά των ανθρώπων. Αποτελεί το μοναδικό στήριγμα σε έναν κόσμο που όλα κρημνίζονται και αποδομούνται. Το χάος της αβύσσου από όπου μας πέρασε ο Χριστός, ήταν το μόνο ακατόρθωτο γεγονός της ανθρωπότητας που καταδυνάστευε όλες τις γενεές των ανθρώπων.

Ο κάθε ένας από εμάς, συναντά στην καθημερινότητά του δυσμενείς καταστάσεις που οδηγούν πολλές φορές στην απελπισία, ακόμα και στην απόγνωση. Προβλήματα μικρά ή μεγάλα που φαντάζουν ακατόρθωτα να επιλυθούν, διότι απουσιάζει από τη ζωή μας το βίωμα της Ανάστασης του Χριστού.

Αν είχαμε την κάθε ημέρα της ζωής μας, αυτή τη σκέψη που συνιστά και ο όσιος Πορφύριος, την ουσιαστική δωρεά του Αναστημένου Χριστού, τότε πραγματικά θα ήμασταν ελεύθεροι από όλα αυτά που μας οδηγούν στην κάθε είδους απελπισία.

Και ίσως ο Φώτης Κόντογλου να είχε δίκιο όταν έγραφε:

«Ποτέ δεν φοβόταν τόσο πολύ ο άνθρωπος την φτώχεια, την αρρώστια και τον θάνατο όσο τα φοβάται τώρα, που δεν φοβάται τον Θεό…»

Με εόρτιες ευχές και πατρική αγάπη

† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄