Διαχρονικός "πειρασμός"

Τι κι αν ξεκίνησε την ιστορία του στα τέλη του 18ου αιώνα, κατακτώντας τα παλάτια των σουλτάνων στα βάθη της Ανατολής. Το λουκούμι ξεπέρασε γρήγορα τα σύνορα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο.

Στην Ελλάδα, έφτασε στις αρχές του 19ου αιώνα, καταλαμβάνοντας θέση τόσο στην παράδοση, όσο και στις καρδιές όλων. Παρόλο που σε πολλές περιοχές της χώρας παρασκευάζονται λουκούμια, τα πιο φημισμένα είναι αυτά της Σύρου, τα οποία αποτελούν εδώ και δύο περίπου αιώνες το σήμα κατατεθέν του νησιού.

Αγαπημένη συνήθεια

Η πρώτη παρασκευή έγινε το 1832 και δεν έκτοτε, δεν σταμάτησε ποτέ. Σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε η αγαπημένη συνήθεια των θαμώνων στα παραδοσιακά ελληνικά καφενεία, ενώ με τα χρόνια πήρε το καράβι και άρχισε να δικτυώνεται και σε άλλες πολιτείες.

Όπως επισημαίνεται, η επιτυχία για ένα σωστό λουκούμι είναι οι ακριβείς δοσολογίες ζάχαρης, αμύλου και το υφάλμυρο νερό του νησιού. Κάθε παρτίδα ψήνεται για μία ώρα στους 180-200 βαθμούς και έπειτα προστίθεται το κεντρικό οξύ που σχηματίζει την εξωτερική κρούστα και το άρωμα. Στη συνέχεια, παραμένει στη λαμαρίνα για 16-20 ώρες ώστε να κοπεί την επόμενη ημέρα και να συσκευαστεί, αφού κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο όταν το λουκούμι είναι ακόμα ζεστό και κατά συνέπεια υγρό.

Εκτός από το λουκούμι, η Σύρος φημίζεται και για τη χαλβαδόπιτά της, βασικά συστατικά της οποίας είναι η γλυκόζη, η ζάχαρη και το νερό. Ψήνεται στους 200-250 βαθμούς για τρεις ώρες και στη συνέχεια, προστίθεται το ασπράδι των αυγών και το αμύγδαλο ή άλλα υλικά όπως σοκολάτα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1ο Φεστιβάλ Λουκουμιού που πραγματοποιήθηκε το φετινό καλοκαίρι στο νησί στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία και αγαπήθηκε τόσο από τους μόνιμους κατοίκους, όσο και από τους επισκέπτες του νησιού.