“Είναι υπεύθυνη δουλειά”

Για την πλειοψηφία του κόσμου οι λεμβούχοι – φορτοεκφορτωτές (καβοδέτες) στα λιμάνια, παραμένουν σχεδόν απαρατήρητοι καθώς η κοινή γνώμη θεωρεί τη δουλειά τους, εργασία ήσσονος σημασίας.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως “παράπονο” των ίδιων, όπως εκφράσθηκε μέσα από τη συνέντευξή τους στην εφημερίδα, αποτελεί το γεγονός πως “ο κόσμος δεν γνωρίζει τί κάνουμε και ποιες είναι οι αρμοδιότητές μας”, όπως χαρακτηριστικά τόνισαν.

Ωστόσο, ο πρόεδρος του Συνδέσμου λεμβούχων και φορτοεκφορτωτών αχθοφορικών αποσκευών στη Σύρο, Γιάννης Ζαρμπόνης καθώς και μέλη αυτού, μιλώντας για την εργασία τους και τις υποχρεώσεις τους, απέδειξαν πως όχι μόνο γνωρίζουν καλά πως να εξυπηρετούν τα πλοία στο λιμάνι της Ερμούπολης, αλλά διέψευσαν όσους υποστήριξαν ότι δεν έχουν γνώση και θέσεις για το πεδίο της ακτοπλοΐας και του Τουρισμού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Σύνδεσμο ανήκουν δέκα άτομα.

“Σκληρή δουλειά”

“Βασική εργασία μας είναι να βοηθάμε τα πλοία, τα κρουαζιερόπλοια, τις θαλαμηγούς και γενικά όλα τα πλοία να δένουν στο λιμάνι της Ερμούπολης” σημείωσε εξ αρχής ο Γιάννης Ζαρμπόνης, επισημαίνοντας πως, “Αυτή η διαδικασία δεν είναι εύκολη υπόθεση”, καθώς “ελλοχεύει πλήθος κινδύνων”. “Για παράδειγμα έχω χτυπήσει τρεις φορές καθώς δεν είναι εύκολο από τη μία στιγμή στην άλλη να τραβήξεις τον κάβο όταν είναι βρεγμένος και μπορεί να ζυγίζει εκατόν πενήντα κιλά” πρόσθεσε, λέγοντας ξεκάθαρα ότι στη συγκεκριμένη εργασία “καταπονείται το σώμα”.

Αναφερόμενος μάλιστα, σε κάποιον νέο που εντάσσεται σε αυτό το επάγγελμα, ο κ. Ζαρμπόνης εξήγησε ότι “δεν είναι εύκολη υπόθεση”. “Ένας άνθρωπος που ξεκινά έρχεται έναν μήνα πριν για να μάθει. Είναι κάποια πράγματα που πρέπει να τα γνωρίζει εκείνος που θα εργασθεί” σημείωσε, γνωστοποιώντας την ίδια στιγμή ότι, παρούσας της κρίσης, νέοι άνθρωποι αναζητούν μία θέση εργασίας στο συγκεκριμένο επάγγελμα. “Πολλοί άνθρωποι και μορφωμένα παιδιά ακόμη - που έχουν πτυχία - έρχονται και μας ρωτούν αν υπάρχουν κενές θέσεις”, επεσήμανε, διασαφηνίζοντας πως είναι μία εργασία που αν την αναζητούν νέοι άνθρωποι αυτό οφείλεται καθαρά στη δυσμενή οικονομική θέση που έχουν περιέλθει, γεγονός που δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο κανέναν.

Στόχος η ομαλή λειτουργία του επιβατικού σταθμού

Εκτός της ανωτέρω δραστηριότητας, ανάμεσα στις υποχρεώσεις τους, οι καβοδέτες οφείλουν να διατηρούν καθαρό το λιμάνι και να φροντίζουν για την ομαλή λειτουργία του επιβατικού σταθμού στην Ερμούπολη. “Όσον αφορά στο λιμάνι και στο σταθμό των επιβατών πρέπει να αναφέρουμε πως έχουν υπογραφεί δύο συμβάσεις ανάμεσα σε εμάς και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο”, επεσήμανε ο κ. Ζαρμπόνης, λέγοντας ταυτόχρονα, πως “ο πρόεδρος, ο κ. Γιώργος Βελισσαρίου είναι από τους λίγους ανθρώπους που μας έχει βοηθήσει”.

Οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι να εξυπηρετούν τους επισκέπτες, να φυλάσσουν τις αποσκευές τους και να διατηρούν προσεγμένο και καθαρό τον χώρο του σταθμού. “Καλούμαστε να συνδιαλαγούμε με κόσμο και προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε το επίπεδό μας, αφού οι επισκέπτες μας ζητούν ό,τι μπορείτε να φανταστείτε” αναφέρει κατηγορηματικά, τονίζοντας ότι εντός του επιβατικού σταθμού και ενόψει της καλοκαιρινής – τουριστικής περιόδου χρειάζεται να υπάρξει ενημερωτικό υλικό. “Σίγουρα έχει γίνει αρκετό έργο στον επιβατικό σταθμό αλλά χρειάζονται κι άλλες ενέργειες από την πλευρά του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης” υπογράμμισε.

Τα μάτια τους “δεκατέσσερα” για το λιμάνι

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου, μιλώντας για το λιμάνι σημείωσε επιπλέον πως προκειμένου να φέρνουν εις πέρας τις αρμοδιότητές τους, οι καβοδέτες παρακολουθούν πλήθος σεμιναρίων που σχετίζονται με την απορρύπανση της θάλασσας κτλ. “Γενικά όσο μπορούμε ενημερωνόμαστε για το αντικείμενο της δουλειάς μας”, τόνισε ο ίδιος, λέγοντας πως φροντίζουν για το λιμάνι “καθημερινά, αφού επιπλέουν πολλά...”. Προσθέτει δε, πως “υπάρχουν ρυπογόνες δραστηριότητες στο λιμάνι”, γεγονός που συμπληρώνει πως, δεν μπορεί να αφήνεται στην τύχη του. “Τα περιστατικά τα αντιμετωπίζουμε. Υπάρχει ένα κοντέινερ στο λιμάνι που περιλαμβάνει υλικά απορρύπανσης και πριν δέκα ημέρες προχωρήσαμε σε άσκηση”, εξήγησε, λέγοντας ακόμη ότι ο χώρος του λιμένα απαιτεί αυξημένη φροντίδα και μέριμνα.

Καταβάλλουν τα μέγιστα χωρίς αναμενόμενο αντίκρυσμα

“Δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι. Αρκετός κόσμος πιστεύει ότι είμαστε ίσως υπάλληλοι του Λιμενικού Ταμείου και κάθε μήνα παίρνουμε 1.000 ευρώ αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει” εξήγησε ακολούθως ο κ. Ζαρμπόνης, λέγοντας ταυτόχρονα πως, “Είμαστε εικοσιτέσσερις ώρες το 24ωρο παρόντες για ό,τι χρειαστεί. Μπορεί να προσεγγίσει ένα πλοίο για να μεταφέρει κάποιον ασθενή από άλλο νησί, ή ένα κρουαζιερόπλοιο εκτάκτως. Εμείς είμαστε εκεί”.

Ο ίδιος μάλιστα, εξηγεί πως ο μισθός τους, προέρχεται εν μέρει από την πλευρά των ακτοπλοϊκών εταιρειών σύμφωνα με τις υπηρεσίες τους. “Πληρωνόμαστε με το “κομμάτι”. Αν έχει απεργία ή απαγορευτικό, δε θα πληρωθούμε”, σημείωσε, εξηγώντας πως η δουλειά τους εξαρτάται άμεσα με τον αριθμό αφίξεων και αναχωρήσεων των πλοίων.

Επικεντρώνοντας την προσοχή του στο συγκεκριμένο θέμα, ο πρόεδρος, τόνισε ότι “έχουν υπάρξει περικοπές σε δρομολόγια κυρίως στις ενδοκυκλαδικές γραμμές”, λέγοντας πως, “από εκεί που υπήρχαν τρία, τώρα δουλεύουμε σχεδόν με ένα. Καταλαβαίνετε πως υπάρχει μείωση στην εργασία μας, αλλά και στα έσοδά μας”, σχολίασε χαρακτηριστικά.

Υπογράμμισε μάλιστα, ότι μπορεί η συγκεκριμένη εργασία τους, να είναι “η κύρια εργασία”, αλλά δεδομένης της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, “όταν δεν έχουμε υπηρεσία στο λιμάνι, κάνουμε ό,τι άλλο μπορούμε”, διασαφηνίζοντας πως, “μπορεί κάποτε να ήταν μία πολύ προσοδοφόρα δουλειά, αλλά όχι σήμερα” αφού ακόμη και το μερίδιό τους για τις αχθοφορικές μεταφορές αποτελεί πλέον παρελθόν. “Αυτή η κατάργηση οδήγησε σε περαιτέρω μείωση” εξήγησε χαρακτηριστικά.

Ο κ. Ζαρμπόνης, κλήθηκε επίσης να παραθέσει τη γνώμη του ως πρόεδρος, στο σενάριο που αποτελεί απλή φημολογία μέχρι σήμερα, πως στο προσεχές χρονικό διάστημα θα ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία φύλαξης τόσο το λιμάνι, όσο και ο επιβατικός σταθμός. “Είμαστε ένα Σωματείο δέκα ανθρώπων. Έχουμε γνώσεις και όσον αφορά στην απορρύπανση του λιμανιού και ενδιαφερόμαστε για το σύνολο των αρμοδιοτήτων μας. Υπάρχει ανεργία αλλά προσπαθούμε και πιστεύω ότι οι υπηρεσίες που παρέχουμε είναι αξιόλογες”, τόνισε κατηγορηματικά, υποστηρίζοντας πως οι εργάτες διεκπεραιώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις υποχρεώσεις τους.

“Να υπάρξει τουριστική προοπτική”

Η κριτική του κ. Ζαρμπίνη επεκτάθηκε και ως προς την τουριστική πορεία του νησιού. “Η δουλειά μας μειώνεται, καθώς μειώνονται τα πλοία, αλλά τα δρομολόγια κόβονται γιατί μειώνεται ο κόσμος, ο οποίος δεν έρχεται καθώς έχουν γίνει λάθη”, δήλωσε κατηγορηματικά, εξηγώντας πως αυτή η κατάσταση έχει συνέπειες και για τους ίδιους.

Επεσήμανε μάλιστα, ότι ήρθε η στιγμή να επαναπροσδιορίσουμε ως νησί αυτά που θέλουμε για τον τόπο μας και να θέσουμε νέους στόχους, υπενθυμίζοντας ότι, “Κάποτε είχαμε πλοία από Κρήτη, Ραφήνα, Θεσσαλονίκη” και θέλοντας να εξηγήσει πως για να δρομολογηθεί ένα πλοίο σε μία συγκεκριμένη γραμμή, το νησί πρέπει να έχει ταυτότητα. “Όπως λένε συν Αθηνά και χείρα κίνει” σχολίασε ο ίδιος, ισχυριζόμενος ότι, “κάθε άνθρωπος πρέπει να ασχολείται με αυτό που γνωρίζει”, ασκώντας με αυτά τα λόγια έμμεσα κριτική στη λειτουργία και την πορεία της τουριστικής επιτροπής. “Δεν μπορεί να υπάρχει μία τουριστική επιτροπή και να μη συμμετέχουν εκείνοι που πρέπει. Χρειάζονται οι ξενοδόχοι, οι ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων, οι επαγγελματίες εστίασης και όλοι εκείνοι που επιβάλλεται” επεσήμανε, καθώς όπως υποστήριξε, “εκείνοι είναι οι αρμόδιοι που θα θέσουν τις ιδέες”. Συμπλήρωσε μάλιστα ότι, “θα έπρεπε να υπήρχε ένας άνθρωπος αρμόδιος ώστε να του ανατεθεί η προβολή του νησιού”, λέγοντας ακόμη πως η Σύρος “πρέπει να στοχεύσει σε θεματικό τουρισμό” επικαλούμενος ως παράδειγμα τον θρησκευτικό Τουρισμό και αναδεικνύοντας ως “πλεονέκτημα” του νησιού, τη συνύπαρξη των δύο δογμάτων. Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, ο κ. Ζαρμπόνης απευθύνοντας ένα μήνυμα γενικότερο, υποστήριξε ότι, “τον Τουρισμό δεν τον έχουμε προσέξει όπως θα έπρεπε καθώς ίσως πιστεύαμε ότι οι “παχιές αγελάδες” θα κρατήσουν για πάντα. Χρειάζεται να στοχεύσουμε συγκεκριμένα, να διαφημίσουμε το νησί και ο καθένας από την πλευρά του να ανταποκρίνεται σε όσα χρειάζεται”.