“Έφυγε” η λαϊκή ψυχή της Άνω Σύρου

Ανεξίτηλες στη μνήμη όσων των γνώρισαν θα μείνουν οι εικόνες του Λιλή να χορεύει – περήφανος - ζεϊμπέκικο στην Κατώγα και να κερνά κρασί τους πελάτες του, ευχαριστώντας τους για την αναγνώριση που του χάρισαν για πολλά χρόνια, αφού μέσω της στήριξής τους, κατάφερε να κάνει το όνειρό του για μία δική του ιστορική ταβέρνα, πραγματικότητα.

Ο αγαπητός και γνωστός σε όλη τη Σύρο και όχι μόνον, Λιλής (Λεονάρδος Ρούσσο) απεβίωσε χθες το πρωί, σε ηλικία 98 ετών, έχοντας ζήσει μία ζωή γεμάτη από μόχθο, αγώνα, χαρά, προσπάθεια, ικανοποίηση και καταξίωση. Πλαισιωμένος τα τελευταία χρόνια από τη μεγάλη αγάπη και φροντίδα των συγγενικών του προσώπων, ο ίδιος “ταξίδεψε” πλήρης ημερών στη γειτονιά των αγγέλων, προκειμένου να συναντήσει τον Πατριάρχη του Ρεμπέτικου, Μάρκο Βαμβακάρη, με το όνομα του οποίου συνδέθηκε η πορεία της πολυσυζητημένης “Κατώγας”, αφού εκεί είχε τραγουδήσει.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος - Καθολικός στο δόγμα - είχε τιμηθεί από την Ιερά Μητρόπολη Σύρου με το μετάλλιό της, τον σταυρό της Αγίας Μεθοδίας, για την προσφορά του στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή της Άνω Σύρου. 

Η είδηση του θανάτου του, βύθισε σε πένθος τους οικείους του, τον μεσαιωνικό οικισμό της Άνω Σύρου, αλλά και όλο το νησί που είχε τιμήσει το μαγαζί του και είχε αγαπήσει τον ίδιο και το απέραντο χαμόγελό του.

Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 3 το μεσημέρι στο Καθολικό Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου.

Η ζωή μίας ξεχωριστής προσωπικότητας

Ο Λιλής είχε γεννηθεί το 1921 και είχε γονείς τον Δημήτρη Ρούσσο (Λίμπρος) και τη Μαρία Ρούσσου ενώ είχε πολλά αδέλφια, κάποια εκ των οποίων ζουν ως και σήμερα. Από μικρός πλάι στον πατέρα του ρίχτηκε στη βιοπάλη, εργάστηκε σε εργοστάσιο της Σύρου, ενώ τον βοηθούσε και στο χασάπικο. Στην πορεία δούλεψε σε ταβέρνες βοηθώντας τους ιδιοκτήτες τους να προοδεύσουν, ενώ σταθερά η πελατεία τους, ζητούσε τον ευχάριστο και πάντα χαμογελαστό Λιλή. Ο ίδιος αγαπώντας τις ταβέρνες έβαλε στόχο να αποκτήσει το δικό του μαγαζί. Δουλεύοντας σκληρά και μαζεύοντας χρήματα, έδωσε το “καπάρο” για την ιστορική “Κατώγα”, την οποία και λειτούργησε από το 1953 και μετά. Δίπλα του σε όλη την προσπάθεια, η σύζυγός του που απεβίωσε προ λίγων ετών, Τερέζα, με την οποία παντρεύτηκε το 1943 και απέκτησαν τέσσερα παιδιά.

Το 1955 το μαγαζί του επισκέπτεται ο αείμνηστος ρεμπέτης, Μάρκος Βαμβακάρης, ο οποίος και τραγουδούσε στην “Κατώγα” κατά την παραμονή του στη Σύρο. Λάτρης της δουλειάς του, ο Λιλής αγαπήθηκε από όλον τον κόσμο που ξεχώριζε το καλό φαγητό και τη σπεσιαλιτέ του, τους παραδοσιακούς κεφτέδες του. Με επιμονή και σκληρό αγώνα, στην πορεία, κατάφερε να αγοράσει και το “επάνω μαγαζί” από την ιστορική “Κατώγα”, με τον ίδιο να ακολουθεί προσεκτικά βήματα “ακούγοντας πάντα τις οδηγίες που του έδινε ο Θεός”, όπως χαρακτηριστικά έλεγε.

Ο Λιλής μόχθησε πολύ και καταξιώθηκε στη δουλειά του, αφήνοντας την ιστορική ταβέρνα του “Λιλή” σήμερα, βαριά παρακαταθήκη στα παιδιά του. Η φυσιογνωμία του έγινε σταδιακά συνώνυμο της Άνω Σύρου.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος - Καθολικός στο δόγμα - είχε τιμηθεί με το μετάλλιο της Αγίας Μεθοδίας από την Ιερά Μητρόπολη Σύρου για την κοινωνική και πολιτιστική προσφορά του στην Άνω Σύρο. 

Ο θάνατός του χθες, συγκίνησε όλο το νησί, αλλά η ξεχωριστή προσωπικότητά του και η εικόνα του, θα παραμείνει βαθιά χαραγμένη στην “καρδιά” του μεσαιωνικού οικισμού, που από σήμερα είναι σαφώς φτωχότερη.

Διευκρινίζεται πως το φωτογραφικό υλικό λήφθηκε από το βιβλίο που είχε επιμεληθεί ο ίδιος με τίτλο “Ο Λιλής και το έργο της ζωής του”.