Τι συμβαίνει πραγματικά με τους εργαζόμενους;

«Μα πού πήγαν όλοι οι εργαζόμενοι;», αναφωνούν πολλοί εργοδότες που δεν μπορούν να βρουν προσωπικό για να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους.

Το πρόβλημα είναι τόσο οξύ που το επόμενο διάστημα θα δούμε ακόμα και βιομηχανίες να… μεταναστεύουν για να βρουν εργαζόμενους!

Οι συνδικαλιστές κάνουν λόγο για συνθήκες γαλέρας, εργάτες γης που κοιμούνται στην οροφή κοντέινερ γιατί δεν μπορούν να στεγάσουν τη ζωή τους με τα χρήματα που λαμβάνουν. Από την άλλη, οι εργοδότες υποστηρίζουν πως αν βρεθεί εξειδικευμένο προσωπικό, τότε μετά χαράς βάζουν το χέρι στην τσέπη για να μην το χάσουν!

Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ηρακλείου, κ. Μανώλης Αλιφιεράκης, αναφέρει πως οι επιχειρηματίες δυσκολεύονται να βρουν προσωπικό. Όσο αφορά στους ανειδίκευτους, τότε η κατάσταση γίνεται λίγο πιο εύκολη, όμως, αν ζητάς κάτι εξειδικευμένο τότε ψάχνεις ψύλλους στα άχυρα!

Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στον κλάδο του τουρισμού. Η αρχή έγινε αμέσως μετά από την πανδημία, πέρσι, όμως, δεν είχε προβλεφθεί η κίνηση που, τελικά, είχαμε, οπότε η κατάσταση δικαιολογείται. Φέτος, όλοι γνώριζαν πως από τουρισμό… θα πάμε καλά αλλά και πάλι προσωπικό δε βρέθηκε!

Ο κ. Αλιφιεράκης αναφέρει πως μία από τις αιτίες του κακού είναι η έλλειψη των κατάλληλων σχολών σε σχέση με παλιότερα. Δεν βγαίνουν στην αγορά εργασίας τόσοι εξειδικευμένοι τεχνίτες, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, όπως γινόταν από τον ΟΑΕΔ ενώ κενό υπάρχει και στην τουριστική εκπαίδευση.

Σε ερώτηση αν φταίνε τα λίγα χρήματα και τα σφιχτά ωράρια, ο κ. Αλιφιεράκης αναφέρει πως ο τουρισμός είναι ένας κλάδος όπου εργάζεται κανείς επτά ημέρες την εβδομάδα και ίσως για αυτό το λόγο δεν είναι πια τόσο ελκυστικός.

Ο πρόεδρος του ΕΒΕΗ αναφέρει πως δεν είναι κανείς εργοδότης υποχρεωμένος να μείνει στον κατώτατο μισθό, φυσικά και έχει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης, να συμφωνήσει, δηλαδή, με τον εργαζόμενο περισσότερα χρήματα για να καλυφθούν οι όποιες κενές θέσεις στην επιχείρησή του.

Αναφέρει πως είναι πολλές οι κενές θέσεις εργασίας, όμως ακόμα και κάποιοι που δεν έχουν δουλειά, δεν τις επιλέγουν. Ειδικά στα τουριστικά επαγγέλματα, παρατηρείται μία απροθυμία του κόσμου να εργαστεί, για παράδειγμα υπάρχει έλλειψη στους επαγγελματίες οδηγούς, όπου για ένα διάστημα, λόγω πανδημίας, δε δίνονταν άδειες, ενώ υπάρχει, μάλιστα, η τάση να αναζητούν εργασία εκτός συνόρων.

Η έλλειψη προσωπικού δεν οδηγεί προς το παρόν κλείσιμο επιχειρήσεων αλλά προκαλείται μία αναστάτωση.

Ο ίδιος δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν ο μεγαλύτερος μισθός θα έλυνε το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, φαίνεται πως δεν είναι μονάχα τα χρήματα το πρόβλημα.

«Ο καθένας είναι ελεύθερος να δουλέψει όπου θέλει και να προσφέρει υπηρεσίες εκεί που έχει καλύτερες ανταμοιβές» αναφέρει.

Βιομηχανίες χωρίς εργάτες!

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Βιομηχανικής Περιοχής Ηρακλείου (ΣΕΒΠΗ), κ. Λευτέρης Αντωνακάκης, αναφέρει πως η έλλειψη προσωπικού ξεκίνησε από τον κλάδο της βιομηχανίας και όχι τον τουριστικό.

Το πρόβλημα ξεκίνησε πριν από τον κορωνοϊό, δεν υπάρχουν πια βιομηχανικοί εργάτες και τα εργοστάσια σε μερικά χρόνια δε θα μπορούν να εξυπηρετούν, δε θα λειτουργούν λόγω έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού.

Ο ίδιος θεωρεί πως υπάρχουν άνθρωποι που δε θέλουν να εργαστούν, νέοι επιλέγουν να συντηρούνται από την οικογένειά τους, να κάνουν μόνο μερικά μεροκάματα για να καλύψουν τα απαραίτητα και να ζουν με επιδόματα. Εργαζόμενοι στη βιομηχανία βγαίνουν διαρκώς στη σύνταξη, εξειδικευμένο προσωπικό είναι πλέον αδύνατο να βρει κανείς ενώ ανειδίκευτο βρίσκει έναν στους δέκα.

«Θα ζήσουμε σκηνές απείρου κάλλους λόγω της έλλειψης δυναμικού. Σοβαρή εταιρεία από το Ηράκλειο που δε ρισκάρει τη βιωσιμότητά της ήδη σκέφτεται να μετοικήσει ένα μέρος του εργοστασίου σε άλλη χώρα λόγω έλλειψης προσωπικού», αναφέρει.

Το πρόβλημα, όπως λέει, είναι πανευρωπαϊκό, πάντα ήταν λίγοι οι εργαζόμενοι, τώρα τα εργατικά χέρια τείνουν να εξαλειφθούν.

Ο κ. Αντωνακάκης θεωρεί πως ο λόγος δεν είναι οι αμοιβές ή τα ωράρια. Σύμφωνα με τον ίδιο, αν βρεθεί ένας εργαζόμενος που πληροί τις προϋποθέσεις, τότε το κοστολογικό δε θα αποτελέσει πρόβλημα, ο εργοδότης για να τον κρατήσει θα ικανοποιήσει τις οικονομικές του απαιτήσεις. «Στο Ηράκλειο τελειώνουν οι προσδοκίες μας όσο αφορά στην επόμενη μέρα» σχολιάζει και αναφέρει πως πρέπει να ληφθούν μέτρα από πλευράς Πολιτείας.

Συνθήκες Μανωλάδας και στην Κρήτη

«Αντί να εξετάσουμε τι συμβαίνει στους χώρους δουλειάς, όπου υπάρχουν κενές θέσεις ενώ ο κόσμος πεινάει, εξετάζουμε την άλλη πλευρά του νομίσματος», σχολιάζει ο πρόεδρος της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, κ. Δημόκριτος Σαλούστρος.

Όπως λέει, ο τουρισμός τα προηγούμενα χρόνια βασίστηκε στην τεράστια ανασφάλεια που είχαν οι εργαζόμενοι λόγω της κρίσης και της πανδημίας και ζούσαν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Τότε οι εργοδότες πάτησαν επί πτωμάτων για να τους αναγκάσουν να δουλεύουν στο φουλ.

Οι απαιτήσεις τους έμειναν ίδιες ακόμα και σήμερα, την ώρα που οι μισθοί είναι στα τάρταρα και οι ανάγκες της επιβίωσης μεγαλώνουν. Πώς θα εργαστεί κανείς σε ξενοδοχεία, χωράφια, με έναν μισθό που δεν αρκεί για να πληρώσει το ρεύμα του;

Εργαζόμενοι στο αεροδρόμιο δουλεύουν χωρίς κλιματισμό, με ατομικά ανεμιστηράκια, εξυπηρετούν χιλιάδες τουρίστες και δίνουν το 1/8 του μισθού τους στο πάρκινγκ.

Σε Μεσσαρά και Άγιο Νικόλαο επικρατούν συνθήκες Μανωλάδας στα χωράφια. Οι καλλιεργητές δεν ήθελαν να δώσουν τα μεροκάματα που ζητούσαν οι μετανάστες, τους έδιωξαν και τώρα λένε ότι δεν έχουν κόσμο να εργαστεί στα χωράφια.

Στη Μανωλάδα εργάτες γης κοιμούνται στα θερμοκήπια, όπου η θερμοκρασία φτάνει τους 50 βαθμούς Κελσίου. Στην Κρήτη υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που κοιμούνται σε κοντέινερ σε χωράφι στοιβαγμένοι και επειδή κάνει ζέστη, ανεβαίνουν στην οροφή του για να ξαποστάσουν!

Κατερίνα Μυλωνά