EE και Economist: «Διπλή» δικαίωση των προσπαθειών της Ελλάδας

Πολιτική συμφωνία που ισοδυναμεί με αναβάθμιση επιπέδου «ανάκτησης επενδυτικής βαθμίδας» για την Ελλάδα, πέτυχε χθες στο Συμβούλιο των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών της Ευρώπης η κυβέρνηση. Βρίσκει δικαίωση έτσι το πάγιο εθνικό αίτημα δεκαετιών -πριν και μετά τα Μνημόνια- να εξαιρούνται από τον «στενό κορσέ» και τις κυρώσεις του υπερβολικού δημοσιονομικού ελλείμματος, οι μεγάλες δαπάνες που είναι υποχρεωμένη να κάνει η Ελλάδα για να ενισχύσει την εθνική της Άμυνα.

Η δικαίωση όμως ήταν διπλή: γιατί την ίδια ακριβώς στιγμή που μια μακρά και σκληρή προσπάθεια για ανάπτυξη και ασφάλεια με δημοσιονομική σταθερότητα έφτανε στο στόχο της, ο Economist επέλεγε να τιμήσει διεθνώς την Ελλάδα ως «χώρα της χρονιάς» για το 2023, σε μια δύσκολη πορεία μάλιστα μέσα από διαδοχικές διεθνείς κρίσεις στις οποίες «λύγισαν» ακόμα και οι πιο ισχυρές οικονομίες του πλανήτη: «μετά από χρόνια επώδυνης αναδιάρθρωσης, η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της ετήσιας κατάταξής μας για τις οικονομίες του πλούσιου κόσμου το 2023» τονίζει στο άρθρο του.

Και παρουσιάζει την διακυβέρνηση της χώρας ως «φάρο» για την ενδεδειγμένη οικονομική πολιτική στις σύγχρονες δημοκρατίες, πριν ή μπροστά από τις κάλπες: «Η κεντροδεξιά κυβέρνησή της επανεξελέγη τον Ιούνιο (…) Η Ελλάδα δείχνει ότι από το χείλος της κατάρρευσης είναι δυνατόν να θεσπιστούν σκληρές, λογικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις, να ανασυγκροτηθεί το κοινωνικό συμβόλαιο, να επιδειχθεί συγκρατημένος πατριωτισμός -και να κερδίσει και τις εκλογές. Με τον μισό Κόσμο να πρόκειται να ψηφίσει το 2024, οι απανταχού δημοκράτες θα πρέπει να δώσουν προσοχή σε αυτό» αποφαίνεται στη δημοσίευσή του ο Economist.

Τι αλλάζει

Στο δρόμο των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, με οικονομική σταθερότητα, προστασία των συνόρων αλλά και με κοινωνικό πρόσωπο, θα μπορεί να κινείται η Ελλάδα και στα επόμενα χρόνια, με το νέο δημοσιονομικό πλαίσιο που συμφωνήθηκε χθες από τις κυβερνήσεις.

Με το νέο δημοσιονομικό πλαίσιο που διαδέχεται τους κανόνες του Προγράμματος Σταθερότητας ίσχυαν για δεκαετίες στην ΕΕ, απελευθερώνονται αναπτυξιακοί πόροι 1% του ΑΕΠ και αποφεύγεται ο κίνδυνος κυρώσεων και νέας λιτότητας.

πηγή: protothema