Ελπίδα για το Νεώριο

Ανάσα ανακούφισης για το ναυπηγείο του Νεωρίου η υπογραφή της σύμβασης για τις δεξαμενές του Πολεμικού Ναυτικού, με το έργο πλέον να παίρνει την τελική οδό διεκπεραίωσης του, με άγνωστη όμως ακόμα την ημερομηνία έλευσης των δεξαμενών στη Σύρο.

Υπεγράφη τελικώς εχθές η σύμβαση για τις δεξαμενές, καθώς υπήρξε άρση του κωλύματος με την απαιτούμενη εγγυητική επιστολή που έπρεπε να κατατεθεί εκ μέρους του ναυπηγείου.

Αναπτέρωση ελπίδων, σημαίνει πρακτικά αυτή η εξέλιξη, όχι μόνο για την άμεση δραστηριότητα του ναυπηγείου, αλλά και για τους ίδιους τους εργαζόμενους, που οι οικονομικές υποχρεώσεις της εταιρείας απέναντι τους έχουν πολλαπλασιαστεί, με τις οφειλόμενες αμοιβές να φτάνουν στους 6,5 μήνες.

Για την υπογραφή της σύμβασης έπρεπε να κατατεθεί εγγυητική επιστολή ύψους 1 εκ. ευρώ, που όμως ήταν δυσχερής η έκδοση της λόγω των ανοιχτών οικονομικών υποχρεώσεων της εταιρείας προς το Δημόσιο.

Τα εμπόδια, όπως όλα δείχνουν, υπερπηδήθηκαν, ενώ πληροφορίες θέλουν να ασκήθηκαν πιέσεις από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας προς την τράπεζα προκειμένου να προχωρήσει το έργο, με αποτέλεσμα η Τράπεζα Πειραιώς να προχωρήσει στην έκδοση της και να ανοίξει τον δρόμο της υπογραφής.

Ερωτηματικά

Κατόπιν της «φωτογραφικής» τροπολογίας που πέρασε στη Βουλή, στο τέλος Αυγούστου, θα έπρεπε άμεσα και το πολύ εντός του επόμενου δεκαημέρου να έχει προχωρήσει η διαδικασία της υπογραφής της σύμβασης, με την υποχρέωση εκ μέρους της εταιρείας να προσκομίσει φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, αλλά και την εγγυητική επιστολή.

Από την ψήφιση της τροπολογίας όμως πέρασαν 3,5 μήνες για να φτάσει η ημέρα της υπογραφής, καθώς εκ μέρους της τράπεζας φαινόταν ως προαποφασισμένο να μην ενδώσει άμεσα στην απαίτηση της εταιρείας.

Ερωτηματικά πάντως γεννώνται και για το πως με τις τόσες οικονομικές εκκρεμότητες του Νεωρίου προς το Ελληνικό δημόσιο, κατάφερε και έλαβε φορολογική ενημερότητα, όπως συνέβη και με την ασφαλιστική ενημερότητα, από τη στιγμή που υπάρχει εκ μέρους του ΙΚΑ δέσμευση των περιουσιακών του στοιχείων για οφειλές προς τον ασφαλιστικό φορέα.

Το επόμενο βήμα πλέον για την εκταμίευση των πρώτων 5 εκ. ευρώ που γίνεται άμεσα με την υπογραφή της σύμβασης, απαιτείται η έκδοση από την τράπεζα νέας εγγυητικής επιστολής ανάλογου ύψους.

Με την έναρξη των εργασιών, θα υπάρχει σταδιακή εκταμίευση του υπολειπόμενου ποσού, τμηματικά αναλόγως με την ολοκλήρωση τμημάτων του έργου.

Ελπίδες των εργαζομένων

Καθώς πρόκειται για άμεση είσπραξη των χρημάτων αυτών, θα πρέπει φυσιολογικά να καλυφθούν οι οφειλές της εταιρείας προς τους εργαζόμενους, εκτός και εάν υπάρξει νέα μεθόδευση από πλευράς του κ. Ταβουλάρη ώστε και τα χρήματα αυτά να μην φτάσουν ποτέ στα χέρια των εργαζομένων και του ναυπηγείου, όπως συνέβη με τα χρήματα του έργου της Ελευσίνας.

Εξέλιξη που αναζωπυρώνει τις ελπίδες των εργαζομένων για εξόφληση τους ώστε να δράσουν αναλόγως ως προς την συντηρητική κατάσχεση στην οποία προσανατολίζονται και έχουν προετοιμαστεί αναλόγως, με τον σχετικό φάκελο να είναι έτοιμος εδώ και δύο μήνες.

Το θέμα της εξόφλησης των υποχρεώσεων της εταιρείας τόσο προς τους εργαζόμενους, όσο και προς το δημόσιο είχε επισημάνει και ο βουλευτής Κυκλάδων, Παναγιώτης Ρήγας, που είχε καταθέσει την σχετική τροπολογία, αναφέροντας πως «Δίνεται η δυνατότητα στη δύσκολη περίοδο της κρίσης, να πληρωθούν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων και να εξοφληθούν οφειλές της επιχείρησης προς ασφαλιστικά ταμεία και ΔΕΗ».

Επίσης πρέπει να επισημανθεί πως στο βασικό σκεπτικό της αιτιολογικής έκθεσης της τροπολογίας, μεταξύ άλλων γινόταν αναφορά και στη «διασφάλιση θέσεων εργασίας», όμως προβληματίζει για την περί του αντιθέτου εξέλιξη, η μέχρι πρότινος στάση της διοίκηση του Νεωρίου να προτιμά την ανάληψη των εργασιών από εργολάβους, με απασχόληση όχι των τοπικών εργατών της Σύρου, που επί χρόνια στήριζαν το ναυπηγείο, αλλά αλλοδαπών, καθώς πρόκειται για φτηνότερα εργατικά χέρια, χωρίς παράλληλα να προσφέρει τίποτε στην ακμή της επιχείρησης σε σχέση με το νησί.

Αμφίβολο μέλλον

Σε έναν κλάδο όπως ο ναπηγοεπισκευαστικός, όπου δεν διαφαίνεται καμία πρόθεση τόσο εκ μέρους της πολιτείας, που δεν έχει ακόμα καταστρώσει και εφαρμόσει ένα ολοκληρωμένο πολιτικό σχέδιο, όσο και εκ μέρους των ιδιωτών που δραστηριοποιούνται στον χώρο, να προχωρήσουν στην ουσιαστική διάσωση και διασφάλιση του, το μέλλον διαγράφεται αμφίβολο για την μακροημέρευση του τομέα στη χώρα.

Αν και στο κείμενο της τροπολογίας υπήρχε η επισήμανση πως «Με την παρούσα διάταξη δίνεται προοπτική και λειτουργική συνέχεια στις ναυπηγοεπισκευαστικές δομές της χώρας, κατοχυρώνεται το λειτουργικό προηγούμενο για περεταίρω διεκδίκηση σημαντικών εργασιών και παραγγελιών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μεσοπρόθεσμα», παρ’ όλα αυτά είναι περισσότερο από απίθανη η διάσωση του κλάδου.

Αυτό διότι με την απουσία του πολιτικού σχεδιασμού και της επιχειρηματικής προοπτικής, όπως μέχρι σήμερα καταγράφεται, όχι μόνο δεν διαφαίνεται «λειτουργική συνέχεια» στις συγκεκριμένες δομές και «διεκδίκηση εργασιών», αλλά θα εναποτίθενται οι ελπίδες επιβίωσης του κλάδου στις εργασίες του υπουργείου Άμυνας, που δεν έχουν βέβαια την δυνατότητα συντήρησης του.

Το γεγονός της ανάληψης του έργου των δεξαμενών, να μην ξεχνάμε ότι μέχρι να ευοδωθεί, κινητοποίησε πολιτικούς, θρησκευτικούς, επαγγελματικούς και κοινωνικούς εκπροσώπους, γεγονός που προϊδεάζει και για τον τρόπο ανάληψης των νέων εργασιών που ευαγγελίζεται η τροπολογία!