“Αντίσταση” άνευ αντικρίσματος

Υπό ένταση βρίσκεται το τελευταίο εικοσιτετράωρο το εργοστασιακό σωματείο του Νεωρίου, τόσο με τους εκπροσώπους της διοίκησης, όσο και μεταξύ των μελών του, εξαιτίας των δημοσίων τοποθετήσεων του προέδρου του σε σχέση με δημοτική πρόταση παραχώρησης μέρους της έκτασης του ναυπηγείου.

Σε συνάντηση η οποία πραγματοποιήθηκε προ ημερών μεταξύ του Δημάρχου Σύρου-Ερμούπολης, Γιώργου Μαραγκού και του διευθύνοντος συμβούλου του Νεωρίου, Γιάννη Στεφάνου, συζητήθηκε αίτημα του Δήμου να παραχωρηθεί μέρος δευτερεύοντος χώρου του ναυπηγείου στον Δήμο, έναντι τιμήματος αναλόγου της αξίας του, προκειμένου αυτός να χρησιμοποιηθεί ως χώρος στάθμευσης οχημάτων.

Αυτή ήταν μία συνάντηση γνωστή, η οποία όμως, καθώς δεν είχε άμεσο αποτέλεσμα, αφού επρόκειτο για μία πρώτη συζήτηση του αιτήματος, δεν είχε και λόγο δημοσιοποίησης.

Αντί αυτού, υπήρξε έντονη δημόσια τοποθέτηση επί του αιτήματος του Δήμου, από τον πρόεδρο του εργοστασιακού Σωματείου του Νεωρίου, ο οποίος καταφέρθηκε με τον πλέον απαξιωτικό τρόπο κατά του Δημάρχου, εκφράζοντας παράλληλα ένα ασυγκράτητο μένος εναντίον του και κυρίως εκφέροντας άποψη περί των κινήσεων της εταιρείας.

Η τοποθέτηση αυτή στάθηκε η αφορμή, όπως διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν, να δημιουργηθεί ένταση εντός των τειχών του ναυπηγείου, τόσο από πλευράς διοίκησης, όσο και μεταξύ των μελών του Εργοστασιακού, για την στάση του προέδρου του.

Αίτημα αγοραπωλησίας

Η πρόταση που κατατέθηκε εκ μέρους του Δημάρχου προέκυψε από την ανάγκη του Δήμου για δημιουργία όλο και περισσότερων χώρων στάθμευσης περιμετρικά του κέντρου της πόλης, προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή των μέτρων της ανάπλασης της παραλίας και να υπάρξει ανακούφιση του έντονου κυκλοφοριακού προβλήματος.

Το αίτημα του Δήμου αφορούσε σε τμήμα του Νεωρίου, το οποίο εξυπηρετεί δευτερεύουσες χρήσεις του ναυπηγείου και είναι έκτασης περίπου 2.000 μέτρων και το οποίο ζητήθηκε αντισταθμιστικά έναντι των οφειλών του ναυπηγείου.

Καθώς οι οφειλές του Νεωρίου προς τον Δήμο και τις επιχειρήσεις του, ανέρχονται σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ο Δήμαρχος πρότεινε το εν λόγω τμήμα του χώρου του ναυπηγείου να παραχωρηθεί έναντι μέρους αυτών των οφειλών.

Ουσιαστικά δηλαδή να αγοραστεί από τον Δήμο με ένα μέρος των χρημάτων που οφείλει το ναυπηγείο.

Πρόκειται λοιπόν για πρόταση αγοραπωλησίας και όχι υφαρπαγής όπως άφησε να εννοηθεί, μέσω των λεγομένων του, ο πρόεδρος του Εργοστασιακού.

Ερωτήματα συμπεριφοράς

Οι έντονες εκφράσεις, το αναιδές ύφος και οι επηρμένοι λεονταρισμοί που υιοθετήθηκαν, όχι μόνο δεν βοήθησαν σε τίποτε την επιχείρηση, που προσπάθησε να υπερασπιστεί ο πρόεδρος το Εργοστασιακού, αλλά αντιθέτως πρόσβαλαν και την εικόνα της.

Η εν λόγω συμπεριφορά ήταν αυτή που δικαιολογημένα προκάλεσε τις αντιδράσεις διοίκησης, αλλά και των λοιπών μελών του εργοστασιακού, καθώς χωρίς ουδείς εξ αυτών να γνωρίζει, ο πρόεδρος του μίλησε εξ ονόματος τους, αγνοώντας τους επιδεικτικά.

Μία συμπεριφορά που αποτελεί αφορμή δημιουργίας ερωτημάτων σχετικά με τον ρόλο αλλά και τις αρμοδιότητες του συγκεκριμένου προσώπου.

Πώς είναι δυνατόν, ένας υπάλληλος εταιρείας να εκφέρει λόγο και άποψη για τις κινήσεις και τις αποφάσεις που θα λάβει ο επιχειρηματίας εργοδότης του;

Από πού εκπορεύεται το δικαίωμα ενός υπαλλήλου να παρεμβαίνει σε συζητήσεις διοικητικών στελεχών της επιχείρησης με θεσμικούς φορείς;

Γιατί ως εκπρόσωπος των εργαζομένων δεν προκάλεσε ποτέ δημοσίως, όπως πράττει συνήθως, την διοίκηση της εταιρείας να αποδώσει τα οφειλόμενα στους εργαζόμενους;

Με ποιά αιτιολογία αποδέχεται την εργοδοτική κοροϊδία έναντι των εργαζομένων, όταν μόλις προ δύο ημερών έλαβαν το 55% του μισθού του Νοεμβρίου, έναντι των μισθών που τους οφείλονται μέχρι σήμερα;

Μήπως δεν γνωρίζει ότι ήδη μέσα στον Ιανουάριο μπήκαν στο ναυπηγείο περί τα 10 πλοία, με τις αμοιβές μόνο του ενός εξ αυτών να υπερβαίνουν τις 400.000 ευρώ, ενώ συνεχίζει η επιχείρηση να μην ανταποκρίνεται στις οφειλές της προς φορείς του δημοσίου;

Μπορεί να εξηγήσει πώς οι εργαζόμενοι της Ελευσίνας, που ανήκει στον ίδιο όμιλο, έλαβαν - και πολύ καλώς - έναν ολόκληρο μισθό εντός του Ιανουαρίου, παρά του ότι το ναυπηγείο εκεί παραμένει κλειστό, χωρίς να εκτελεί καμία εργασία, σε αντίθεση με το Νεώριο;

Έχει αιτιολογήσει στους εργαζομένους που εκπροσωπεί γιατί ουδέποτε βγήκε τόσο μαχητικά, να απαιτήσει τα δεδουλευμένα τους και να θέσει τετελεσμένα στην διοίκηση που τους εμπαίζει;

Στο θέμα λοιπόν που προέκυψε από την συγκεκριμένη συμπεριφορά, ουσιαστικά προκλήθηκε συζήτηση εκ των ουκ άνευ, απλά και μόνο για δημιουργία εντυπώσεων και ενίσχυση ενός κακώς εννοούμενου «αγωνιστικού» προφίλ, μίας επίπλαστης «επαναστατικότητας», εκ του ασφαλούς εκπορευόμενης.