Με προοπτική τον ενιαίο ναυπηγικό φορέα

Την άποψη του προέδρου του Ομίλου του Νεωρίου, Νίκου Ταβουλάρη, κατέγραψε η «Κοινή Γνώμη», σε συνέντευξη που της παραχώρησε, σχετικά με την υπάρχουσα αλλά και μελλοντική κατάσταση του ναυπηγείου.

Ο ισχυρός άντρας του ναυπηγικού χώρου στην Ελλάδα, σκιαγράφησε μέσω των απαντήσεων του, την δική του οπτική γύρω από την υφιστάμενη κατάσταση, ανέφερε συγκερκιμένα οικονομικά στοιχεία, τοποθετήθηκε σχετικά με την απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων του Νεωρίου, μίλησε για το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον και ανέλυσε την ναυπηγική προοπτική προς την οποία προσανατολίζεται.

Για να μπορέσουμε να επιτύχουμε μία λογική συνέχεια στη συζήτηση μας, να ξεκινήσουμε από το οικονομικό περιβάλλον, ειδικά όπως αυτό έχει διαμορφωθεί την τελευταία 3ετία, με τις συγκεκριμένες πολιτικές που ακολουθήθηκαν και πως επηρεάστηκε ο ναυπηγικός κλάδος.

Ν.Τ.: «Τα τελευταία 3 χρόνια έχουν αλλάξει 4 πρωθυπουργοί, 6-7 υπουργοί Άμυνας, Οικονομικών κλπ. Δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός για τη βιομηχανία και ειδικότερα για τα ναυπηγική. Το σύνολο των επιχειρήσεων και των πολιτών υποφέρει από την έλλειψη ρευστότητας, με πρώτο κακοπληρωτή το δημόσιο. Οι τράπεζες αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν την δραστηριότητα και παραγωγική λειτουργία των επιχειρήσεων. Οι προμηθευτές απαιτούν την πληρωμή του 100% της τιμής ως προκαταβολή. Όλοι έχουν ταυτόχρονα δίκιο. Και το εξασκούν με φανατισμό. Και φθάνουμε στο αδιέξοδο. Η παρατεινόμενη αστάθεια έχει σταματήσει από τον περασμένο Σεπτέμβριο συγκεκριμένες συζητήσεις για συμμετοχές σημαντικών ξένων επιχειρηματιών στα ναυπηγεία της χώρας. Και ασφαλώς πρέπει να είναι κανείς αφελής ή εγκληματικά ανημέρωτος για να θεωρεί εμάς ως υπεύθυνους. Η ναυπηγική βιομηχανία σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη διέρχεται εντονότατη κρίση. Οι κυβερνήσεις ενισχύουν τα ναυπηγεία τους, πράγμα που δεν συμβαίνει στη χώρα μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το 2014 η παραγγελία σκάφους του Λιμενικού Σώματος σε ναυπηγείο της Κροατίας, επειδή καμία ελληνική τράπεζα δεν μπορούσε να χορηγήσει εγγυητική έστω και για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό σε ναυπηγείο της χώρας και κανείς από το δημόσιο δεν τόλμησε να λύσει το γόρδιο δεσμό».

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον που περιγράψατε, να δούμε πως επηρεάστηκε ειδικότερα το Νεώριο, καθώς πρόκειται για την περίοδο που παρουσίασε τα μεγάλα οικονομικά του προβλήματα, αλλά και πιο είναι το επενδυτικό ενδιαφέρον μέλλον του.

Ν.Τ.: «Το Νεώριο λειτουργεί ιδίως τα τελευταία 5 χρόνια κάτω από τις δυσμενέστερες συνθήκες που μπορούν να συμβούν σε μία επιχείρηση. Σε ένα περιβάλλον που κυριαρχεί η αστάθεια, η έλλειψη συνέχειας και προσανατολισμού. Το δημόσιο δεσμεύει και κατάσχει λογαριασμούς και του ναυπηγείου και στελεχών της διοίκησης για το σύνολο των σε καθυστέρηση οφειλών. Προχώρησε μάλιστα σε κατάσχεση οφειλών ναυτιλιακών εταιρειών προς τα ναυπηγεία ενώ τα πλοία τους ήταν υπό επισκευή. Τώρα οι εταιρείες αυτές αποφεύγουν πλέον τα ναυπηγεία της χώρας. Αυτό έχει συμβεί και στη Σύρο και στην Ελευσίνα. Η Ελευσίνα και το Νεώριο σύρονται σε δικαστήρια και χρειάζονται αποφάσεις της Βουλής για να εισπράξουν βεβαιωμένες συμβατικές υποχρεώσεις του Δημοσίου και να προχωρήσουν σε αναθέσεις που προκύπτουν από διαγωνισμούς του δημοσίου. Ορισμένες υπηρεσίες του δημοσίου κάνουν ότι μπορούν για να «κλείσουν» τις επιχειρήσεις, εφαρμόζοντας με υπερβολή τις διατάξεις νόμων που κατά κανόνα είναι αντιφατικές, ανεπίκαιρες και καταστροφικές για την οικονομία. Η κατάσταση αυτή είναι αναμφίβολα ορατή και από τους ξένους, με αποτέλεσμα οι σχέσεις της εταιρείας με τους ξένους συνεργάτες και υποψήφιους επενδυτές να έχουν ουσιαστικά ατονήσει. Μας φέρονται πλέον υποτιμητικά, όπως και στη χώρα, εκεί που οι ίδιοι μας σέβονταν και μας τιμούσαν. Σήμερα μας λένε να περιμένουμε για να δουν σε τι νόμισμα θα κάνουμε, αν κάνουμε δουλειές».

Όμως το Νεώριο αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει μία πολυήμερη απεργιακή κινητοποίηση λόγω της καθυστέρησης απόδοσης των μισθολογικών οφειλών, ενώ κατά το προηγούμενο έτος, με την εμπορική δραστηριότητα που παρουσίασε, είχε και πάλι οφειλές προς τους εργαζόμενους.

Ν.Τ.: «Τα πραγματικά αίτια που έχουν οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση του Νεωρίου, δηλαδή στην από τις 20 Απριλίου απεργία του προσωπικού, είναι ότι μέχρι την ημέρα αυτή οφείλαμε στο προσωπικό ποσό που αντιπροσωπεύει συνολικά 3,5 μήνες, δηλαδή περίπου 1,4 εκ. ευρώ

Το 2014 κατεβλήθησαν στο προσωπικό 8.565.000 ευρώ σε εξόφληση καθυστερήσεων του έτους 2011, 2012, 2013 και τους εννέα πρώτους μήνες του 2014. Παρέμεινε δε οφειλή του τέταρτου τριμήνου του 2014 ύψους 1.156.402 ευρώ.

Το πρώτο τρίμηνο του 2015 κατεβλήθησαν τα οφειλόμενα από το τέταρτο τρίμηνο και επιπλέον το δώρο Πάσχα 2015. Δεν κατεβλήθησαν όμως ταυτόχρονα και οι αποδοχές των τριών μηνών του 2015. Δηλαδή στο διάστημα από 1/1/2014 μέχρι και το Πάσχα του 2015 συνολικά οι εργαζόμενοι εισέπραξαν 10.090.887 ευρώ, από το οποίο κατεβλήθησαν 8.390.000 ευρώ στο μόνιμο προσωπικό και 1.700.000 ευρώ σε εκτάκτους. Αυτή είναι η συνολική καθυστέρηση στα 21 περίπου χρόνια που λειτουργεί το Νεώριο. Αυτή η καθυστέρηση είναι και η αιτία της από 20 Απριλίου απεργίας.

Τα τελευταία 24ωρα και ειδικά μετά τη μαραθώνια συνάντηση που είχατε με τους εργαζόμενους και τους εκπροσώπους φορέων, κορυφώθηκε η συζήτηση, κατόπιν των σχετικών σχολιασμών που έγιναν, για το ότι οι εργαζόμενοι που απεργούν είναι υψηλόμισθοι, ενώ είναι γενικά παραδεκτό εντός του ναυπηγείου, ότι το σύνολο των εργασιών καλύπτονται από έκτακτο προσωπικό και το προσωπικό του εργολάβου.

Ν.Τ.: «Σημειώνεται ότι ο μέσος μισθός στο Νεώριο είναι της τάξεως των 1.900 ευρώ και μόνο 11 άτομα έχουν μισθό κάτω των 1.400 ευρώ. Επίσης η πρώτη καθυστέρηση σε καταβολή μισθού έγινε τον Απρίλιο του 2011. Αυτή τη στιγμή η αντίστοιχη καθυστέρηση μισθοδοσίας είναι για την Ελευσίνα 5 – 8 μήνες, για το Σκαραμαγκά περίπου 2 χρόνια και για το 70% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι από 5 έως 15 μήνες. Επίσης τονίζεται ότι από το 1994 δεν έχουν γίνει απολύσεις, διαθεσιμότητες, εκ περιτροπής εργασία.

Με ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να αντιμετωπίζεται για το Νεώριο και το θέμα των υπεργολάβων που κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούν Συριανούς για τις εργασίες τις οποίες αναλαμβάνουν. Τονίζουμε ότι σύμφωνα με το ΙΟL η σύνθεση του προσωπικού σε παγκόσμια κλίμακα είναι πλέον 25% μόνιμοι και το 75% καλύπτεται από υπεργολάβους και εκτάκτους. Η κατανομή αυτή ισχύει και σε μεγάλες ναυπηγικές χώρες όπως η Κορέα και η Κίνα. Και αυτό το γνωρίζουν χιλιάδες Έλληνες που εργάζονται σε επιχειρήσεις ανά τον κόσμο».

Να σταθούμε ειδικά στο θέμα της απεργίας των εργαζομένων του Νεωρίου και στην δική σας οπτική έναντι αυτής της κινητοποίησης, τις δεσμεύσεις τις οποίες ζήτησαν οι εργαζόμενοι να λάβετε, όπως και τις σοβαρές καταγγελίες τους για κακοδιαχείριση της εταιρείας.

Ν.Τ.: «Να σημειώσω ότι σε καμία ανταγωνιστική χώρα στη ναυπηγική βιομηχανία δεν έχει παρατηρηθεί απεργία εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Εδώ η απεργία συνοδεύτηκε από μία ουσιαστική κατάληψη, μία απαράδεκτη αιχμαλωσία επισκευαζόμενων πλοίων και ακύρωση κάθε προσπάθειας για εξασφάλιση της ολοκλήρωσης των εργασιών στα υπό επισκευή πλοία. Η δυσφήμιση του Νεωρίου έφτασε και στο εξωτερικό με συνέντευξη του Προέδρου του Εργοστασιακού Σωματείου στην εφημερίδα TradeWinds (Διεθνή Ναυτιλιακή Εφημερίδα την 29/05/2015). Και αφήνω κατά μέρος την αυθαίρετη εισβολή Νομικού Συμβούλου του Σωματείου και τον αυθαίρετο έλεγχο των αδειών εισόδου στο ναυπηγείο.

Η απεργία έφερε όμως στην επιφάνεια το ότι το Σωματείο του Νεωρίου παραβλέπει σημαντικές λειτουργικές διαδικασίες των ναυπηγείων. Παράδειγμα η έγγραφη απαίτησή του να δεσμευθεί η εταιρεία για ένα πρόγραμμα επισκευών μέχρι το τέλος του 2015. Το σωματείο καταγγέλλει την διοίκηση του Νεωρίου για «κακοδιαχείριση». Είναι απαραίτητο να καταγγελθούν υπεύθυνα και εγγράφως οι καταγγελίες αυτές και να γίνει άμεση προσφυγή στον εισαγγελέα».

Αντίδραση προκάλεσε η εμμονή σας να επαναλαμβάνετε πως η όποια απόδοση χρημάτων, από όσα συγκεντρωθούν, θα προκύψει μετά από την κάλυψη των ανελαστικών δαπανών, μη αφήνοντας έτσι περιθώρια για πλήρη εξόφληση των εργαζομένων.

Ν.Τ.: «Είναι προφανές ότι η λειτουργία των ναυπηγείων απαιτεί και πληρωμές φόρων, ασφαλιστικών εισφορών, δημοτικών τελών, ΔΕΗ. Επίσης και την αγορά υλικών και αναλώσιμων. Σε όλα αυτά τα ναυπηγείο δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν. Υπάρχουν σοβαρές καθυστερήσεις με βαρύτατες επιπτώσεις και για την εταιρεία και σε προσωπικό επίπεδο στα μέλη της διοίκησης (ποινικές και αστικές). Κάποιοι τις αγνοούν ενώ είναι φανερό ότι μπορεί η μισθοδοσία να αποτελεί το πλέον ευαίσθητο ζήτημα, αλλά εάν δεν αντιμετωπισθούν έστω και με ρυθμίσεις τα προαναφερθέντα, τα ναυπηγεία θα οδηγηθούν σε κλείσιμο και δεν θα υπάρχει πλέον αντικείμενο απεργίας».

Έχετε επανειλημμένα εκφραστεί υπέρ της δημιουργίας ενιαίου ναυπηγικού φορέα. Πόσο αυτό βλέπετε να είναι πραγματοποιήσιμο;

Ν.Τ.: «Πριν απ΄ όλα πρέπει να τονίσουμε ότι οι προοπτικές των ναυπηγείων εξαρτώνται από την κατεύθυνση που θα λάβει η χώρα τις αμέσως επόμενες ημέρες και εβδομάδες, ευρώ ή δραχμή ή δύο νομίσματα; Τι θα αποφασίσει η κυβέρνηση για τη ναυπηγική βιομηχανία; Θα υιοθετήσει την πρόταση για ενιαίο φορέα; Θα είναι αμιγώς δημόσιος φορέας; Τα ερωτήματα αυτά πρέπει να απαντηθούν. Και η διευκρίνιση των προθέσεων του Δημοσίου και κυρίως των αποφάσεών του θα καθορίσει τις προοπτικές μας».

Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ο μέχρι τώρα ρυπογόνος τρόπος λειτουργίας τόσο του Νεωρίου όσο και των λοιπών ναυπηγείων, δεν έχει δυνατότητα συνέχισης, με μοναδική προοπτική πλέον τον προσανατολισμό σε νέες ναυπηγικές δράσεις, που να μπορούν να συνυπάρχουν με το αστικό τοπίο εντός του οποίου λειτουργεί το ναυπηγείο, αλλά και του προωθητικού ρόλου που μπορεί να αναλάβει, στην γενική αναβάθμιση τόσο της δικής του όσο και της τοπικής οικονομικής δύναμης.

Ν.Τ.: «Ας εξηγηθούμε. Εμείς δεν κλείνουμε τα ναυπηγεία μας. Υπάρχουν προϋποθέσεις για τη συνέχεια της λειτουργίας του. Προσπαθούμε εδώ και πολλά χρόνια να προωθήσουμε την ιδέα ενός ενιαίου φορέα και κυρίως την μέσω του ΕΣΠΑ ναυπήγηση επιβατικών πλοίων για την ακτοπλοΐα σε συνδυασμό με την ανάγκη εξυπηρέτησης των άγονων γραμμών. Στο τέλος ας κάνουμε και εμείς ότι κάνουν γειτονικές χώρες ακόμη και αυτές που είναι στην Ε.Ε. και Νομισματική Ένωση. Πιστεύουμε ότι οι συνθήκες έχουν τώρα ωριμάσει και εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να σταθούμε όρθιοι και να προσαρμοστούμε με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο στις αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη. Τα πράγματα αλλάζουν και συνήθειες και πρακτικές παλαιοτέρων εποχών οδηγούν σε αδιέξοδα. Πρόθεσή μας και απόφαση είναι να κάνουμε ότι είναι καλλίτερο για τα ναυπηγεία μας».