«Διεκδίκηση με τεκμηρίωση»

Με αφορμή τις μεταβολές που επέρχονται στην οικονομική ζωή της χώρας, αλλά και ειδικότερα των νησιών, τις δικές του απαντήσεις δίνει ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κυκλάδων, Γιάννης Ρούσσος.

Κατάργηση μειωμένων συντελεστών. Τι στάση κρατά το Επιμελητήριο Κυκλάδων;

«Όσον αφορά στο ΦΠΑ, τελικά φαίνεται, ότι όλοι οι αγώνες που έγιναν από την πρώτη μέρα, που υπήρξε ως σενάριο και όλα αυτά τα 5 χρόνια των μνημονίων, κατέληξαν στο να έχουμε ήδη ψηφισμένο ένα νομοθέτημα, το οποίο οδηγεί στη σταδιακή εξάλειψη του μειωμένου καθεστώτος ΦΠΑ για τα νησιά. Δεν τελειώνει εδώ ο αγώνας, ακόμα κι αν αυτό ακούγεται κάπως αισιόδοξο, ωστόσο ακόμη δεν έχει τελειώσει τίποτα αναφορικά με το ΦΠΑ και θα περιμένουμε αυτό το διάστημα, προκειμένου να σχεδιάσουμε τις επόμενες κινήσεις μας ως Επιμελητήριο».

Γενικές ανακατατάξεις, λόγω της συμφωνίας, που επηρεάζουν τον εμπορικό κόσμο, σε συνδυασμό με την αύξηση ΦΠΑ, αποτελούν ιδιαίτερα ισχυρό πλήγμα;

«Ασχέτως κυβέρνησης, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη ένα μοντέλο ανάπτυξης στα νησιά και ιδιαίτερα σε αυτή την τουριστική περιοχή όπως αυτή, να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε όλη την Ελλάδα, από την πλευρά της τουριστικής ανάπτυξης, σε «Σαντορίνες» και «Μυκόνους». Αντί, λοιπόν, να προσπαθούμε να «ξηλώσουμε» και να κατεβάσουμε το επίπεδο αυτών των τουριστικών νησιών, θα έπρεπε να προσπαθούμε, με κάθε τρόπο, όλοι μαζί οι φορείς αλλά και η κυβέρνηση, να «σπρώχνουμε» προς την ανάπτυξη και τα υπόλοιπα νησιά, ώστε να φτάσουν σε αυτό το σημείο τουριστικής ανάπτυξης».

Αυτό είναι στοχευμένο;

«Δεν θεωρούμε ότι είναι μια στοχευμένη πολιτική της κυβέρνησης. Ως προς τους δανειστές μας ωστόσο, δεν είναι και τόσο αθώο. Δεν μπορούμε να ακούμε να μιλούν για ανάπτυξη και παράλληλα, να δέχονται, αυτή τη στιγμή, οι κατ’ εξοχήν τουριστικοί προορισμοί μια τέτοια επίθεση. Διότι, περί επιθέσεως πρόκειται, όταν ήδη έχουν αυξηθεί τα εισιτήρια, από χθες, που άλλαξε ο ΦΠΑ, άρα αυξάνεται το κόστος μεταφορών. Ερχόμαστε σε ένα σημείο, έπειτα από τα υπόλοιπα μέτρα, που αφορούν και όλους τους Έλληνες, να χάνεται η πρώτη ιδιαιτερότητα, να γίνεται, δηλαδή, ακόμη πιο μακρινό το «όνειρο» για επίσκεψη ενός νησιωτικού τουριστικού προορισμού, όπως είναι οι δικοί μας, αλλά και σε συνδυασμό και με όλα τα κατά καιρούς μέτρα, τα οποία έχουν ληφθεί, κατά τα μνημονιακά χρόνια, δημιουργούνται όλες οι συνθήκες, προκειμένου να αποτρέψουν την επισκεψιμότητα των νησιωτικών προορισμών.

Ας λάβουμε υπόψη ότι οι γείτονες χώρες είναι πολύ ανταγωνιστικότερες και δεν αναφέρομαι μόνο σε ευρωπαϊκές χώρες, αναφέρομαι και στην Τουρκία, η οποία ήδη σε σχέση με τα δικά μας νησιά είχε πολύ μειωμένο κόστος από πολλές παραμέτρους και παρ’ όλα αυτά, καταφέρναμε ως χώρα και είχαμε πολλούς περισσότερους επισκέπτες. Τώρα, αυτό γίνεται ακόμη δυσκολότερο και δεν ξέρω πώς μπορούν να αντέξουν αυτό τον ανταγωνισμό οι υπάρχουσες επιχειρήσεις και δεν μιλάμε μόνο για αυτές, που ήδη αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αλλά και για μια σειρά επιχειρήσεων, από τις οποίες μπορεί να εκπλαγούμε».

Μπορεί αυτή η πολιτική να γυρίσει προς όφελος των μεσαίων και μικρότερων επαγγελματικών τάξεων; Είναι εφικτό για τις επιχειρήσεις των νησιών;

«Πρέπει να μένει και μια ελπίδα στον κόσμο και εγώ προσωπικά, αλλά και σαν Επιμελητήριο Κυκλάδων, έχουμε μια τάση να κρατάμε το επίπεδο της αισιοδοξίας μας. Αν κοιτάξουμε το εγγύς παρελθόν, τι είναι αυτό το οποίο χάθηκε και έπειτα αντικαταστάθηκε; Δηλαδή, όταν έκλεισε μια υπηρεσία, που εξυπηρετούσε πολλές επιχειρήσεις, ήρθαν οι συνθήκες εκείνες που θα θέλαμε να μην υπάρχει αυτή η δυνατότητα να επισκεπτόμαστε αυτή την υπηρεσία, να μην την έχουμε ανάγκη; Όχι. Και οι υπηρεσίες έκλεισαν και ο πολίτης και ο επιχειρηματίας δεν εξυπηρετούνται, αλλά και ο Γολγοθάς όλου του επιχειρηματικού κόσμου και των πολιτών συνεχίζει να υπάρχει, ειδικά στα μικρότερα νησιά, τα οποία βρίσκονται σε δυσμενέστερη κατάσταση από τα μεγαλύτερα. Όμως, πλέον, ακόμη και τα μεγάλα νησιά, έχουν σοβαρότατα θέματα, ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν και να είναι δυνατή μια αναπτυξιακή πορεία. Άρα, είναι μικρές οι ελπίδες. Ωστόσο, ότι πρέπει να γίνεται ταυτόχρονη διεκδίκηση προς την κεντρική διοίκηση, με τεκμηρίωση και όχι αόριστες φωνές και προς Θεού, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες, καθώς βλέπουμε, ότι ο κομματισμός μόνο ζημιά έχει δημιουργήσει, ειδικά όταν πρόκειται για όλους εμάς, που εκπροσωπούμε κάποιο φορέα. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να πιέσουμε, αναδεικνύοντας τεκμηριωμένα και κοστολογημένα τη ζημιά, που θα υποστούν τα νησιά, ή αυτή που έχουμε ήδη υποστεί από όλα τα υπόλοιπα μέτρα μέχρι σήμερα και να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο. Μπορεί αυτό να ακούγεται αισιόδοξο, αλλά δεν παύει εμείς να πρέπει να συνεχίσουμε να διεκδικούμε συνεχώς».

Στα τοπικά θέματα των επιχειρήσεων της Σύρου υπάρχει και ένα Νεώριο κλειστό με την απεργία να συνεχίζεται. Τι γίνεται;

«Το Επιμελητήριο, από την πρώτη ημέρα, που ξεκίνησαν αυτές οι διαδικασίες, βρίσκεται σε συνεχή επαφή και με τη Διοίκηση, αλλά και με τους εκπροσώπους των εργαζομένων. Πήραμε πρωτοβουλία να φέρουμε σε επικοινωνία τη Διοίκηση και τους εργαζόμενους, η οποία για κάποιους λόγους δεν υλοποιήθηκε και έχουμε μείνει, στο ότι μετά τις εθνικές πολιτικές εξελίξεις, θεωρώ ότι είναι πλέον ώρα να επαναξιολογηθούν οι θέσεις όλων των εμπλεκομένων πλευρών και να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την ιστορία. Θα πρέπει να εκτονωθεί αυτή η κατάσταση και σε κάθε περίπτωση – είμαι απόλυτος και κατηγορηματικός – το πλοίο που βρίσκεται μέσα, εγκλωβισμένο, θα έπρεπε «χτες» να έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες, προκειμένου να φύγει, όχι αύριο. Θα πρέπει όλοι οι φορείς, αλλά και οι εργαζόμενοι, που συνεχίζουν την απεργία, να αντιληφθούν, ότι δεν μπορούμε να δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα στη φήμη του ναυπηγείου και να κρατάμε «όμηρο» ένα πλοίο, από τη στιγμή που έχουν περάσει τρεις μήνες. Δεν εννοώ να σπάσει η απεργία. Μπορεί να βρεθεί λύση με συνεννόηση και με καλή διάθεση. Η κατάσταση του Νεωρίου είναι πλέον αδιέξοδη και έχουμε πει κι άλλες φορές και θα το ξαναπούμε, προς κάθε κατεύθυνση, αν κλείσει το ναυπηγείο, για τη Σύρο θα είναι η μεγαλύτερη καταστροφή, που μπορεί να σκεφτεί κανείς, με δεδομένο ότι κάτω από πέντε χρόνια δεν πρόκειται, σε διαδικασίες εκκαθάρισης, να «ξεμπλέξει» το νησί μας. Άρα, πρέπει να καταλάβουμε, ότι η επόμενη μέρα του ναυπηγείου, που δεν μπορεί να μείνει έτσι, δεν μπορεί πλέον να λειτουργεί, όπως λειτουργούσε».

Γενικότερα για τη Σύρο, που κρίνετε ότι βρίσκεται;

«Με βάση τα καινούρια οικονομικά δεδομένα, τη νέα τριετία που έχουμε μπροστά μας και αλλάζει τα ζητήματα της οικονομικής ανάπτυξης ανά την Ελλάδα, ήρθε η ώρα να γίνει αυτό που έχει προτείνει το Επιμελητήριο Κυκλάδων, πριν ακόμη από την προεκλογική περίοδο, να χαραχτεί, δηλαδή, επιτέλους, ένα σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης του νησιού, που αυτό προφανώς έχει την ευθύνη να το κάνει ο δήμος. Αυτό το σχέδιο, αφού έρθει σε διαβούλευση με γρήγορες διαδικασίες και εγκριθεί από όλους τους φορείς, να στηριχθεί από όλους, αφού διαπιστωθεί ότι έχει έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό και που προφανώς αν έχει δημιουργηθεί σωστά, θα προβλέψει και τη βιωσιμότητα των 25.000 κατοίκων που ζουν σε αυτό το νησί. Αν υπάρξει ένα κοινής αποδοχής σχέδιο, θεωρώ, ότι από την πλευρά του ο κάθε σύλλογος, είτε πολύ είτε λίγο οργανωμένος, μπορεί να το στηρίξει και να το υποστηρίξει.

Έτσι θα ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα. Θα ληφθεί αυτή η απόφαση για το πού θέλουμε να πάμε το νησί και από κει και πέρα, ο κάθε ένας από την πλευρά του, θα μπορεί να στηρίξει, ακόμη και ο ένας φορέας τον άλλο και όλοι μαζί να περάσουμε ένα μήνυμα, όταν δουν οι πολίτες τους φορείς ενωμένους, ειδικής αναδιοργάνωσης των πάντων – νοοτροπιών, διαδικασιών που διέπουν τη ζωή της Σύρου κλπ – και οι πολίτες είναι βέβαιο ότι διαθέτουν αυτή την ωριμότητα, ώστε να ακολουθήσουν αυτό το σχέδιο, προκειμένου να βγούμε από αυτό το τέλμα, το οποίο προβλέπω, ότι το φετινό χειμώνα θα είναι πολύ πιο δύσκολο».

Αν δεν βρεθούμε την 21η Αυγούστου με ένα τέτοιο σχέδιο, θα βρεθούμε πάλι του χρόνου να μην έχει χαραχτεί μια πορεία η οποία να είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Σύρου και ο καθένας να λέει διαφορετική άποψη, όπως να κάνουμε τη Σύρο, Μύκονο, ή να κάνουμε τη Σύρο ναυτική ζώνη, ή να κάνουμε τη Σύρο το οτιδήποτε, ανάλογα με ποια οπτική γωνία το βλέπει ο καθένας.

Μόνο με ένα στρατηγικό σχέδιο, το οποίο θα γίνει αποδεκτό από όλους, μπορεί να λειτουργήσει.

Η Σύρος δεν είναι όπως τα άλλα νησιά που έχουν μονοσήμαντη οικονομική ανάπτυξη, δηλαδή μόνο τον τουρισμό. Η Σύρος διαθέτει πολλές δραστηριότητες, έχουν πληγεί όλες ταυτόχρονα και με όλες ταυτόχρονα πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά. Δεν μπορεί μία μόνο δραστηριότητα, ένα νησί του μεγέθους της Σύρου, να ζήσει 25.000 κατοίκους.