Προκαλεί σε ανοιχτό διάλογο

Η τελματωμένη οικονομική κατάσταση του Νεωρίου, οι δεσμεύσεις των λογαριασμών λόγω των φορολογικών εκκρεμοτήτων της επιχείρησης, τα προβλήματα που προκαλεί ο τρόπος λειτουργίας του στην πόλη, αλλά και οι προοπτικές του, αποτελούν τα κύρια θέματα επί των οποίων τοποθετήθηκε ο πρόεδρος της εταιρείας, Νίκος Ταβουλάρης.

Επί μεγάλο διάστημα σε ότι αφορά στην επιχείρηση του Νεωρίου επικρατεί μία αρνητική κατάσταση, καθώς οι συσσωρεμένες οφειλές προκάλεσαν την δέσμευση των λογαριασμών όχι μόνο της εταιρείας αλλά και των μελών του Δ.Σ., με τις διώξεις σας να προβληματίζουν ιδιαιτέρως.

Ν. Τ.: «Την 10η Σεπτεμβρίου κοινοποιήθηκε στην εταιρεία κλήση προς ακρόαση από τη Δ.Ο.Υ. Σύρου και ενώ είχε ήδη προχωρήσει σε δέσμευση του 50% των λογαριασμών της εταιρίας, των μελών του Δ.Σ. και σε όσων στελεχών έχουν δικαίωμα πρώτης και δεύτερης υπογραφής. Ταυτόχρονα δε σε απαγόρευση μεταβιβάσεων κ.λ.π., περιουσιακών στοιχείων.

Η εταιρεία αντιλαμβάνεται πλήρως τα προβλήματα και τις ανησυχίες των στελεχών της που αιφνιδιάστηκαν με την ενέργεια στην οποία προέβη η Δ.Ο.Υ Σύρου.

Εκείνο όμως που φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται η αρμόδια Δημόσια Αρχή είναι ότι σε περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, εντόνων γεωπολιτικών αναταράξεων στην περιοχή μας, έντονης κρίσης του τραπεζικού κλάδου, με περιορισμούς στην διακίνηση κεφαλαίων και σε απόλυτη φορολογική αβεβαιότητα, δεν είναι λογικό να δεσμεύεται το 50% των διαθεσίμων μιας εξαγωγικής βιομηχανίας που διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία και σοβαρότατο μηχανολογικό εξοπλισμό και που είναι τουλάχιστο υπερβολικό να θεωρείται «ύποπτη φυγής». Και ασφαλώς δεν εξασφαλίζονται καλλίτερα τα συμφέροντα του Δημοσίου όταν διώκεται συλλήβδην το σύνολο των στελεχών του ναυπηγείου (δηλαδή 10 άτομα) που διαθέτουν την απαραίτητη μακροχρόνια τεχνογνωσία».

Δεν συμφωνείτε ότι με την απόφαση αυτή επιχειρείται η διασφάλιση των εσόδων του κράτους από τις φορολογικές οφειλές; Αλλά και από την πλευρά της εταιρείας, η αδυναμία κίνησης λογαριασμών και η δυσχέρεια αποφάσεων, σε τι βαθμό επηρεάζει την πορεία της επιχείρησης;

Ν. Τ.: «Είναι φανερό ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό, τόσο από το νομοθέτη όσο και από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες, ότι χωρίς κατανομή αρμοδιοτήτων και με τα αντίστοιχα δικαιώματα υπογραφής είναι πρακτικά αδύνατο να λειτουργήσει οποιοσδήποτε δημόσιος ή ιδιωτικός οργανισμός.

Και ενώ είναι απόλυτα κατανοητή και πρωταρχικής σημασίας για τη χώρα η προσπάθεια μεγιστοποίησης των εσόδων του Δημοσίου, είναι παράλογο και αντιφατικό να προκαλείται, από την «τυφλή» εφαρμογή συγκεκριμένης φορολογικής διαδικασίας, δυσανάλογη και πολλαπλάσια ζημία και μάλιστα μόνιμου χαρακτήρα.

Στην περίπτωση του Νεωρίου η εφαρμογή της απόφασης αυτής οδηγεί αναπόφευκτα σε αναστολή της λειτουργίας του μετά από 22 χρόνια συνεχούς λειτουργίας».

Οι φορολογικές οφειλές και οι εκκρεμότητες, δεν αιτιολογούν ανάλογο έλεγχο εκ μέρους των υπηρεσιών της εφορίας;

Ν. Τ.: «Όπως αναγράφεται στην προαναφερόμενη κλήση προς ακρόαση η Δ.Ο.Υ. Σύρου προχώρησε στις 7 του μηνός να συντάξει ειδική έκθεση ελέγχου με ημερομηνία 7 Αυγούστου. Για τις συνθήκες λειτουργίας του ναυπηγείου είχε εγγράφως ενημερωθεί και από την εταιρεία και από το Σωματείο Εργαζομένων ότι δεν ήταν δυνατή η πρόσβαση και η εργασία του προσωπικού του λογιστηρίου και των άλλων υπηρεσιών λόγω της από 20 Απριλίου 2015 απεργίας, που έληξε στις 3 Αυγούστου».

Ένα προχθεσινό δημοσίευμα, αθηναϊκής εφημερίδας σας βάζει στο στόχαστρο, καθώς στο πρωτοσέλιδο αναφέρει με πηχυαίους τίτλους: «Με νόμο που ψηφίσθηκε επί Υπουργού Δικαιοσύνης Χαρ. Αθανασίου ΑΘΩΩΝΟΥΝ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΕΣ με διάταξη εκ παραδρομής.

• «Θείο δώρο» για τους εμπλεκόμενους σε υποθέσεις διαφθοράς που ήταν πρόεδροι ή διευθύνοντες σύμβουλοι στα Ναυπηγεία Ελευσίνας κ.λ.π.

• Με την παραδρομή αυτή εξαλείφθηκε το αξιόποινο των πράξεων τους!» και η εν λόγω αναφορά αναλύεται σε ολοσέλιδο άρθρο.

Ν. Τ.: «Θα δώσω και σε σας την απάντηση που απέστειλα και προς την ίδια την εφημερίδα, λέγοντας ότι η είδηση αυτή, η οποία αναφέρεται και στην εταιρεία μας, τα "Ναυπηγεία Ελευσίνας Α.Ε.", και ειδικότερα στα πρόσωπα που κατείχαν είτε την ιδιότητα του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου στην ανωτέρω εταιρεία είναι ολότελα αναληθής και άκρως συκοφαντική για τα ανωτέρω αναφερόμενα πρόσωπα, καθότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ η εταιρεία μας ενεπλάκη σε υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής και ΟΥΔΕΠΟΤΕ έλαβε επιχορηγήσεις και χρηματοδοτήσεις από το Δημόσιο. Ταυτόχρονα, ΟΥΔΕΠΟΤΕ πρόσωπο της Διοίκησης με οποιαδήποτε ιδιότητα είτε αυτή του Προέδρου είτε του Διευθύνοντος Συμβούλου διώχτηκε ποινικά από της αρμόδιες Δικαστικές Αρχές για τα βαρύτατα αδικήματα που αναφέρονται στο ρεπορτάζ της εφημερίδας, ούτε καν ξεκίνησε κάποιου είδους προκαταρκτική έρευνα για τα ανωτέρω αδικήματα που κατονομάζονται στο ρεπορτάζ, σε βάρος των ανωτέρω προσώπων! Από τα ανωτέρω καθίσταται φανερό ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ως αποτέλεσμα αυτής της ψευδούς, συκοφαντικής και παραπλανητικής είδησης να δημιουργηθεί στο ευρύ κοινό και στους συναλλασσομένους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς με την εταιρεία αμφιβολία για αξιοπιστία και το κύρος τόσο της ίδιας της εταιρείας όσο και των διοικούντων αυτής και με τον τρόπο αυτό να προσβληθεί η φήμη και το καλό επιχειρηματικό όνομα της εταιρείας μας. Προς αποκατάσταση λοιπόν της αλήθειας, του ονόματος της εταιρείας και εμού του ίδιου προσωπικά, καθότι τυγχάνω Πρόεδρος της Εταιρείας "Ναυπηγεία Ελευσίνας Α.Ε." από το 1997, ζητούμε από την εν λόγω εφημερίδα να επανορθώσει άμεσα, και να φροντίσει να αποκαταστήσει την αλήθεια με τον πλέον αρμόζοντα τρόπο καθώς και ότι θα εντοπίσει τους λόγους που οδήγησαν στην εμπλοκή, με τον πλέον συκοφαντικό και ψευδή τρόπο, του ονόματος της εταιρείας μας αντί των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, τα οποία και αφορούν το εν λόγω δημοσίευμα».

Όσο και αν το οικονομικό πρόβλημα της χώρας δεν δημιουργεί ένα θετικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις, όμως ειδικά για το Νεώριο έχουν επανειλημμένως εκφράσει υποστηρικτική διάθεση οι πολιτικοί εκπρόσωποι. Αυτό δεν έχει αντίκρισμα;

Ν. Τ.: «Η οικονομική κρίση που εδώ και 7 χρόνια ταλαιπωρεί και δοκιμάζει τη χώρα σε συνδυασμό με την ύφεση στη διεθνή οικονομία και τις σοβαρές ένοπλες συγκρούσεις στις γειτονικές μας περιοχές είναι ένα θέμα που ταλανίζει το Νεώριο. Η δημοσιονομική κρίση και η γενικευμένη συρρίκνωση της βιομηχανικής παραγωγής της χώρας, η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και η μέχρι σήμερα απουσία οποιασδήποτε πολιτικής για τη ναυπηγική βιομηχανία δημιουργούν αφ’ εαυτών συνθήκες ασφυξίας στις βιομηχανικές επιχειρήσεις που λειτουργούν επί δεκαετίες στη χώρα. Πέραν όμως των αναμφισβήτητων αυτών γεγονότων παρουσιάζεται και μια αντιφατική, θα έλεγα, συμπεριφορά μεταξύ των δημοσίων δηλώσεων στήριξης της ναυπηγικής βιομηχανίας και ειδικότερα του Νεωρίου, με την αδυσώπητη εφαρμογή φορολογικών και άλλων διατάξεων οι οποίες οδηγούν μαθηματικά στο κλείσιμο των ναυπηγικών μονάδων. Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Εάν το Δημόσιο θεωρεί και θέλει την ύπαρξη και λειτουργία των ναυπηγικών μονάδων και από την άλλη πλευρά εφαρμόζονται φορολογικές διατάξεις που το αποτέλεσμα είναι το κλείσιμό τους τότε περνάμε στο χώρο του παράδοξου».

Σε επιχειρήσεις όπως η δική σας, που έχουν φτάσει σε σημείο να μην μπορούν να καλύψουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις ή θα πρέπει να κλείσουν ή να στραφούν σε επενδυτές. Κατά καιρούς ακούστηκαν πολλές εκδοχές περί εκδήλωσης επενδυτικού ενδιαφέροντος, ακόμα και από αλλοδαπούς αξιωματούχους.Τι προοπτική υπάρχει;

Ν. Τ.: «Βεβαίως διάφοροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι όποια επιχείρηση δεν μπορεί να καλύψει εξ υπαιτιότητάς της τις δαπάνες λειτουργίας πρέπει να κλείνει οριστικά. Από την άλλη πλευρά οι ίδιοι οι οικονομολόγοι προεξοφλούν την «άφιξη» νέων κεφαλαίων και επενδυτών που θα αναλάβουν τη διατήρηση και ανάπτυξη των ναυπηγικών μονάδων. Ουδείς όμως ασχολείται με το να υπολογίσει το πραγματικό κόστος της εθνικής οικονομίας από τις απαιτήσεις των νέων επενδυτών (εφόσον υπάρχουν) που θα ήταν έτοιμοι να αναλάβουν την επαναλειτουργία και ανάπτυξη των υφισταμένων υποδομών.

Για την ώρα πάντως τέτοιοι επενδυτές δεν υπάρχουν. Στο μόνο που καταλήγουν οι «λογιστικές» αυτές θεωρίες είναι η απότομη αύξηση της ανεργίας και η αποδόμηση υποδομών και τεχνογνωσίας και η περαιτέρω μείωση των δημοσίων εσόδων. Οπωσδήποτε θα έπρεπε να υπάρχει ένας συντονισμός μεταξύ των διαφόρων λειτουργιών του Δημοσίου ώστε να αποφεύγονται οι αλληλοσυγκρουόμενες ενέργειές τους».

Πέραν της όποιας πολιτικής λειτουργίας, να επικεντρωθούμε σε αυτή καθ’ εαυτή την επιχείρηση, η οποία βασίζεται στους εργαζομένους της, που όμως είδαμε και αυτοί να ταλανίζονται επί μεγάλο διάστημα.

Ν. Τ.: «Υπάρχει ένα γενικότερο θέμα. Σε μέρος της κοινής γνώμης και δυστυχώς σε αρκετούς συνδικαλιστές επικρατεί η εντύπωση ότι οι επιχειρήσεις από τη φύση τους είναι αρνητικές και το έργο τους ζημιογόνο για τη κοινωνία και την οικονομία. Και μια γενικότερη παρατήρηση. Η χώρα μας έζησε αρκετές δεκαετίες με «δανεικά» και εθίστηκε σε ένα τρόπο ζωής ο οποίος δεν μπορεί πλέον να υποστηριχθεί από την παραγωγική δραστηριότητά μας. Είναι φανερό ότι αν δεν προσαρμοστούμε σαν άτομα, σαν επιχειρήσεις, σαν χώρα στις νέες συνθήκες δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βγούμε από την σημερινή κατάσταση».

Η λειτουργία του ναυπηγείου σε σχέση με την Ερμούπολη εσάς πόσο σας προβληματίζει;

Ν. Τ.: «Το πρόβλημα της λειτουργίας του Νεωρίου είναι πιο περίπλοκο. Το ναυπηγείο προσέφερε εργασία από το 1861 σε πολλές γενιές Συριανών και στην ανάπτυξη της Σύρου σε πολλαπλά επίπεδα και τομείς. Τις πρώτες δεκαετίες μάλιστα αποτελούσε και την κύρια βιομηχανική περιοχή της χώρας. Μερικοί προσπαθούν να το παρουσιάσουν σαν τον εχθρό της Ερμούπολης και εμπόδιο στην περαιτέρω ανάπτυξή της».

Πέραν των χαρακτηρισμών «εχθρός» ή «φίλος», ο τρόπος που έχει επιλέξει να λειτουργεί το ναυπηγείο είναι κοινά αποδεκτό ότι δημιουργεί προβλήματα στην πόλη, τόσο σε επίπεδο υγείας των κατοίκων όσο και σε σχέση με το περιβάλλον. Ήδη όλο το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φωνές, ακόμα και από χείλη ασκούντων πολιτική διοίκηση, ότι η παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί, ενώ γίνεται λόγος και νέες προοπτικές. Εσείς πόσο πρόθυμος είστε για μία ξεκάθαρη συζήτηση;

Ν. Τ.: «Είναι γεγονός ότι με την πάροδο των χρόνων η οικιστική ανάπτυξη και η αύξηση της επιβατικής κίνησης στο λιμάνι δημιούργησε περιβαλλοντολογικά προβλήματα και κατέστησε αναγκαία την εξεύρεση λύσης, μιας λύσης που θα συνδυάζει την συνύπαρξη μιας βαριάς βιομηχανίας εντός της οικιστικής ζώνης, της εμπορικής και τουριστικής κίνησης και της αποφυγής ρύπανσης του περιβάλλοντος. Μια τέτοια λύση προϋποθέτει έναν καθαρό και ανοιχτό διάλογο χωρίς υπονοούμενα και ανεύθυνες τοποθετήσεις.

Θα πρέπει επίσης να διαχωρίσουμε την όχληση από την μόλυνση του περιβάλλοντος. Από πλευράς μας είμαστε πρόθυμοι και έτοιμοι να συζητήσουμε προς την κατεύθυνση αυτή για την εξεύρεση ικανοποιητικής λύσης για όλους».