Ακτοπλοΐα: Οι Έλληνες αναζητούν ευκαιρίες ανάπτυξης στην Τουρκία

Του Μηνά Τσαμόπουλου

Η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες τις οποίες αναζητά η ελληνική ακτοπλοΐα προκειμένου να παραμείνει στο παιχνίδι του Αιγαίου, χωρίς να ξεθωριάσει το ελληνικό της χρώμα. Τον κλάδο με τις θαλάσσιες συγκοινωνίες οι Έλληνες τον ξέρουν πολύ καλά και παρά την οικονομική κρίση προσπαθούν όχι μόνο να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων αλλά να επεκταθούν.

Στην κλειστή θάλασσα του Αιγαίου το άνοιγμα είναι αναγκαστικά προς Ανατολάς.

Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία μπορεί να περνάνε διάφορες φάσεις, με το μεταναστευτικό να είναι ένα επιπλέον αγκάθι, από την περασμένη χρονιά, όμως business is business που λένε και οι Αγγλοσάξονες. Η αναζήτηση ζωτικού επιχειρηματικού χώρου είναι αναγκαιότητα αν θέλει κάποιος να προχωρήσει.

Στο πλαίσιο αυτό, παράγοντες της ελληνικής ακτοπλοΐας έχουν στρέψει το βλέμμα προς την Τουρκία.

Σύμφωνα με πληροφορίες υπάρχει κατατεθειμένη, εδώ και έναν χρόνο, πρόταση στο υπουργείο Εξωτερικών, στο υπουργείο Ναυτιλίας αλλά και στο Τουρισμού, για την επέκταση των δρομολογίων του Αιγαίου μέχρι τα τουρκικά παράλια.

Στόχος είναι ανοίξει η αγορά προς και από την Ανατολή, ώστε να αυξηθεί το μεταφορικό έργο με εξαγωγές και εισαγωγές προϊόντων αλλά και να γίνει προσέλκυση τουριστών που επισκέπτονται τα παράλια της γειτονικής χώρας.

Τον περασμένο Δεκέμβριο οι σκέψεις αυτές αλλά και οι διαβουλεύσεις που γίνονται σε επίσημο αλλά και ανεπίσημο επίπεδο, σχηματοποιήθηκαν όταν η Hellenic Seaways εξέδωσε μία ανακοίνωση με την οποία έκανε γνωστή την πρόθεσή της να κάνει άνοιγμα στην Τουρκία με τη δημιουργία νέων γραμμών από τη Σμύρνη προς τα ελληνικά νησιά και τη Θεσσαλονίκη, εφόσον ισχύσουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις στο λιμάνι της Σμύρνης γι' αυτό το εγχείρημα.

Ήταν μία κίνηση που στελέχη της αγοράς την εξέλαβαν ως τροχιοδεικτική. Δεν δόθηκε όμως η πρέπουσα βαρύτητα και πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Δεν υπήρξαν ούτε θετικές ούτε αρνητικές αντιδράσεις. Μάλιστα εκπρόσωποι της HSW συμμετείχαν σε εκδήλωση, που συνδιοργάνωσαν στη Σμύρνη, η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και το Εμπορικό Επιμελητήριο της Σμύρνης, με την υποστήριξη του Ελληνικού Προξενείου και του Ε.Ο.Τ.

«Εδώ και έναν χρόνο προσπαθούμε να ανοίξουμε τη γραμμή Σμύρνη-Μυτιλήνη-Θεσσαλονίκη» είχε επισημάνει ο Αντώνης Αγαπητός: «Χρειαζόμαστε πλοία αλλά αυτό που θέλουμε και είναι το βασικότερο από όλα είναι να αντιμετωπίσουν οι Τούρκοι τα ακτοπλοϊκά ως πλοία τακτικής γραμμής όπως συνέβη εδώ και 60 χρόνια με την Ιταλία. στις γραμμές της Αδριατικής. Μόνο τότε θα ισχύσει φθηνότερο τιμολόγιο στα τουρκικά λιμάνια για την ακτοπλοΐα. Στη Σμύρνη τώρα θέλουμε 20.000 ευρώ για έναν και μόνο κατάπλου και απόπλου ενώ τα πετρέλαια για να πάμε κοστίζουν 19.000 ευρώ. Αν κόστιζε 5.000 ευρώ θα πηγαίναμε.»

Το σχέδιο προβλέπει τη δυνατότητα εξυπηρέτησης των επισκεπτών από ένα πλήρες συγκοινωνιακό δίκτυο. Με αυτό τον τρόπο, οι επισκέπτες κατά την είσοδο τους στη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο θα έχουν τη δυνατότητα να προωθούνται και στα υπόλοιπα νησιά του Βορείου Αιγαίου και όχι μόνον, στοχεύοντας στην παράταση παραμονής στα νησιά και τη διασπορά του τουριστικού οφέλους και στα μικρότερα νησιά.

Δεν επρόκειτο όμως για μια κίνηση-φωτοβολίδα ούτε από την ελληνική πλευρά ούτε από την τουρκική.

Έναν χρόνο νωρίτερα, Σεπτέμβριο του 2014, ένα από τα εξέχοντα, επί 40 χρόνια, σε παγκόσμιο επίπεδο, στελέχη της ελληνικής ναυτιλιακής βιομηχανίας και δομικό στέλεχος της ναυτιλιακής εταιρείας Thenamaris, ο Μανώλης Βορδώνης, με έντονη δραστηριότητα σε διεθνείς οργανισμούς εκπροσωπώντας την ναυτιλία και την Ελλάδα, είχε αποκαλύψει με συνέντευξή του στο « b.s.» τις προοπτικές που ανοίγονται για την ελληνική ακτοπλοΐα.

«Η ιδέα είναι απλή. Όταν καθημερινά τα βαπόρια μας ξεφορτώνουν την τελευταία νταλίκα και επιβάτη στην Μυτιλήνη, στην Χίο, στην Σάμο, στην Κω και στην Ρόδο, για να πάρουν πάλι τον δρόμο του γυρισμού, με τα αμπάρια, τα καταστρώματα, σαλόνια και καμπίνες τους συχνά μισογεμάτες το καλοκαίρι και μισό η πολύ- άδειες τους φθινοπωρινούς, χειμωνιάτικους και ανοιξιάτικους μήνες..., τι θα σήμαινε αν πριν πάρουν πορεία πάλι για Πειραιά, να έκαναν δύο «προπελιές» και να έφταναν και μέχρι το Τσεσμέ, την Αντιόχεια, το Μποντρούμ, την Μαρμαρίδα και την ακτογραμμή της παλιάς Ιωνίας για να εξυπηρετήσουν τις μεγάλες ροές των φορτίων της νότιας Τουρκίας, του Ιράκ, της παλιάς Περσίας, της νότιας Κασπίας και των ορεινών περιοχών των διαφόρων ......ισταν, που πασχίζουν να βρουν τον γρηγορότερο δρόμο στις πήγες και προορισμούς στην δυτική και την βόρεια Ευρώπη» τόνιζε ο Μανώλης Βορδώνης για να προσθέσει μεταξύ άλλων:

«Ο στόχος όχι της μιας και μόνον δυτικής πύλης του Αιγαίου, αλλά και της κατοπτρικής της στην Ανατολή μοιάζει εφικτός και σύντομος. Θα είναι σαν μια δεύτερη Εγνατία οδός και ένας νέος νοτιότερος κλάδος των δόμων του μεταξιού».

Σε πολιτικό επίπεδο από το 2013 τόσο επί υπουργίας στο Ναυτιλίας του Κωστή Μουσουρούλη όσο και του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη οι επαφές με Τούρκους αξιωματούχους ήταν συνεχείς, στο πλαίσιο της αναζήτησης τρόπων συνεργασίας, ενώ υπογράμμιζαν και οι δύο πλευρές «την σπουδαιότητα που κατέχει η εμβάθυνση της συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στη ναυτιλία, τον τουρισμό και το εμπόριο».

Επιθετική...άμυνα!

Η συσσώρευση ζημιών για τις εταιρείες της ακτοπλοΐας από το έτος 2008 μέχρι και σήμερα ξεπέρασαν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ χωρίς να υπολογίσουμε τα ποσά που οφείλονται στις τράπεζες για τοκοχρεολύσια. Αυτή τη στιγμή οι μεγαλύτεροι μέτοχοι των περισσοτέρων ακτοπλοϊκών εταιρειών είναι οι δανείστριες τράπεζες.

«Ο κίνδυνος και οι συνέπειες της κρίσης στην ακτοπλοΐα είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο και η ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων εδώ και τώρα είναι απαραίτητη παρά ποτέ άλλοτε. Ήδη ξένα funds ενισχύουν κεφαλαιακά εταιρείες ούτως ώστε να αυξηθεί η ταμιακή τους ρευστότητα.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πολυεκατομμυριούχοι Τούρκοι είναι μεταξύ εκείνων που επιδιώκουν να πατήσουν πόδι και να κυριαρχήσουν στο Αιγαίο και στις άλλες ελληνικές θάλασσες αποκτώντας τον πλήρη έλεγχο της Ακτοπλοΐας μας» επισημαίνουν στελέχη του κλάδου και προσθέτουν:

«H είσοδος ελληνικών εταιρειών σε δρομολόγια μεταξύ των δύο κρατών μπορεί να εκληφθεί και ως επιθετική....άμυνα απέναντι στις προσπάθειες πλήρους αφελληνισμού της ελληνικής ακτοπλοΐας». [newmoney.gr]