«Έπρεπε να κερδίσουμε ένα εκατομμύριο μάχες και να μη χάσουμε ούτε μία»

Ο founder και CEO της ΟΝΕΧ μιλάει στο Fortune Greece για τη νέα σελίδα που γράφεται στο «βιβλίο» της ιστορίας των Ναυπηγείων Ελευσίνας, η οποία περιλαμβάνει συνολικές επενδύσεις 500 εκατ. ευρώ, που θα οδηγήσουν στον μετασχηματισμό της επιχείρησης σε έναν υπερσύγχρονο ναυπηγικό κόμβο. Κυρίως, όμως, εστιάζει στην αλλαγή κουλτούρας που «λύνει» ένα κουβάρι αδράνειας 25 χρόνων.

Από την παρακμή στην αναγέννηση. Σε αυτήν τη φράση συμπυκνώνεται η αλλαγή σελίδας στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, έπειτα από σχεδόν 25 χρόνια αδράνειας σε όλα τα επίπεδα, μετά το «πράσινο φως» στο σχέδιο αναδιάρθρωσής τους που εκπόνησε η ONEX, ο όμιλος τον οποίο ίδρυσε ο Πάνος Ξενοκώστας. Μαζί με την αλλαγή στα Ναυπηγεία της Σύρου, φαίνεται να μπαίνει «στοπ» στην κατηφόρα ενός τομέα κρίσιμης σημασίας για την Ελλάδα σε αμυντικό, ενεργειακό και επιχειρηματικό επίπεδο.

Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, ενώ οι Έλληνες εφοπλιστές συνέχιζαν να καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στις ναυπηγήσεις πλοίων, η εγχώρια βιομηχανία είχε βυθιστεί στην κρίση. Πολλά χρόνια κακοδιαχείρισης και κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού, κρατικής στασιμότητας και επιχειρηματικής αδράνειας δεν επέτρεψαν στον κλάδο να αντισταθεί στο κύμα ανταγωνισμού από χώρες με χαμηλότερο μισθολογικό κόστος: από τη γειτονική Τουρκία έως την ταχέως αναπτυσσόμενη Κίνα.

«Αυτά είναι παρελθόν. Για να φτάσουμε στο σήμερα, εμείς έπρεπε να κερδίσουμε ένα εκατομμύριο μάχες και να μη χάσουμε ούτε μία, ενώ αυτοί που ήθελαν κλειστά τα ναυπηγεία αρκούσε απλώς να κερδίσουν έστω μία» αναφέρει ο CEO της ΟΝΕΧ στο Fortune. To πλάνο του για την Ελευσίνα περιλαμβάνει επενδύσεις 300 εκατ. ευρώ για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, ενώ άλλα 200 εκατ. ευρώ αναμένεται να κατευθυνθούν σε υποχρεώσεις του παρελθόντος (οφειλές στο Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, μισθοδοσίες κ.λπ.), βάσει όσων προβλέπει το σχέδιο εξυγίανσης.

 «Σύμμαχος» σε αυτή την προσπάθεια είναι ο αμερικανικός αναπτυξιακός οργανισμός DFC, ο οποίος προχώρησε σε χρηματοδότηση ύψους 125 εκατ. δολαρίων, που αναμένεται να έχει καταλυτικό ρόλο στον μετασχηματισμό των Ναυπηγείων Ελευσίνας σε υπερσύγχρονο ναυπηγικό κόμβο όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. H συμφωνία σηματοδοτεί το πέρασμα των μεγαλύτερων ναυπηγείων της χώρας σε μια νέα εποχή και ταυτόχρονα επισφραγίζει την πολυεπίπεδη αναβάθμιση των διμερών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ.

Σε πλήρη ανάπτυξη τα Ναυπηγεία Ελευσίνας αναμένεται να αυξήσουν δραστικά τη δυναμικότητά τους παρουσιάζοντας ικανότητα υποστήριξης άνω των 200 πλοίων ετησίως, να απασχολούν περί τα 6.000 άτομα προσωπικό και να εμφανίζουν ετήσιο τζίρο άνω των 150 εκατ. ευρώ. Η δε συνεισφορά τους στο ΑΕΠ της χώρας θα αγγίζει το 1%. Παράλληλα με τις υπηρεσίες για εμπορικά πλοία στα ναυπηγεία του ομίλου ONEX αναπτύσσεται και το τμήμα για την παραγωγή και την υποστήριξη πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού, σε συνεργασία με τον ιταλικό όμιλο Fincantieri.

Τέλος, στο επίκεντρο της νέας εποχής των ναυπηγείων βρίσκεται και η ενεργειακή αναβάθμιση μέσω της εξυπηρέτησης πλοίων μεταφοράς LNG και LPG, αλλά και της υποστήριξης πλωτών πλατφορμών για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα. Για όλα τα παραπάνω το Fortune συνάντησε τον Πάνο Ξενοκώστα και συνομίλησε μαζί του στον φυσικό του πλέον χώρο, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας.

Κύριε Ξενοκώστα, βρισκόμαστε στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και ήδη «τρέχουν» οι εργασίες. Σε ποια φάση βρίσκεται το σχέδιο αναδιάρθρωσης και τι σημαίνει η πρόσφατη επικύρωση από το Πρωτοδικείο Αθηνών του σχεδίου εξυγίανσης;

Πριν από περίπου έξι εβδομάδες είχαμε τη χαρά, μετά από πάροδο αρκετών μηνών και μια διαδικασία αρκετών χρόνων, να εγκριθεί από τα αρμόδια δικαστήρια το σχέδιο εξυγίανσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας, το οποίο κλείνει επί της ουσίας το βιβλίο ενός 25ετούς κύκλου καταστροφής, αποδόμησης και τελικά, θα λέγαμε, θανάτου των ελληνικών ναυπηγείων, καθώς απείχαν από οποιαδήποτε δραστηριότητα για πάρα πολλά έτη, με αποτέλεσμα οι μεγάλες ναυτικές εταιρείες να τα έχουν βγάλει από το κάδρο των επιλογών τους. Έτσι εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή, συνεχίζοντας το έργο μας, που ξεκίνησε από τα Ναυπηγεία της Σύρου, σε μια νέα βάση, με την απελευθέρωση των υγιών παραγωγικών δυνάμεων. Οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μπαίνουν μπροστά σε αυτή την εξυγίανση, οδηγούν ένα ναυπηγείο που πριν από λίγους μήνες ήταν σε αδράνεια για πέντε χρόνια στο να δρομολογεί αυτήν τη στιγμή επισκευές σε περίπου 54 πλοία, κάτι το οποίο φάνταζε απίθανο αν κάποιος έμπαινε πέρυσι τέτοια εποχή στις εγκαταστάσεις.

Προσπαθούμε να τα αλλάξουμε όλα γρήγορα, πάντα πιστοί στο δικό μας μοντέλο, το οποίο αξιοποιεί τη μεγάλη πείρα που έχουν οι Έλληνες τεχνίτες, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους, αλλά και μας ωθεί στο να δουλεύουμε ανταγωνιστικά στο διεθνές στερέωμα με στόχο την έγκαιρη παράδοση των πλοίων. Είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό, γιατί οι διεθνείς ναυλωτές γνωρίζουν ότι όλα τα πλοία που μπαίνουν για επισκευές στα ναυπηγεία της ONEX βγαίνουν στην ώρα τους, και αυτό είναι ένα μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημά μας.

Άρα, τα ναυπηγεία είναι ήδη λειτουργικά. Ποιο είναι από και πέρα το επιχειρηματικό και επενδυτικό σας πλάνο;

Ναι, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό λειτουργικά. Από τη νέα χρονιά θα μπορούμε να επισκευάζουμε 160 με 170 πλοία. Παράλληλα συνεχίζεται το πλάνο επενδύσεων, αναβαθμίσεων, συντηρήσεων, επισκευών, με σκοπό μέσα στο 2024 να έχει ολοκληρωθεί. Με την προσθήκη της νέας δεξαμενής στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, που έχει δρομολογηθεί για το 2025, η συνολική επένδυση θα φτάσει τα 250 εκατομμύρια, ενώ σε βάθος οκτώ χρόνων, μαζί με όλο το πρόγραμμα συντήρησης και επισκευών, αναμένεται να ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια σε υποδομές, όπως προβλέπει ο βασικός μας σχεδιασμός. Μέσω αυτής της επένδυσης, οι θέσεις εργασίες θα ξεπεράσουν τις 3.000 στην τριετία, ενώ η επιδραστικότητα στο ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας αλλά και της κοινωνίας είναι πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων τον χρόνο. Όπως και στη Σύρο, έτσι και στην Ελευσίνα η πόλη ενισχύεται με τα χρήματα που παίρνει ο κόσμος από τον μισθό του, τις νέες θέσεις εργασίας, αλλά και τις συμφωνίες με τους τοπικούς προμηθευτές.

Πόσο δύσκολη ήταν αυτή η πορεία μέχρι σήμερα και ποιες είναι οι προκλήσεις από εδώ και πέρα;

Αν αρχίσουμε να μιλάμε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, νομίζω χρειαζόμαστε τεύχη για να τις καλύψουμε. Αρχικά, το πιο δύσκολο ήταν να πειστούν οι άνθρωποι που ήθελαν την αλλαγή ότι τα ναυπηγεία μπορεί να γίνουν ξανά λειτουργικά. Μαζί με τους συνεργάτες μου είχαμε την πίστη να συνεχίσουμε όλη αυτήν τη διαδικασία της εξυγίανσης, καθώς κάποιοι επί 25 χρόνια την είχαν πραγματικά περιπλέξει σε ένα κουβάρι που κανένας δεν περίμενε ότι μπορεί να λυθεί. Για να φτάσουμε στο σήμερα, εμείς έπρεπε να κερδίσουμε ένα εκατομμύριο μάχες και να μη χάσουμε ούτε μία, ενώ αυτοί που ήθελαν κλειστά τα ναυπηγεία αρκούσε απλώς να κερδίσουν έστω μία. Όμως όλα αυτά είναι παρελθόν. Αυτήν τη στιγμή έχουμε τις καθημερινές δυσκολίες που πρέπει να επιλύσουμε στο ναυπηγείο και να εκσυγχρονίσουμε το θεσμικό πλαίσιο, που έχει μείνει χρόνια πίσω. Βοηθάει η πολύ καλή συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να πάμε σε μια νέα ημέρα, η οποία θα διασφαλίζει τον τρόπο λειτουργίας των ναυπηγείων και την αντιμετώπιση των προβλημάτων στη σωστή τους βάση. Αξίζει να επισημάνω ότι από το 2019 ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αγκαλιάσει το εγχείρημα, ενώ οι δικές του πρωτοβουλίες όσο και αυτές του τότε αρμόδιου υπουργού Ανάπτυξης Αδώνιδος Γεωργιάδη, αλλά και του σημερινού υπουργού Ανάπτυξης Κωνσταντίνου Σκρέκα, έχουν βοηθήσει στο να επιλυθούν χρόνιες παθογένειες και έχουν υποστηρίξει το όραμα της ομάδας μας να φέρει τα ναυπηγεία στην επόμενη ημέρα. Εάν δεν γίνονταν αυτά, όσο καλή δουλειά και αν κάναμε εμείς, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας δεν θα μπορούσαν να οδηγηθούν στην ολική εξυγίανση, με αποκορύφωμα, φυσικά, τον νόμο που πέρασε στη Βουλή και την απόφαση του δικαστηρίου.

Έχετε κάνει λόγο για νοοτροπίες που πήγαν τον κλάδο πολλά χρόνια πίσω. Πλέον στα Ναυπηγεία Ελευσίνας ποια θέλετε να είναι η κουλτούρα που θα επικρατήσει;

Κατ’ αρχάς, αυτοί που καλλιεργούσαν την ταξική πάλη μέσα στις βιομηχανίες έχουν αποτύχει οικτρά, γιατί αυτό που άφησαν πίσω τους είναι κλειστές βιομηχανίες, χρέη δισεκατομμυρίων και ανεργία. Εμείς δεν έχουμε καμία διαφορά με τους εργαζομένους μας. Η διοίκηση, η ιδιοκτησία, ο απλός εργαζόμενος είμαστε μια ομάδα. Η ομάδα αυτή κυνηγάει τις νίκες και από το κέρδος της ομάδας κερδίζουν και οι μονάδες. Άρα, όλοι έχουμε ταχθεί στον υπέρτατο σκοπό. Δεν έχουμε διαφορές, δεν υπάρχουν συγκρούσεις, υπάρχουν μόνον θέματα προς επίλυση, προς συζήτηση, και έτσι λειτουργούμε. Συνεπώς, η μεγάλη διαφορά στο μοντέλο αφορά στο ότι δεν υπάρχουν ομάδες που συγκρούονται μέσα στον εργασιακό χώρο.

Πολλοί ισχυρίζονταν επί χρόνια ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει ανταγωνιστικά ναυπηγεία. Τώρα, μαζί με τον Σκαραμαγκά και τα ναυπηγεία της ONEX σε Σύρο και Ελευσίνα, έχουμε τρία ενεργά ναυπηγεία. Είναι ρεαλιστικό να λέμε ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει κόμβος ναυπηγικής για την ευρύτερη Μεσόγειο;

Όσοι προωθούσαν αυτή την κατάσταση θα πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν είχε ναυπηγεία για 25 χρόνια. Το αν μπορούν να είναι ανταγωνιστικά ή όχι το δείχνουν ήδη οι αριθμοί και τα αποτελέσματα. Περίπου 500 πλοία μέχρι το τέλος της χρονιάς θα έχουν εξυπηρετηθεί στα ναυπηγεία μας. Μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια που δεν υπήρχαν στην Ελλάδα στα χρόνια λειτουργίας των ναυπηγείων. Μιλάμε για εκατοντάδες θέσεις εργασίας οι οποίες είτε θα χάνονταν είτε θα μεταφέρονταν σε άλλες χώρες. Σας λέω με σιγουριά, η Ελλάδα μπορεί να έχει σημαντικό ρόλο στον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα, καθώς ήδη το κάνουμε. Στο κομμάτι της ναυπηγικής μπορούν να χτιστούν πλοία. Στον αμυντικό τομέα μπορούν να προχωρήσουν 100% αμυντικές κατασκευές, και μάλιστα δικής μας σχεδίασης, υλοποίησης και υποστήριξης, κάτι το οποίο συνδράμει στην αυτάρκεια της χώρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανεξαρτησία της. Και στο ενεργειακό κομμάτι έχουμε μπροστά μας πεδίον δόξης λαμπρό, γιατί η συνεισφορά των ναυπηγείων στην ενεργειακή μετάβαση και ανεξαρτησία της χώρας θα είναι καταλυτική.

Μιλάμε για έναν πολύ ξεχωριστό κλάδο για την ελληνική οικονομία που συνδέεται και με τον εφοπλισμό. Πιστεύετε ότι αυτό το εγχείρημα της αναγέννησης θα το στηρίξουν οι Έλληνες εφοπλιστές;

Το αγκαλιάζουν, το στηρίζουν και το θέλουν ήδη. Στη Σύρο, για παράδειγμα, το 78% των εργασιών αφορούν την ελληνική πλοιοκτησία. Στην Ελευσίνα το αντίστοιχο ποσοστό αυτήν τη στιγμή φτάνει στο 82%. Με βάση τις συζητήσεις που έχουμε κάνει με τους μεγαλύτερους ναυτιλιακούς ομίλους −μιλάμε για υπερπόντια πλοία− τους τελευταίους μήνες, καθώς και με την ακτοπλοΐα, πιστεύω ότι τα καλά νέα είναι μπροστά. Επί της ουσίας λύνουμε το πρόβλημα των εφοπλιστών που είναι αναγκασμένοι να μεταφέρουν τα πλοία τους δεξιά και αριστερά, ενώ δεν σας κρύβω ότι στη διαδρομή από τη Σύρο μέχρι και την Ελευσίνα υπήρχαν συγκεκριμένοι εφοπλιστές οι οποίοι μου έδωσαν ισχυρή ώθηση σε αυτό το εγχείρημα.

Υπάρχει, όμως, έντονος ανταγωνισμός από χώρες όπως η Τουρκία.

Φυσικά και υπάρχει ανταγωνισμός. Εν δυνάμει κάθε ναυπηγείο της ευρύτερης περιοχής είναι ανταγωνιστής. Από τη μια πλευρά είναι δική μας υποχρέωση, και το κάνουμε, να ετοιμάσουμε τα ναυπηγεία μας και στα επόμενα δέκα χρόνια να είμαστε μπροστά από τις εξελίξεις, ώστε να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Από την άλλη θέλουμε να συνεχιστεί η στήριξη, την οποία απολαμβάνουμε από το 2019 και μετά, με όλες τις νομοθετικές θεσμικές παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν ώστε να εκσυγχρονιστεί το πλαίσιο λειτουργίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο χώρος του ναυπηγείου είναι προέκταση του πλοίου. Το πλοίο είναι ένας χώρος, θα μου επιτρέψετε να πω, επιχειρηματικής ελευθερίας, με παγκόσμιο ανταγωνισμό, όπου όλα γυρίζουν γύρω από τον πελάτη. Απαιτείται ευελιξία για να σταθείς στη διεθνή αγορά. Ειδικά στην Ευρώπη οι νομοθετικές πρωτοβουλίες πρέπει να είναι σε ένα πλαίσιο παγκόσμιου ανταγωνισμού. Δεν μπορεί η Ευρώπη να λειτουργεί σαν ένα αυτοτελές σύστημα, το οποίο όμως είναι έξω από τις εξελίξεις, καθώς ανταγωνιζόμαστε άλλες ηπείρους και αγορές στις οποίες υπάρχει διαφορετική προσέγγιση σε περιβαλλοντικά ή ενεργειακά θέματα.

Η γειτονιά μας, η Ευρώπη, είναι ανάμεσα σε δύο πολέμους. Έχουμε αστάθεια, έχουμε νέες γεωπολιτικές συνθήκες. Θεωρείτε ότι η επένδυση στα ναυπηγεία ενισχύει και τον αμυντικό ρόλο της χώρας μας;

Σε αυτή την πλευρά της Μεσογείου, η Ελλάδα μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και να μετατραπεί σε κόμβο. Η ύπαρξη των Ναυπηγείων Ελευσίνας, του μεγαλύτερου ναυπηγείου της χώρας, μαζί με τα ναυπηγεία της Σύρου, δίνει λύσεις ενεργειακής μετάβασης, ενεργειακής ανεξαρτησίας. Δίνει λύσεις στη χώρα −στις επόμενες δεκαετίες θα τις βρει μπροστά της− για να μπορέσει να απεξαρτηθεί από τις εισαγωγές διαφόρων μορφών ενέργειας και, στο τέλος, να καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις δικές της ανάγκες μέσα από πράσινη ενέργεια και −γιατί όχι;− να γίνει κόμβος εξαγωγών. Από την άλλη, στο αμυντικό κομμάτι εμείς έχουμε ταχθεί στη βιωσιμότητα των ναυπηγείων, που σημαίνει τι; Θέλουμε να προσφέρουμε στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και στη συνέχεια και σε άλλα πολεμικά ναυτικά λύσεις πλοίων δικής μας σχεδίασης, δικής μας κατασκευής, δικής μας υποστήριξης. Δεν θέλουμε να γίνουμε ουρά κανενός. Τα ναυπηγεία είναι χώρος όπου σχεδιάζονται, κατασκευάζονται και παράγονται πλοία.

Όσον αφορά την εμπορική ναυτιλία η εστίασή μας παραμένει σε αυτό που κάνουμε καλά και στη Σύρο και εδώ, δηλαδή όλες τις διαδικασίες και όλες τις υπηρεσίες επισκευών, μετασκευών, ανασκευών πλοίων, ώστε να συμβάλλουμε καταλυτικά στην πράσινη μετάβαση του κλάδου των εμπορικών και ακτοπλοϊκών στόλων. Τέλος, είναι ισχυρό γεωπολιτικό μήνυμα και μια σφραγίδα φιλίας του ελληνικού και του αμερικανικού λαού η επένδυση από τον αμερικανικό αναπτυξιακό οργανισμό DFC ύψους 125 εκατ. ευρώ. Αρκεί να αναφέρω ότι, για να μπορέσει να χρηματοδοτήσει το DFC τη συγκεκριμένη επένδυση, έπρεπε να ψηφιστεί ειδικός νόμος στο Κογκρέσο, ώστε να αλλάξει η πρόβλεψη του πότε και αν μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα έργο εκτός ΗΠΑ. Και αυτό έγινε με τη στήριξη και των δύο μεγάλων κομμάτων. Όταν λοιπόν μια χώρα όπως οι ΗΠΑ αλλάζει νομοθεσία για να μπορέσει να κάνει κάτι που δεν το έχει ξανακάνει ποτέ ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη και σε ναυπηγείο δεν το έχει ξανακάνει παγκοσμίως, αυτό νομίζω είναι ένα μεγάλο σήμα πίστης στη φιλία των δύο λαών και στο ότι μας ενώνουν κοινές αξίες και αρχές.

Κύριε Ξενοκώστα, από τη Σύρο στην Ελευσίνα, θέλω να μου πείτε πώς προέκυψε η στροφή της ONEX, μιας εταιρείας τεχνολογίας, σε αυτήν τη δραστηριότητα;

Ξεκινήσαμε ως εταιρεία τεχνολογίας, γιατί βρήκαμε ένα «παράθυρο» στο να λύνουμε προβλήματα. Μέσω της τεχνολογίας τα περισσότερα προβλήματα μπορούν να λυθούν. Αντίστοιχα, στην υπόθεση των ναυπηγείων μπορώ να πω ότι το κοινό με τους υπόλοιπους τομείς του ομίλου είναι ότι είχε προβλήματα και έπρεπε να τα λύσουμε. Το θέμα των ναυπηγείων μάς απασχολούσε πάρα πολλά χρόνια. Προσπαθούσαμε να καταλάβουμε γιατί η νούμερο 1 χώρα στη ναυτιλία στον κόσμο δεν έχει ναυπηγεία. Ήταν κυρίως θέμα λάθος κουλτούρας και επικράτησης των δυνάμεων αδράνειας σε συνδικαλιστικό πολιτικό και επιχειρηματικό επίπεδο. Η πρόκληση, λοιπόν, ήταν να λύσουμε το πρόβλημα, να απελευθερώσουμε τα ναυπηγεία, να εφαρμόσουμε λύσεις τεχνολογίας και καινοτομίας, και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας με υπεραξία. Να μπορέσουμε να βγούμε μπροστά στον ανταγωνισμό. Το παράδειγμα της Σύρου, άλλωστε, δείχνει τον δρόμο. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια στους εργαζόμενους της Σύρου που οδήγησαν τις εξελίξεις και μαζί με τους συναδέλφους τους στην Ελευσίνα συνεχίζουμε αυτό το μεγάλο βιβλίο που λέγεται επανεκκίνηση της βιομηχανίας. Οι κατακτήσεις είναι πάρα πολλές. Η Σύρος έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη της διεθνούς ναυτιλίας και της ελληνικής και διεθνούς πλοιοκτησίας με τα εκατοντάδες πλοία που έχουν επισκευαστεί. Μόνο στη Σύρο έχουν αποδοθεί πάνω από 80 εκατ. ευρώ για τη μισθοδοσία των εργαζομένων, με σχεδόν 10 εκατ. ευρώ εξ αυτών να αφορούν χρέη προς τους εργαζομένους από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη. Περίπου 35 εκατ. ευρώ έχουν αποδοθεί ήδη στο Δημόσιο και στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Χρήματα που επίσης αποτελούσαν χρέη που δημιουργήθηκαν από προηγούμενα επιχειρηματικά σχήματα. Πλέον βρισκόμαστε από τον Σεπτέμβριο σε έναν νέο κύκλο πενταετών επενδύσεων για να πάμε τα ναυπηγεία εκεί που θέλουμε, με έμφαση στην ασφάλεια, στο περιβάλλον, στον άνθρωπο, καθώς και αλλαγή συστημάτων αυτοματισμών και την προσθήκη νέας δεξαμενής. Αυτήν τη στιγμή έχουμε ολοκληρώσει πάνω από 430 πλοία και σε ετήσια βάση θα φτάνουμε περίπου τα 100 πλοία τον χρόνο. Ο σκοπός είναι και τα δύο ναυπηγεία να είναι ένα, να υπάρχει δηλαδή συμπληρωματικότητα, να δουλεύουν κάποια κοινά τμήματα και στο τέλος της ημέρας ο πλοιοκτήτης να ξέρει ότι παίρνει κάτι το οποίο δεν το βρίσκει εύκολα στη Μεσόγειο. Μια μονάδα πολύ μεγάλη αλλά ταυτόχρονα ευέλικτη, που δίνει λύσεις που χρειάζεται ο πλοιοκτήτης σε ανταγωνιστικές τιμές.

WHO IS WHO

Ο Πάνος Ξενοκώστας ξεκίνησε την καριέρα του ως Αξιωματικός της Αεροπορίας. Το 2004 αποφασίζει να κάνει στροφή στις τεχνολογικές επιχειρήσεις, ιδρύοντας την πρώτη του εταιρεία με κεφάλαιο που δεν ξεπερνούσε τότε τα 50.000 ευρώ, ενώ απασχολούσε μόλις 3 άτομα. Σήμερα, η άλλοτε μικρή επιχείρηση έχει μετατραπεί στον όμιλο ΟΝΕΧ, ιδιοκτήτη μεταξύ άλλων επιχειρήσεων και των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Σύρου, με αξία περουσιακών στοιχείων που ξεπερνά τα 300 εκατομμύρια ευρώ και πάνω από 3.000 εργαζόμενους να απασχολούνται ήδη. Μετά τη διάσωση και επαναλειτουργία του Νεωρίου στη Σύρο, ο γενικός δείκτης της ναυπηγοεπισκευαστικής καλπάζει ανοδικά στη χώρα, ενώ βάσει του υφιστάμενου επιχειρηματικού πλάνου, το 2026 τα Ναυπηγεία του ομίλου θα διεκδικούν τη θέση τους ανάμεσα στα μεγαλύτερα της Ανατολικής Μεσογείου.

Tο σχέδιο εξυγίανσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας επικυρώθηκε στις 6 Νοεμβρίου με την υπογραφή της σύμβασης χρηματοδότησής τους, ύψους 125 εκατ. δολαρίων, μεταξύ της OΝΕΧ και της US DFC (DFC).

Η υπογραφή της συμφωνίας αφορά τη χρηματοδότηση, μέσω δανεισμού, του Σχεδίου Εξυγίανσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας, με το ποσό των 125 εκατ. δολαρίων. Πρόκειται για την πρώτη και μοναδική έως τώρα χρηματοδότηση από την DFC στην Ελλάδα, γεγονός που επιβεβαιώνει την κομβική σημασία των ναυπηγείων της χώρας ως γεωστρατηγικού κόμβου της ευρύτερης Ανατολικής Μεσογείου. Ο επικεφαλής της DFC Scott Nathan ανέφερε ότι η συμφωνία αυτή θα φέρει όχι μόνο οικονομική ανάπτυξη, αλλά και πολιτική και αμυντική ασφάλεια, τόσο για την Ελλάδα όσο και τις ΗΠΑ. Παράλληλα, ο κ. Νathan σημείωσε ότι η μονάδα αυτή δεν θα μείνει μόνο στο τομέα των ναυπηγήσεων, αλλά θα προχωρήσει και στον τομέα της ενέργειας, φιλοξενώντας LNG εγκαταστάσεις, ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά, offshore γεννήτριες) κ.ά.

Πηγή: fortunegreece.com