Εφαλτήριο για να δεις τη ζωή διαφορετικά

Η Τάνια Ιωακειμίδου και ο Νίκος Ρούσσος, άνθρωποι με δύναμη ψυχής και θέλησης, που δεν άφησαν την κινητική αναπηρία τους να τους στερήσει τη δίψα για ζωή στο πλευρό των αγαπημένων προσώπων τους, ήταν οι ομιλητές στην χθεσινή εκδήλωση του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.

Μία ημέρα, που όπως τόνισε και στην έναρξη της εκδήλωσης η δασκάλα της Α’ Τάξης, Άννα Ροσσολάτου, αποτελεί αφορμή για να έρχεται στο προσκήνιο η ζωή των ανθρώπων με αναπηρία.

Ως ανάπηρος, ορίζεται ο άνθρωπος που έχει έλλειψη πλήρους λειτουργικότητας κάποιων οργάνων ή μελών του σώματός του. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, οι καθημερινές απλές ασχολίες μπορεί να είναι άθλος. Παρά το γεγονός ότι, δέχονται μεγαλύτερη βοήθεια σήμερα απ’ ό,τι στο παρελθόν, κάποιοι εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τεράστια εμπόδια που συνεπάγονται διαφορετική μεταχείριση όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση, την εκπαίδευση, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις κλπ.

Περισσότερα από 50 εκατομμύρια άτομα, δηλαδή περισσότερο από το 10% του συνολικού πληθυσμού της ηπείρου μας, έχουν κάποια αναπηρία. «Είναι υποχρέωσή μας να συμβάλουμε διαρκώς και με κάθε δυνατό τρόπο, όχι πια στη διεκδίκηση, αλλά στην κατοχύρωση του δικαιώματός τους για ισότητα, για βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους και για κάλυψη της συμμετοχής τους στην κοινωνική και πολιτική ζωή» σημείωσε η κ. Ροσσολάτου, υποστηρίζοντας ότι, το ενδιαφέρον μας δεν θα πρέπει να εξαντλείται μόνο την ημέρα αυτή αλλά να είναι διαρκές και καθημερινό. Καταλήγοντας, έκρινε πως, μία κοινωνία μπορεί να ανεβάσει τον πολιτιστικό της δείκτη ακόμη υψηλότερα, προσφέροντας όσο το δυνατόν περισσότερες ευκαιρίες σε όλα τα μέλη της.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης άνοιξαν οι μαθητές της Α’ Τάξης με ένα τραγούδι για την αγάπη, που αισθάνεται εκείνος που βοηθά, ζώντας ευτυχισμένος.

Στη συνέχεια, τα παιδιά του Γ2 παρουσίασαν ένα απόσπασμα από το βιβλίο των Tony Ross και Τζιν Ουίλλις «Η Αργυρώ γελάει», που περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Γλώσσας της Γ’ Δημοτικού. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι η Αργυρώ, ένα παιδί με κινητικά προβλήματα που αναγκάζεται να μείνει καθηλωμένη σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο.

Οι μαθητές ευαισθητοποιήθηκαν από το κείμενο αυτό και το προσέγγισαν διαθεματικά. Ζωγράφισαν και έγραψαν εκθέσεις, κάποιες εκ τις οποίων διαβάστηκαν στην εκδήλωση.

Τ. Ιωακειμίδου: Μία μαμά… καροτσάτη

Το βιβλίο της με τίτλο «Η μαμά μου η καροτσάτη» παρουσίασε για πρώτη φορά εκτός Αττικής η κ. Τάνια Ιωακειμίδου, η οποία αποδέχτηκε με χαρά την πρόσκληση του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης.

««Η μαμά του Ιάσωνα, έπειτα από ένα ατύχημα, γυρνάει στο σπίτι αλλά είναι λίγο διαφορετική. Δεν περπατάει πια και χρησιμοποιεί το αναπηρικό της αμαξίδιο για να κινείται. Ο μικρός Ιάσωνας αγωνιά: "Τώρα άραγε τι θα γίνει"; σκέφτεται, "Θα μπορώ να κάνω με τη μαμά μου ό,τι έκανα και πριν ή όλα θα αλλάξουν;" Ας ανακαλύψουμε μαζί τη συνέχεια της ιστορίας...

Πριν μερικά χρονιά, η κ. Ιωακειμίδου, μητέρα ενός αγοριού, είχε ένα ατύχημα στο σπίτι της, που την καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι. Η ίδια αποφάσισε να γράψει ένα παραμύθι για τη μητρότητα, την αναπηρία και την αισιόδοξη πλευρά της ζωής, αφιερωμένο στον γιο της, που της έδωσε τη δύναμη να έχει μια κανονική ζωή και ας είναι μια μαμά… καροτσάτη.

«Έγραψα το βιβλίο, με στόχο να το παρουσιάσω σε σχολεία και να ευαισθητοποιήσω τις καινούριες γενιές στο θέμα της κινητικής αναπηρίας», σημείωσε η συγγραφέας, εκτιμώντας πως, αν εξοικειωθεί κανείς με το διαφορετικό, μετά σταματά να το φοβάται και το θεωρεί φυσιολογικό.

Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στη λανθασμένη άποψη που σχηματίζει μεγάλο μέρος του κόσμου, ακούγοντας τη λέξη «αναπηρία». «Το μυαλό μας πηγαίνει σε κάτι μίζερο, άσχημο, δύσκολο. Η αναπηρία όμως, έχει μια άλλη πλευρά. Μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για να δεις τη ζωή σου διαφορετικά και να συνεχίσεις να κάνεις ό,τι και πριν, με λίγο διαφορετικό τρόπο. Αυτό είναι κα το μήνυμα του βιβλίου», κατέληξε η κ. Ιωακειμίδου.

Ν. Ρούσσος: «Η οικογένειά μου ήταν τα στήριγμά μου»

Για τη μεγάλη δοκιμασία που πέρασε στη ζωή του μίλησε σε παιδιά και εκπαιδευτικούς και ο Συριανός Νίκος Ρούσσος, πατέρας δύο μαθητών της Α’ Τάξης του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης.

Όπως τόνισε, υπάρχουν πολλών ειδών αναπηρίες, άλλος μπορεί να μην περπατά, όπως ο ίδιος και η κ. Ιωακειμίδου, άλλος δεν μπορεί να κουνήσει ούτε τα χέρια του, άλλος μπορεί να μην βλέπει, να μην ακούει ή να μιλάει καθόλου, ενώ υπάρχει και η νοητική υστέρηση.

Η δική του αναπηρία προήλθε μετά από τροχαίο ατύχημα, που του συνέβη όταν τα παιδιά του ήταν δύο μηνών. Με ελικόπτερο μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας, όπου οι ιατροί, αφού του έσωσαν τη ζωή, του ανακοίνωσαν ότι δεν θα μπορέσει να περπατήσει ξανά. Στο διάστημα των τριών μηνών, που παρέμεινε στο νοσοκομείο, έμαθε πώς να αυτοεξυπηρετείται, να κάνει πράγματα μόνος του χωρίς να χρειάζεται τη βοήθεια άλλων ανθρώπων. «Έμαθα πώς να κινούμαι με το αμαξίδιο, πώς να ντύνομαι, πώς να κάθομαι σε μια καρέκλα, πώς να ξαπλώνω στο κρεβάτι. Βγαίνοντας από το νοσοκομείο, φοβόμουν λίγο ότι μπορεί να μην τα καταφέρω. Όσο περνούσε βέβαια ο καιρός δεν ίσχυε αυτό και είδα ότι μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα, όπως να συμμετέχω σε αθλητικές δραστηριότητες, να πηγαίνω στην παραλία για μπάνιο, ακόμα και να χορεύω. Όλα αυτά, τα κατάφερα με πολλή γυμναστική και θέληση».

Η εκδήλωση με τον τίτλο «Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι» πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης, το οποίο φέτος συμμετέχει στο πανελλαδικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Νοιάζομαι και Δρω».