Η παράλληλη στήριξη στον Καιάδα

“ Η κανονικότητα στη δημόσια εκπαίδευση είναι μια πραγματικότητα που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση” δήλωσε  ο υπουργός Παιδείας, συμπληρώνοντας ότι “ιδιαίτερη προτεραιότητα δόθηκε φέτος, για τρίτη συνεχή χρονιά, στην στελέχωση και την κάλυψη όλων των αναγκών στα σχολεία Ειδικής Αγωγής και όπου φοιτούν μαθητές με αναπηρία ή /και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.”.

Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κανονικότητα για το υπουργείο είναι οι εκπαιδευτικοί νομάδες, η γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, η διαιώνιση της εξαθλίωσης και της διάλυσης του δημόσιου σχολείου. Το υπουργείο επιχειρεί επικοινωνιακά να μετατρέψει την αντιεκπαιδευτική πρακτική όλων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων σε φυσική κατάσταση. Οι εικόνες έξω από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στη Σύρο με τους δεκάδες συναδέλφους μας, από όλα τα μέρη της Ελλάδας , να περιμένουν να κάνουν πρόσληψη ώρες ολόκληρες και η διεύθυνση να λειτουργεί μέχρι αργά το βράδυ( χάρις στην προσφορά των συναδέλφων που εργάζονται στο γραφείο) αναδεικνύουν όχι εικόνες κανονικότητας, αλλά την πλήρη απαξίωση των εκπαιδευτικών και του δημόσιου σχολείου. Ειδικά, μάλιστα στο πεδίο της ειδικής αγωγής, το υπουργείο επιβεβαιώνει ότι εδώ οι ελαστικές σχέσεις εργασίας είναι ο κανόνας και η νόρμα, έστω και αν είναι γνωστό ότι οι ελαστικές σχέσεις εργασίες καταστρατηγούν κάθε έννοια οργανωμένης μακροχρόνιας παιδαγωγικής παρέμβασης για τα παιδιά με αναπηρία και ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Αυτό είναι, σε τελική ανάλυση, το πραγματικό αντιδραστικό αστικό αποτύπωμα της σημερινής κυβέρνησης.

Σε αντίθεση ωστόσο με την κυβερνητική αφήγηση, η αλήθεια είναι  ότι στις Κυκλάδες δεν ικανοποιήθηκε ούτε το 1/3 των παράλληλων στηρίξεων που εγκρίθηκαν και μάλιστα σε ένα νόμο νησιωτικό, χωρίς αντίστοιχες δομές ειδικής αγωγής. Ήδη η Διεύθυνση Π.Ε Κυκλάδων προχωράει στο σπάσιμο της παράλληλης, όπου ένας εκπαιδευτικός θα αναλάβει δύο παιδιά, συχνά σε διαφορετικές σχολικές μονάδες, ακυρώνοντας στην πράξη κάθε έννοια ειδικής παιδαγωγικής παρέμβασης. Το “σπάσιμο” της παράλληλης αποτελεί πρακτική βαθύτατα αντιεκπαιδευτική, μια αποκρουστική διαχείριση του σύγχρονου μορφωτικού Καιάδα. Πάνω σε αυτό το έδαφος, θριαμβολογεί το υπουργείο, πάνω στο έδαφος της ελαστικοποίησης και του δημοσιονομικού κόφτη που καταργεί τα μορφωτικά δικαιώματα των πιο αδύναμων μαθητών μας και των παιδιών με αναπηρία.

Εδώ και τώρα να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα για παράλληλη στήριξη των μαθητών μας, εδώ και τώρα μόνιμος διορισμός όλων των εκπαιδευτικών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία . Ο αγώνας για σταθερή και μόνιμη εργασία και η δυνατότητα ισότιμης πρόσβασης στη δημόσια εκπαίδευση για όλα τα παιδιά είναι υπόθεση όλου του κόσμου της εργασίας. Από αυτή την οπτική, η κανονικότητα του κ. Γαβρόγλου αποτελεί την άλλη όψη του κοινωνικου δαρβινισμού και του καπιταλιστικού κανιβαλισμού. Και αυτή η πραγματικότητα δεν ωραιοποιείται, παρά τις όποιες προσπάθειες του Υπουργείου και τις διαβεβαιώσεις ότι δεν υπάρχουν κενά.