Πάμε μια βόλτα στο «Vinci Fun Park»

Πώς επικοινωνούσαν οι αρχαίοι Έλληνες από απόσταση; Είχαν κτίσματα πάνω σε λόφους, τις φρυκτωρίες στις οποίες άναβαν φωτιές και από λόφο σε λόφο μεταδιδόταν το μήνυμα. Ένα άναμμα φωτιάς θα μπορούσε να σημαίνει π.χ. «ΝΙΚΗ». Αν όμως ήθελες να στείλεις ένα διαφορετικό μήνυμα;

Επινόησαν τον οπτικό τηλέγραφο. Σ’ αυτήν την περίπτωση κάθε κτίσμα φρυκτωρίας περιλάμβανε δύο τοίχους και σε κάθε τοίχο μπορούσαν να ανάψουν 5 πυρσούς. Αυτοί που άναβαν τις δάδες είχαν και μια πινακίδα με τα γράμματα της αλφαβήτου σε γραμμές και στήλες. Οι αριστεροί πυρσοί αναφέρονταν στην οριζόντια γραμμή της πινακίδας, ενώ οι δεξιοί στην κάθετη στήλη της πινακίδας.

Για να ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στο VINCI FUN PARK πρέπει ο αποκωδικοποιητής μας να πει  τη λέξη «ΠΑΜΕ». Περνάμε το χέρι μας μπροστά από τον αισθητήρα για να δείξουμε το γράμμα σύμφωνα με τη γραμμή και τη στήλη στην οποία ανήκει. Παράδειγμα: το γράμμα «Π» ανήκει στην 4η γραμμή και στην 1η στήλη.

Για την κατασκευή, η ομάδα χρησιμοποίησε ένα hub του Wedo1 στο οποίο συνέδεσε έναν αισθητήρα απόστασης και έναν ενεργοποιητή φωτός (led). Σε ένα δεύτερο hub του Wedo1 συνέδεσε έναν κινητήρα ώστε μέρος του συστήματος να περιστρέφεται όταν ολοκληρωθεί σωστά ένα γράμμα.

Όχημα αυτοκινούμενο με τρεις ρόδες

Από τα σχέδια και τις κατασκευές του Λεονάρντο ντα Βίντσι, η ομάδα ξεχώρισε ένα όχημα αυτοκινούμενο με τρεις ρόδες. Η πρόκληση σ’ αυτήν την κατασκευή ήταν η δημιουργία ενός οχήματος με πολλή μεγάλη ιπποδύναμη το οποίο να ανεβαίνει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανηφόρα.

Χρησιμοποίησαν ένα Hub του Wedo 2 στο οποίο είναι συνδεδεμένοι ένας κινητήρας κι ένας αισθητήρας. Υπάρχει ένας μεγάλος συνδυασμός αξόνων και γραναζιών στα οποία συμπεριλαμβάνεται κι ένας κοχλίας για να προδώσει δύναμη στο όχημα.

Η Γέφυρα

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι είχε σχεδιάσει μια γέφυρα η οποία θα άνοιγε με μια κίνηση παράλληλα προς το έδαφος. Στη γέφυρα που δημιούργησαν οι «Robot Masters» μετακινούνται άνθρωποι. Η βάση της βρίσκεται μέσα στο σκηνικό. Διαθέτει ένα Hub του Wedo 1 το οποίο έχει έναν κινητήρα κι ένα αισθητήρα απόστασης. Στον κινητήρα είναι συνδεδεμένος ένας κοχλίας και αυτός με τη σειρά του επίσης δίνει κίνηση σε έναν άλλο κοχλία. Όλο αυτό το σύστημα στηρίζει τη βασική πλατφόρμα της γέφυρας. Καθώς η γέφυρα έπρεπε να καλύπτει όλο το πλάτος του ποταμιού και το τελευταίο μέρος της γέφυρας έγερνε επικίνδυνα, χρησιμοποιήθηκαν τουβλάκια αντιστήριξης για να κρατιέται η γέφυρα οριζόντια. Η γέφυρα στην αρχή είναι πάνω από το ποτάμι και ενεργοποιώντας την, έρχεται παράλληλα με την κοίτη του ποταμιού μέχρι να ικανοποιηθεί μια τιμή του αισθητήρα.

Η Βάρκα

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ανάμεσα στα άλλα, είχε σχεδιάσει και μια βάρκα η οποία διέθετε πολλά κουπιά προσαρτημένα πάνω της. Στο «VINCI FUN PARK» δεν θα μπορούσε να λείπει και μια βάρκα που την παίρνει ο επισκέπτης για να κάνει μια όμορφη, χαλαρή βαρκάδα στο ποτάμι του πάρκου.

Στην κατασκευή της χρησιμοποιήθηκαν δύο Hubs με το καθένα να έχει ένα κινητήρα κι ένα αισθητήρα απόστασης. Ο ένας αισθητήρας απόστασης κοιτάει μπροστά και με αυτόν η βάρκα σταματάει. Ο άλλος αισθητήρας απόστασης κοιτάει στο πλάι. Αν πλησιάσει πολύ κοντά στη μια κοίτη του ποταμιού απενεργοποιεί τον ένα κινητήρα και ενεργοποιεί τον άλλο ώστε να στρίψει. Αν απομακρυνθεί πολύ από την κοίτη τότε απενεργοποιεί τον κινητήρα που ήταν ενεργός πριν και ενεργοποιεί τον κινητήρα που ήταν απενεργοποιημένος ώστε να στρίψει από την άλλη μεριά. Στην περίπτωση που η βάρκα βρίσκεται σε ενδιάμεση απόσταση από τις προηγούμενες τότε κι οι δυο κινητήρες είναι ενεργοποιημένοι κι η βάρκα πλέει προς τα μπροστά.

Το Καρουζέλ με κούνιες

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εμπνεύστηκε από τη σφεντόνα, ένα όπλο που επέτρεπε να πέφτουν με δύναμη πέτρινα βλήματα. Αυτό το μηχάνημα που σχεδίασε ήταν εξοπλισμένο με οκτώ σφεντόνες τοποθετημένες στο τέλος κάθε βραχίονα, οι οποίες θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν πέτρες προς κάθε κατεύθυνση.

Η ομάδα ρομποτικής του Δημοτικού Σχολείου Ποσειδωνίας, έχοντας στο μυαλό της ένα λούνα παρκ αφιερωμένο στον μεγάλο εφευρέτη το οποίο θα περιελάμβανε ειρηνικές και χαρούμενες κατασκευές, εμπνεύστηκε ένα καρουζέλ με κούνιες. Η παραλλαγή της κατασκευής λειτουργεί σαν ένα καρουζέλ που στο τέλος κάθε βραχίονα αντί για πέτρες θα βρίσκονται επισκέπτες, που φυσικά δεν εκτοξεύονται.

Το καρουζέλ ανυψώνεται σιγά-σιγά και μόλις σταματήσει το ανέβασμα, αρχίζει να στριφογυρίζει γρήγορα- γρήγορα. Στη συνέχεια, κατεβαίνει για να δεχτεί τους επόμενους επισκέπτες.

Η κατασκευή περιλαμβάνει ένα hub του Wedo2 στο οποίο συνδέθηκαν ένας κινητήρας κι ένας αισθητήρας απόστασης. Το μέρος της κατασκευής που έχει τους βραχίονες ανεβαίνει σιγά-σιγά, αξιοποιώντας βασικά ένα οδοντωτό τουβλάκι, μέχρι να ικανοποιηθεί μια τιμή στον αισθητήρα απόστασης.  Στη συνέχεια, σε ένα άλλο hub του Wedo2 ο άλλος συνδεδεμένος κινητήρας που έχει ήδη ανέβει, στριφογυρίζει γρήγορα. Στο τέλος, όσο έχει ανέβει, άλλο τόσο κατεβαίνει.

Η υπεύθυνη εκπαιδευτικός κ. Ιωσηφίδου ευχαριστεί όλους όσοι στήριξαν την ομάδα και ιδιαίτερα τον εκπαιδευτικό εικαστικών Παναγιώτη Καλούδη που προσέφερε τις γνώσεις του για την κατασκευή του σκηνικού, καθώς και τον κ. Λούβαρη που κατασκεύασε το «ποτάμι» του λούνα παρκ το οποίο γεμίσαμε νερό για να πλεύσει εκεί η βάρκα μας.  Θερμές ευχαριστίες απευθύνει, τέλος, και στους ακούραστους γονείς οι οποίοι πάντα συμπαραστέκονται και στηρίζουν την προσπάθεια.

Σημειώνεται πως, ο Τελικός του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2020 θα γίνει το Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2020 δια ζώσης για την περιφέρεια της Αττικής και την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020 online για τις υπόλοιπες περιφέρειες, λόγω της πανδημίας του COVID-19.