Ενισχύεται ο ρόλος των τραπεζών

Επισήμως πλέον η κυβέρνηση εντάσσει τις τράπεζες στην στρατηγική της πολιτικής της, ζητώντας τες να διαδραματίσουν, στο προσκήνιο πια, καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές της οικονομικής αναδιάρθρωσης.

Ο γνωστός και καίριος ρόλος συνολικά του τραπεζικού συστήματος, στις οικονομικές εξελίξεις στη χώρα, έρχεται τώρα να επισημοποιηθεί, με τη συνάντηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με το προεδρείο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), τους διοικητές των τεσσάρων συστημικών τραπεζών Alpha Bank, Eurobank, Πειραιώς και Εθνικής και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Τις τράπεζες εκπροσώπησαν o Γιάννης Κωστόπουλος της Alpha Bank, ο Γιώργος Ζανιάς της Εθνικής, o Χρήστος Μεγάλου της Eurobank και ο Μιχάλης Σάλλας της Τράπεζας Πειραιώς.

Μία συνάντηση που ακολούθησε αμέσως μετά την ανακοίνωση της τελικής συμφωνίας για την πώληση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στην Eurobank, αλλά και με την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης, 28 δις ευρώ, των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, η κυβέρνηση επιθυμεί την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά, κίνηση την οποία αιτήθηκε προς τους τραπεζίτες ο πρωθυπουργός, με παράλληλη μείωση των επιτοκίων ώστε να κινηθεί εκ νέου το δανειοληπτικό σύστημα.

Από την πλευρά των τραπεζιτών ζητήθηκε να ακολουθηθεί ένας σταθερός βηματισμός για την αναδιοργάνωση του τραπεζικού συστήματος.

Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος ήταν παρών στη συνάντηση, μετά το πέρας της ανέφερε στους δημοσιογράφους ότι «Τώρα που τελείωσε με επιτυχία η φάση ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και έχουμε, πια, ένα τραπεζικό σύστημα με τέσσερις πυλώνες, θέλαμε να ακούσουμε τις απόψεις των τραπεζιτών για την Ελληνική Οικονομία και ανταλλάξαμε απόψεις». Για το θέμα δε της ρευστότητας, επιβεβαίωσε ότι απασχόλησε και για το οποίο το μόνο που σχολίασε ήταν πως η κυβέρνηση θέλησε να ακούσει «τις απόψεις των τεσσάρων τραπεζών».

Η παρουσίαση του συνολικού κυβερνητικού σχεδιασμού για την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος της χώρας, έχει προγραμματιστεί για τα τέλη Ιουλίου, ενώ αναμένονται, στο άμεσο μέλλον, περεταίρω οικονομικές συμφωνίες μεγάλου βεληνεκούς, που θα αλλάξουν κατά πολύ τα τραπεζικά δεδομένα της χώρας.

Η έλλειψη ρευστότητας τροχοπέδη και για τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις

Να επισπευσθεί η επανενεργοποίηση των ελληνικών τραπεζών στο ρόλο τους, ως πηγών χρηματοδότησης και διευκόλυνσης της κίνησης κεφαλαίων για χιλιάδες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, είχε ζητήσει, πριν από λίγες ημέρες, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ), εκφράζοντας την αγωνία του κλάδου, εξ αιτίας του προβλήματος ρευστότητας, γεγονός αδιαμφισβήτητο για το σύνολο της αγοράς. Σύμφωνα με την Ομοσπονδία «η αυστηρή έως απόλυτη πολιτική των Τραπεζών, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, όπως οι καθυστερήσεις στην αποπληρωμή των οφειλών του Δημοσίου στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, στην επιστροφή του ΦΠΑ, αλλά και στην καταβολή των επιχορηγήσεων για ολοκληρωθείσες επενδύσεις – χωρίς καν να συνεκτιμήσουμε τις υπέρμετρες φορολογικές και λοιπές επιβαρύνσεις σε επίπεδο επιχειρηματικού και λειτουργικού κόστους - έχουν οξύνει δραματικά το πρόβλημα ρευστότητας των επιχειρήσεων, προκαλώντας, παράλληλα, σειρά άλλων επιπλοκών και αρνητικών επιπτώσεων στη δραστηριότητα, στην ανταγωνιστικότητα, στην κάλυψη άμεσων υποχρεώσεων, αλλά και στις συνεργασίες τους (προμηθευτές, τουριστικοί οργανισμοί κλ.π)». Εκ μέρους των ξενοδόχων σημειώνεται ότι «οι σχέσεις των τραπεζών με τις επιχειρήσεις πελάτες τους, πρέπει να επιστρέψουν σε επίπεδα εμπιστοσύνης, ουσιαστικής υποβοήθησης και κατανόησης. Μόνον έτσι θα καταστεί δυνατή η αποκατάσταση της ρευστότητας στην αγορά, θα ενισχυθούν οι αμιγώς Ελληνικές Επενδύσεις των μικρομεσαίων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, θα τονωθεί η απασχόληση και θα παραχθεί εισόδημα που θα διαχυθεί σε συνδεόμενους με τον ξενοδοχειακό τομέα, άλλους κλάδους και επαγγελματικές τάξεις της αγοράς».

Θεωρούν δε ως αναγκαία την άμεση εκκίνηση ροής του χρήματος στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και μάλιστα όχι με απαγορευτικά επιτόκια, τον διπλασιασμό του χρόνου αποπληρωμής των δανείων των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, με ταυτόχρονη μείωση των επιτοκίων, θέτοντας ταυτόχρονα και ένα ανώτατο πλαφόν χορήγησης δανείων, το οποίο σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να ξεπερνά το 6%, μειούμενο ανάλογα με την κατάσταση της επιχείρησης και το ρίσκο της επένδυσης και παράλληλη πρόβλεψη πως, τουλάχιστον για το χρονικό διάστημα από 01/01/2013 έως 31/12/2014 δεν θα επιβαρύνονται με την εισφορά του Ν. 128/1975 (ΦΕΚ 178 Α’) τα υπόλοιπα των δανείων, καθώς και τα χορηγούμενα δάνεια ή πιστώσεις από τα πιστωτικά ιδρύματα προς τα τουριστικά καταλύματα της χώρας, όπως είχε συμβεί με το Αρ. 23 του Ν. 3756/2009 (ΦΕΚ 53 Α’).

Κατόπιν όλων αυτών αναμένεται από τους ξενοδόχους «η άμεση έναρξη χρηματοδότησης της Ελληνικής Ξενοδοχίας».

Η ενίσχυση του ρόλου των τραπεζών

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Τράπεζας, είναι εμφανής ο ρόλος που διαδραμάτισαν οι τράπεζες στην οικονομία της χώρας, προ αλλά και μετά κρίσης εποχή, με τους αριθμούς να παρουσιάζουν ανάγλυφα το πρόβλημα.

Από την περίοδο της μεταπολίτευσης, υπήρξε μία σταδιακή ενδυνάμωση του τραπεζικού συστήματος με ανοδικά ποσοστά να καταγράφουν οι καταθέσεις και οι πιστώσεις στον ιδιωτικό τομέα ως ποσοστά του ΑΕΠ.

Λίγο πριν την έναρξη της οικονομικής κρίσης, τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν το 2006, οι καταθέσεις να φτάνουν στην Ελλάδα το 79% ως ποσοστό του ΑΕΠ και πιστώσεις το 77%, ποσοστά ενισχυμένα συγκριτικά με τη δεκαετία του ’80, όμως σταδιακά μειούμενα από τη δεκαετία του ’90 και αυξανόμενα εν συνεχεία την επόμενη δεκαετία. Ήταν η εποχή που η χώρα εμφάνιζε μία πλαστή εικόνα ευημερίας, καθώς ξεκίνησε η διόγκωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, καθιστώντας σαφή τον ουσιαστικό ρόλο που αναλαμβάνουν πλέον οι τράπεζες στην πορεία της ελληνικής οικονομίας, με παράλληλη ενίσχυση τους.

Οι αλληλοεπιδρώμενες και αλληλοεξαρτώμενες πολιτικές και οικονομικές τάσεις, κρίνοντας ως αναγκαίες τις μειώσεις των ελλειμμάτων και τη δημιουργία μιας «διατηρήσιμης (sustainable) ανάπτυξης», ώστε να αποφευχθεί ο σκόπελος μιας νέας οικονομικής κρίσης, όπως το οικονομικό κραχ της δεκαετίας του ’30, ξεκίνησαν να μεταστρέφονται από τον φιλελευθερισμό προς τον παρεμβατισμό. Αλλαγές που στοχεύουν στην αύξηση της ρευστότητας και τον περιορισμό των δραστηριοτήτων υψηλού κινδύνου των τραπεζών, με ζητούμενο την ισχυροποίηση του ρόλου των τραπεζών προς όφελος της οικονομίας.