Προσθαλάσσωση της στασιμότητας

Παρά τις ενθουσιώδεις εξαγγελίες των αρμοδίων παραγόντων για δρομολόγηση των πρώτων υδροπλάνων στα ελληνικά νησιά από φέτος το καλοκαίρι, η πιθανότητα δρομολόγησης των εναλλακτικών αυτών μέσων φαντάζει αβέβαιη ακόμα και για την επόμενη χρονιά.

Με τους οκνηρούς ρυθμούς των Λιμενικών Ταμείων, που φέρουν την ευθύνη κατάθεσης των σχετικών αιτημάτων έκδοσης άδειας υδατοδρομίου, χωρίς όμως να επιδείξουν αμεσότητα ενδιαφέροντος και ανάλογης κινητοποίησης, αλλά και τις γνωστές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του ελληνικού δημοσίου, με τις υπουργικές κωλυσιεργίες, οι εταιρείες εκμετάλλευσης που δραστηριοποιούνται στον χώρο των υδροπλάνων παρέμειναν στην αναμονή.

Λιμενικό και συναρμόδια υπουργεία φρενάρουν τις αδειοδοτήσεις των σχεδίων που έχουν κατατεθεί για την κατασκευή υδατοδρομίων, οι οποίες προβλέπεται ότι θα ολοκληρώνονται εντός 65 ημερών, σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο του 2013.

Στάσιμες οι αδειοδοτήσεις

Οι όποιες επενδύσεις των εταιρειών που εκδήλωσαν ενδιαφέρον να λειτουργήσουν στο συγκεκριμένο πεδίο, βρίσκονται αντιμέτωπες με τους νωχελικούς ρυθμούς του ελληνικού δημοσίου, που ενώ έχουν ολοκληρωθεί οι νομοθετικές διαδικασίες και από τους υπουργούς Ναυτιλίας και Μεταφορών έχουν υπογραφεί οι σχετικές ΚΥΑ, παρ’ όλα αυτά μέχρι στιγμής δεν έχει ακόμα προχωρήσει καμία αδειοδότηση.

Κωλύματα παρουσιάζονται όσον αφορά στη δημιουργία θαλασσοδιαδρόμων εντός των λιμένων, πέραν του υδατοδρόμιου, ώστε να υποστηρίζεται η απρόσκοπτη εκτέλεση των πτήσεων ακόμα και στις περιπτώσεις δυσμενών καιρικών συνθηκών, οι οποίες μπορεί να δυσχεράνουν την προσθαλάσσωση, με εκμετάλλευση της προστασίας που παρέχει η ασφάλεια των λιμένων.

Αν και υπάρχει στον νόμο αποσαφήνιση της συγκεκριμένης παραμέτρου, με την αναφορά σε εφεδρικό θαλασσοδιάδρομο ως εναλλακτική λύση, οι λιμενικές αρχές που επιφορτίζονται με την ευθύνη των σχετικών εγκρίσεων, βρίσκονται αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο παρακώλυσης της ασφαλούς ναυσιπλοΐας, παρά τις διεθνείς προδιαγραφές που αφορούν στην εν λόγω κατασκευή και οφείλεται να τηρούνται κατά την υλοποίηση της.

Η κατασκευή των υδατοδρομίων, η οποία να σημειωθεί ότι δεν είναι ιδιαιτέρως δαπανηρή καθώς κυμαίνεται μεταξύ 50.000-100.000 ευρώ, αφορά στην κατασκευή της απαραίτητης πλωτής εξέδρας και τον χώρο αναμονής των επιβατών, πρόκειται για έργα αναδοχής του Δημοσίου, ενώ δεν αποκλείεται το κόστος υλοποίησης να αναληφθεί και από τον ιδιώτη επενδυτή.

Οι αρμόδιοι φορείς, Δήμοι, Λιμενικά Ταμεία και Οργανισμοί Λιμένος που δύνανται να αιτηθούν την έκδοση άδειας υδατοδρομίου, επιφορτίζονται και με το κόστος κατασκευής του, όπως και με την υποχρέωση παραχώρησης των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων στον εκάστοτε επενδυτή στον οποίο αποφασίζουν να αναθέσουν την λειτουργία των υδατοδρομίων, κατόπιν προκήρυξης νέου διαγωνισμού.

Έναντι όλων αυτών οι ιδιώτες επενδυτές ζητούν να προχωρήσουν οι κατασκευές των υδατοδρομίων με ιδιωτικά κεφάλαια, γεγονός όμως που συνεπάγεται ότι κάτοχος της άδειας λειτουργίας θα είναι ο ιδιώτης.

Εάν συνεχιστεί η δυσκίνητη αυτή τακτική από πλευράς του δημοσίου, οι ιδιωτικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο προσανατολίζονται σε εναλλακτικές λύσεις με ανάπτυξη συνεργασιών με επιχειρηματίες που διαθέτουν ιδιωτικές μαρίνες, όπως συμβαίνει με πολλές μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες.

Τα μη αδειοδοτημένα υδατοδρόμια

Με τον χαρακτηρισμό «υδάτινα πεδία», ο νομοθέτης αναφέρεται στα μη αδειοδοτημένα υδατοδρόμια, τα οποία όμως πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές, και αφορούν σε χρήση συγκεκριμένης υδάτινης επιφάνειας και τα οποία μπορούν να χρησιμοποιούν τα υδροπλάνα για προσθαλάσσωση.

Η χρήση τους επιτρέπεται για την εξυπηρέτηση μη τακτικών πτήσεων, αλλά μόνο για πτήσεις charter, αρκεί να υπάρχει ανάλογη ενημέρωση των κατά τόπους λιμενικών αρχών τουλάχιστον δύο ώρες πριν την άφιξη της πτήσης και να υπάρχει συνεχής επικοινωνία τους με τον πιλότο του υδροπλάνου.

Με δεδομένο ότι μπορεί το λιμάνι του Λαυρίου να εξυπηρετεί ανάλογες πτήσεις, ανοίγει ο δρόμος για την εξυπηρέτηση με υδροπλάνα των νησιών του Αιγαίου, χωρίς όμως να μπορεί κανείς να προσδιορίσει με βεβαιότητα πότε αυτός ο στόχος θα μπορεί να υλοποιηθεί.

Το ότι η υλοποίηση του σχεδιασμού της δημιουργία υδατοδρόμιων αποτελεί πολύ μακρινό ενδεχόμενο, επιβεβαιώνεται και από την ανυπαρξία σχεδιασμού χωροθέτησης υδατοδρομίου στην Αττική, γεγονός που δεν επιτρέπει την άμεση ανάπτυξη ολοκληρωμένου δικτύου υδατοδρομίων.

Αυτό ενέχει τον κίνδυνο αποσπασματικής αδειοδότησης υδατοδρομίων σε ασύνδετες μεταξύ τους περιοχές, που όμως δεν θα επιτρέψουν την δημιουργία δικτύου πτήσεων, ώστε να δίνεται η δυνατότητα εξυπηρέτησης των νησιών με το κέντρο, καθιστώντας επισφαλή την όποια επένδυση.