Όταν πωλείται η ΔΕΗ

Τα μη διασυνδεδεμένα νησιά με το δίκτυο της ΔΕΗ, το υψηλό κόστος λειτουργίας των τοπικών σταθμών παραγωγής, λόγω της υψηλής τιμής των καυσίμων, αλλά και τα οικονομικά κενά που παρουσιάζονται σχετικά με τις εισπράξεις από το τέλος ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας) και της ακριβής αγοράς των καυσίμων, που θα εκτινάξουν τις αυξήσεις στα τιμολόγια ρεύματος, βρίσκονται στα θέματα που περνούν σχεδόν απαρατήρητα κατά την γενικευμένη συζήτηση για την πώληση της «μικρής ΔΕΗ».

Την στιγμή που παρά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την πώληση της ΔΕΗ, που δίχασε τον πολιτικό κόσμο της χώρας και γέννησε ιδιαίτερη ανησυχία στους πολίτες όσον αφορά στο πόσο θα χρεωθούν τελικά τις επενδυτικές αυτές εξελίξεις, έρχονται σε δεύτερη μοίρα τα νησιά, καθώς το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον δεν περιλαμβάνει τις κοστοβόρες μονάδες τους.

Η χώρα επιβαλλόταν, εξαιτίας των μνημονιακών της υποχρεώσεων, να προχωρήσει στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, στα πλαίσια των απαιτήσεων των δανειστών, ώστε να εξυπηρετηθούν οι μεγάλοι ενεργειακοί κολοσσοί, οι οποίοι έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την κρατική επιχείρηση.

Μπορεί εκ μέρους της κυβέρνησης να επισημαίνεται πως το μόλις 1,5 δις ευρώ που ευελπιστεί ότι θα εισπράξει η ΔΕΗ, δεν θα καταλήξει στο ΤΑΙΠΕΔ αλλά θα εισρεύσει στα ταμεία της επιχείρησης ώστε αυτή να προχωρήσει στην ανανέωση της μέσω επενδύσεων, όμως ο διαμελισμός της και τα επιμέρους τμήματα που θα λειτουργήσουν μονοπωλιακά, δεν αποτελούν και τους θετικότερους οιωνούς προς αυτή την κατεύθυνση.

Πέραν των όποιων πολιτικών κινήσεων, εκ μέρους των πολιτών διατηρείται η επιφύλαξη όσον αφορά στις αυξήσεις που πρόκειται να προκύψουν, τις οποίες και θα επωμισθούν, καθώς τα οικιακά τιμολόγια είναι αυτά που πρώτα θα επιβαρυνθούν, χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός πως μεγάλες επιχειρήσεις, παρά τη συσσώρευση οφειλών προς τη ΔΕΗ, με απλές νομοθετικές ρυθμίσεις χαίρουν παραγραφής.

Τα μη διασυνδεδεμένα νησιά

Το επί σειρά ετών πολυσυζητημένο σχέδιο της ηλεκτρικής διασύνδεσης των νησιών με την ηπειρωτική χώρα, συνεχίζει να παραμένει στο στάδιο της αναμονής καθώς κωλυσιεργεί η ολοκλήρωση των διαδικασιών, με τους καταναλωτές να αρκούνται στις σχετικές εξαγγελίες.

Το υψηλό κόστος της αγοράς του πετρελαίου και συγκεκριμένα του μαζούτ που χρησιμοποιείται για τη λειτουργία των σταθμών παραγωγής ενέργειας στα νησιά, επιβαρύνει ιδιαίτερα το τέλος που καταβάλλεται στους λογαριασμούς ρεύματος για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας, που αναμένεται να λάβει και νέα μεγαλύτερη αύξηση.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε Greenpeace, το 2011 η ΔΕΗ πλήρωσε 800 εκατ. ευρώ για αγορές υγρών καυσίμων, ενώ το 2012 το ποσό αυτό σχεδόν άγγιξε το 1 δις ευρώ.

Σύμφωνα με τον Τάκη Γρηγορίου, υπεύθυνου της Greenpeace για θέματα ενέργειας και κλιματικών αλλαγών, αναμένονται νέες αυξήσεις στις χρεώσεις για Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας, που θα φτάσουν έως και 70% στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Επισημαίνει ότι το κόστος του πετρελαίου για την ηλεκτροπαραγωγή στα νησιά που δεν συνδέονται με το ηλεκτρικό δίκτυο της χώρας, σε ποσοστό ξεπερνά το 95%, γεγονός που εάν υπολογιστεί με βάση τις συνεχείς αυξήσεις του κόστους πετρελαίου, ξεπερνούν τα 700 περίπου εκατ. ευρώ που συγκεντρώνει η ΔΕΗ από τις ΥΚΩ. Μαζί με την αύξηση των ενταγμένων πολιτών στο ΚΟΤ, η ΔΕΗ πλέον καλείται να μαζέψει 1,1-1,2 δις τον χρόνο από τις ΥΚΩ, τα οποία θα προέλθουν από τις αυξήσεις που θα επιβάλλει.

Όλα αυτά όταν η διασύνδεση των Κυκλάδων με το δίκτυο της ηπειρωτικής Ελλάδας κοστίζει περίπου 1 δις ευρώ, κάνοντας απόσβεση μέσα σε μόλις έναν χρόνο.

Εκ νέου στη Βουλή

Για ακόμα μία φορά τέθηκε στη Βουλή το θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης των νησιών, από τον βουλευτή Δωδεκανήσου Μάνο Κόνσολα, ο οποίος τοποθετούμενος σχετικά με το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ, μίλησε για ανάγκη υλοποίησης του μεγάλου αυτού εγχειρήματος, ζητώντας από τον αρμόδιο υπουργό να αναλάβει σαφείς δεσμεύσεις.

Υπεραμυνόμενος της απόφασης της κυβέρνησης για την πώληση της «μικρής ΔΕΗ», ανέφερε πως «Τη διαδικασία αποκρατικοποίησης την κάνει η ίδια η ΔΕΗ και τα έσοδα έρχονται σε αυτήν. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η ΔΕΗ θα αποπληρώσει τα χρέη της, θα αποκτήσει ρευστότητα για να κάνει νέες επενδύσεις και να μειώσει το κόστος παραγωγής, να μην επιβαρύνει άλλο με αυξήσεις τον πολίτη.

Να μπορεί, επιτέλους, να υλοποιήσει το μεγάλο εγχείρημα που αφορά στη διασύνδεση των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης με το ηπειρωτικό δίκτυο. Σήμερα το κόστος παραγωγής στα νησιά είναι τεράστιο, αν ολοκληρωθεί αυτό το μεγάλο έργο της διασύνδεσης είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει και μείωση του τιμολογίου κατανάλωσης».

Πέραν αυτού, έκανε ειδική αναφορά και στο κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο, ζητώντας την αύξηση του αριθμού των δικαιούχων ως απαραίτητη παράμετρος κοινωνικής πολιτικής ειδικά σε περίοδο οικονομικής ύφεσης. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι «Είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει σκέψη για κατάργηση του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου και, μάλιστα, κάτω από αυτές τις συνθήκες που βιώνουν χιλιάδες ελληνικές οικογένειες. Το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο θα συνεχίσει να αποτελεί ευθύνη και αρμοδιότητα της Πολιτείας και θα υπάρξει και επέκταση των ωφελούμενων, δηλαδή αυτών που έχουν έκπτωση έως και 40%. Σήμερα δικαιούχοι του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου είναι 550.000 οικογένειες, σταδιακά θα πρέπει να φτάσουμε στις 700.000 οικογένειες, τον επόμενο χρόνο. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος».