Αντισυνταγματική επιδρομή

Κατ’ οίκον επιδρομή ετοιμάζουν τα ελεγκτικά όργανα της εφορίας, όχι μόνο σε βεβαιωμένους οφειλέτες του δημοσίου, αλλά και βάσει ενδείξεων φοροδιαφυγής, προκειμένου να προχωρήσουν σε κατασχέσεις κινητών πραγμάτων ή μετρητών έναντι των οφειλομένων.

Φοροφυγάδες, με οφειλές εκατομμυρίων προς το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά και απλοί οφειλέτες φόρων, είτε αφορούν σε δόσεις του φόρου εισοδήματος ή ακινήτων, οι οποίες έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες, θα έχουν αν αντιμετωπίσουν την ελεγκτική εισβολή στον απαράβατο χώρο του σπιτιού τους.

Σε περιπτώσεις που από την ελεγκτική επιδρομή, χωρίς να είναι απαιτητή η παρουσία εισαγγελέα, διαπιστωθεί εκτεταμένη φοροδιαφυγή επιτρέπεται η κατάσχεση χρημάτων ή πολύτιμων αντικειμένων έναντι των ανείσπρακτων φόρων ή άλλων οφειλών προς το Δημόσιο.

Η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου

Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έκρινε ως εφαρμόσιμη την φορολογική έφοδο σε οικίες και επαγγελματικούς χώρους, χωρίς καν την παρουσία εισαγγελικών λειτουργών, για την είσπραξη οφειλόμενων φόρων.

Η πρωτοφανής αυτή απόφαση προήλθε κατόπιν κατάθεσης σχετικού ερωτήματος από το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο με κάθε τρόπο επιχειρεί να καλύψει τα δημόσια οικονομικά κενά.

Η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), με ψήφους 14-10, γνωμοδότησε υπέρ των ελέγχων κατ’ οίκον για φορολογικές και άλλες οικονομικές παραβάσεις, με την ελευθερία κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων.

Κρίνεται ότι επιτρέπεται η «δυνατότητα έρευνας και εισόδου στην κατοικία του οφειλέτη, που προφανώς αποσκοπεί στην αναζήτηση χρημάτων ή άλλων κινητών πραγμάτων ή και στοιχείων για την περιουσιακή του κατάσταση».

Όπως αναφέρεται στην σχετική απόφαση επιτρέπεται συνταγματικά η είσοδος φοροελεγκτών σε σπίτια προκειμένου να προβούν σε «φορολογικούς ελέγχους και έρευνες, που αποσκοπούν ευθέως ή εμμέσως στην είσπραξη φόρων ή λοιπόν εσόδων».

Παράλληλα το Συμβούλιο γνωμοδοτεί ότι αρκεί η εισαγγελική εντολή, όπως προβλέπεται από τον νέο Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας(Ν. 4174/13), χωρίς να απαιτείται η παρουσία εισαγγελέα στις έρευνες, αναφέροντας χαρακτηριστικά «χωρίς να απαιτείται και η παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής εξουσίας».

Αυτή απαιτείται στις κατ’ οίκον έρευνες μόνο στις περιπτώσεις συλλογής αποδεικτικών στοιχείων που θα οδηγήσουν στην επιβεβαίωση εγκλημάτων, για την πρόληψη ή καταστολή ποινικών αδικημάτων ή για να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις συλλήψεων.

Η αντίδραση οδήγησε στον Άρειο Πάγο

Με την συγκεκριμένη απόφαση του Νομικού Συμβουλίου προκλήθηκε μεγαλύτερο πρόβλημα στην κυβέρνηση από αυτό που κλήθηκε το Συμβούλιο να επιλύσει, καθώς το πλήθος των αντιδράσεων, αλλά και η εξόφθαλμη καταπάτηση κατοχυρωμένων δικαιωμάτων οδήγησαν στην γενική κατακραυγή.

Ακόμα και εκ μέρους της συμπολίτευσης στηλιτεύτηκε η αντισυνταγματικότητα της προτεινόμενης πρακτικής, καθώς από το ΠΑΣΟΚ υπήρξε άμεση αντίδραση εκδίδοντας σχετική ανακοίνωση.

Σε αυτήν αναφέρεται «Επιφυλασσόμαστε να μελετήσουμε και να αξιολογήσουμε το πλήρες κείμενο της συγκεκριμένης γνωμοδότησης. Είναι όμως προφανές ότι ο αγώνας κατά της φοροδιαφυγής δεν κάμπτει τις αυστηρές συνταγματικές εγγυήσεις του άρθρου 9 του Συντάγματος για το άσυλο της κατοικίας που κατοχυρώνεται και από το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το πώς ορίζεται η καλυπτόμενη από το άσυλο κατοικία είναι διεθνώς γνωστό επιστημονικά και νομολογιακά εδώ και δεκαετίες, για την ακρίβεια από τον 18ο αιώνα. Όταν για τη διερεύνηση ειδεχθών εγκλημάτων, της τρομοκρατίας και όλων των μορφών οργανωμένου εγκλήματος πρέπει να γίνονται σεβαστές οι συνταγματικές και δικαστικές εγγυήσεις του ασύλου της κατοικίας, αυτό προφανώς ισχύει και για τις φορολογικές παραβάσεις διοικητικές και ποινικές. Η Ελλάδα είναι και θα μείνει κράτος δικαίου».

Για την ασύδοτη αυτή κρατική τακτική έναντι των δικαιωμάτων των πολιτών, καλείται πλέον να αποφανθεί η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, στην οποία παρέπεμψε την τελική απόφαση η κυβέρνηση, σε μία προσπάθεια κατευνασμού της δημιουργούμενης έντασης.

Σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών αναφέρεται ότι «Αναφορικά με την υπ΄ αριθμ. 256/2014 Γνωμοδότηση του ΝΣΚ σχετικά με τη δυνατότητα φορολογικών ελέγχων στην κατοικία φορολογουμένων χωρίς την παρουσία εκπροσώπων της δικαστικής αρχής διευκρινίζουμε ότι λόγω της σπουδαιότητας του ζητήματος έχει ήδη αποσταλεί στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου, προκειμένου να αποφανθεί».

Κατοχυρώσεις του δικαιώματος του ασύλου

Ακόμα και σε παραβίαση του οικογενειακού ασύλου, υπό το πρόσχημα της φοροδιαφυγής, προχωρά η κυβέρνηση, καταλύοντας κάθε ίχνος σεβασμού των δικαιωμάτων, σε μία απέλπιδα προσπάθεια αύξησης των κρατικών εσόδων, με προκλητική διάθεση κατάλυσης συνταγματικών κατοχυρώσεων.

Σύμφωνα με τα όσα ορίζει το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας στο άρθρο 9 παρ. 1 «Η κατοικία του καθενός είναι άσυλο.

Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του κάθε ατόμου είναι απαραβίαστη.

Καμία έρευνα δεν γίνεται σε κατοικία, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος και πάντοτε με την παρουσία εκπροσώπων της δικαστικής εξουσίας».

Συμπληρώνεται δε με το άρθρο 19 παρ. 3 Σ, που αναφέρει πως «Απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση του άρθρου αυτού και των άρθρων 9 και 9Α».

Παράλληλα και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις δύο πρώτες παραγράφους του άρθρου 8 αναφέρεται πως «κάθε πρόσωπο δικαιούται τον σεβασμό της κατοικίας του» και ότι «δεν επιτρέπεται να υπάρξη επέμβασις δημόσιας αρχής εν τη ασκήσει του δικαιώματος τούτου, εκτός εάν η επέμβασις αυτή προβλέπεται υπό του νόμου».

Η προκλητική προστασία της ασυδοσίας

Με την ασύδοτη τακτική, έναντι των υποχρεώσεων τους προς το Ελληνικό Δημόσιο, που επί σειρά ετών έχουν υιοθετήσει ισχυρά οικονομικά πρόσωπα της χώρας, έρχεται μία απόφαση που θα στοχοποιήσει για άλλη μία φορά τους μικροοφειλέτες και θα ενισχύσει τον εκφοβισμό και τις παράνομες οικονομικές δοσοληψίες με τους κρατικούς λειτουργούς.

Μέσω του εκφοβισμού που επιχειρείται, με την ελευθερία εισβολής των ελεγκτών, παρέχεται η άνεση παράνομης δοσοληψίας με τους ελεγκτές, γεγονός υπέρ του οποίου συνηγορεί και η απουσία εισαγγελικών λειτουργών.

Φωτογραφικές διατάξεις που ψηφίζονται προς εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και κρατική ασυλία που επί χρόνια προσφέρεται σε μεγαλοεκδότες, ιδιοκτήτες κατασκευαστικών εταιρειών, πλοιοκτήτες, καναλάρχες, διοικητές ναυπηγικών ομίλων, παρά τις τεράστιες δημόσιες οφειλές τους και πολιτικά πρόσωπα με εμπλοκή σε οικονομικά σκάνδαλα, συνθέτουν το σκηνικό της παρεχόμενης προστασίας και έρχονται σε αντίθεση με την προκλητικότητα της εν λόγω απόφασης.

Τα μέχρι στιγμής μέτρα παραβίασης προσωπικών δεδομένων και πρόσβασης σε τραπεζικούς λογαριασμούς, που έχουν ληφθεί με το πρόσχημα καταστολής της φοροδιαφυγής και διαλεύκανσης οικονομικών εγκλημάτων, έχουν περάσει στην κατάλυση κάθε είδους συνταγματικής προστασίας.