«Ανάπτυξη όχι μόνο στα λόγια αλλά στην πράξη!»

Συνέντευξη με τον πρόεδρο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας, Παύλου Ραβάνη, για την φορολόγηση των μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μετά το νέο φορολογικό νομοσχέδιο και τις αναπτυξιακές προοπτικές.

Συνέντευξη στον Φίλιππο Ζάχαρη

Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο κατατέθηκε πριν από λίγο καιρό από την κυβέρνηση. Ποια η γνώμη σας για αυτό;

Είναι το ένατο ή δέκατο κατά σειρά νομοσχέδιο, αν θυμάμαι καλά, μέσα σε δύο ή δυόμιση χρόνια. Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι προς την αναπτυξιακή πορεία, διότι τότε θα υπήρχε στήριξη των επιχειρήσεων και των επιχειρηματιών. Εδώ βλέπουμε ότι τιμωρούμε στην ουσία τον επιχειρηματία όταν π.χ του αφαιρούμε το αφορολόγητο ποσό και τον φορολογούμε από το πρώτο ευρώ, τιμωρώντας στην ουσία την ίδια την επιχειρηματικότητα. Όταν η φορολόγηση φθάνει ακόμη και για τις ανώνυμες επιχειρήσεις στο 25%, ενώ στα διπλανά κράτη το 10%-11%, αντιλαμβάνεστε ότι και οι ξένοι επενδυτές δεν θα αποφασίσουν να έρθουν στην Ελλάδα.

Η νέα φορολόγηση, λοιπόν, έχει επηρεάσει σημαντικά τις επιχειρήσεις…

Επηρεάζει σημαντικά τον επιχειρηματία από την στιγμή που έχει πολλαπλάσιο φορολογικό συντελεστή απ΄ότι στις ανταγωνίστριες χώρες.

Ποια πιστεύετε ότι θα έπρεπε να ήταν τα μέτρα που όφειλε να λάβει η κυβέρνηση;

Αν ήθελαν πραγματικά να στηρίξουν την επιχειρηματικότητα θα έπρεπε καταρχάς να χτυπήσουν πρώτα την γραφειοκρατία, που θεωρώ ότι δεν είναι δύσκολο να γίνει, καθώς δεν έχει οικονομικό κόστος για καμία κυβέρνηση. Τα φορολογικά μέτρα θα έπρεπε επίσης να είναι υπέρ των επιχειρήσεων, άρα θέλουμε μικρούς φορολογικούς συντελεστές. Για τις μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη του κράτους προς αυτές, ένα μικρό αφορολόγητο ποσό, και η φορολόγηση να μην ξεπερνά το 15%. Το κράτος έχει υποχρέωση να χτυπήσει την φοροκλοπή και έχει τις δυνατότητες να το κάνει.

Αναφερθήκατε στις μικρές επιχειρήσεις. Πολλές είναι αυτές που έχουν οδηγηθεί σε κλείσιμο. Υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός;

Εμείς στο βιοτεχνικό επιμελητήριο της Αθήνας παρατηρήσαμε το εξής: Το 2011 είχαμε φτάσει να ανοίγουν 1 και να κλείνουν 2,5 επιχειρήσεις. Το 2012 παρατηρήθηκε αρκετά σημαντική μείωση καθώς έκλεινε μία και άνοιγαν περίπου 2.Το πρώτο τρίμηνο του 2013 ανοίγει 1 και κλείνει 1,5. Αρχίζει λοιπόν σιγά – σιγά να υπάρχει μία σταθερότητα. Βέβαια εδώ σημαντικό ρόλο παίζει και το εξής: όταν ξεκινούν κάποια προγράμματα όπως το ΕΣΠΑ, δημιουργούνται πολλές επιχειρήσεις προσπαθώντας να μπουν στα προγράμματα αυτά.

Στην περίοδο κρίσης που διανύουμε πόσο εφικτό είναι μπαίνοντας μια επιχείρηση σε πρόγραμμα να ξεκινήσει άμεσα την λειτουργία της, αποφεύγοντας την γραφειοκρατία;

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: κανείς επιχειρηματίας δεν πρέπει να ξεκινά με την προοπτική ότι θα πάρει την επιδότηση και θα κάνει επιχείρηση. Ο επιχειρηματίας πρέπει να έχει όλα τα χρήματα που χρειάζεται και όταν πάρει την επιδότηση να την θεωρήσει ως πρόσθετο βοήθημα για να προχωρήσει η δουλειά του. Για να πάρει κάποιος επιδότηση θα πρέπει να παρουσιάσει εξοφλημένα τιμολόγια. Υποτίθεται ότι έχει πληρώσει αυτά τα τιμολόγια και πως έχει τα χρήματα. Και όταν λέμε επιδότηση, αυτή παίρνεται στο κύριο ποσό και όχι στο ΦΠΑ, που πρέπει να έχει πληρωθεί. Το άλλο είναι όταν ληφθεί η προκαταβολή, μπλοκάρουν οι τράπεζες το πλαφόν ζητώντας μια εγγυητική, άρα πρέπει κατά βάση να υπάρχουν τα λεφτά. Συμβουλή μου λοιπόν προς όλους τους επιχειρηματίες είναι να έχουν τα λεφτά. Δεν γίνεται επιχείρηση επειδή δίδονται μόνο κάποια χρήματα.

Επανέρχομαι και πάλι στο θέμα της φορολόγησης και του φορολογικού νομοσχεδίου. Σύμφωνα με την εμπειρία σας, πιστεύετε ότι η κυβέρνηση είναι ανοιχτή στον διάλογο;

Οφείλω να πω ότι όσες αποφάσεις έχουν παρθεί ποτέ δε τέθηκαν σε διάλογο. Είναι αποφάσεις που παίρνονται απευθείας από την κυβέρνηση.

Άρα κατ΄επέκτασιν δεν έχουν ερωτηθεί οι αντίστοιχοι φορείς και τα σωματεία…

Κανένας. Νοιώθουμε ως Έλληνες επιχειρηματίες και ως άνθρωποι που συμμετέχουμε στην Δημόσια διοίκηση, ότι οι αποφάσεις αυτές είναι ειλημμένες εκ των προτέρων.

Για το ποσοστό ανεργίας μιλάμε με το κλείσιμο τόσων πολλών επιχειρήσεων;

Η εκτίμηση είναι ξεκάθαρη. Υπολογίζουμε ότι περίπου 60.000 επιχειρήσεις θα κλείσουν εντός του 2013. Περίπου 120.000 άτομα αναμένεται να χάσουν την δουλειά τους. Η ανεργία θα φτάσει από το 25% στο 30%. Υπάρχει αυτή την στιγμή μια μικρή μείωση της ανεργίας λόγω του καλοκαιριού και λόγω της τουριστικής προοπτικής, για μικρό όμως χρονικό διάστημα. Από τον Σεπτέμβρη θα αυξηθεί και πάλι το ποσοστό των ανέργων.

Μιλήσατε για το κλείσιμο περίπου 60 χιλ επιχειρήσεων εντός του 2013. Ο πρωθυπουργός, από την άλλη μεριά, μιλά για αναπτυξιακή πορεία εντός του 2013. Πως συμβιβάζεται αυτό;

Η ανάπτυξη για να υπάρξει δεν είναι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη. Εμείς λοιπόν επειδή ζούμε την πράξη, δεν βλέπουμε τι είναι αυτό που πρακτικά θα φέρει ανάπτυξη. Για να έρθει ανάπτυξη θα πρέπει να υπάρχει σταθερή μείωση της ανεργίας, θα πρέπει να πέσουν χρήματα στην αγορά

Η κυβέρνηση μπορεί να πιστεύει ότι θα μειωθεί η ανεργία εντός του 2013, άρα να υπάρξει ανάπτυξη…

Δεν υπάρχει αυτό. Ανάπτυξη έρχεται αφενός όταν πέσουν χρήματα στην αγορά που τα διακινούν οι τράπεζες, που όπως ξέρουμε προς το παρόν είναι πολύ σφικτές στο να δώσουν, και αφετέρου από την έλευση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα, κάτι που δεν συμβαίνει.

Η λειτουργία ξένων επιχειρήσεων στην Ελλάδα πόσο μπορεί να επηρεάσει τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις;

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν ανάγκη τις μικρές, που δορυφορικά δουλεύουν για τις μεγάλες. Από την στιγμή που έρθει μια μεγάλη επιχείρηση στην Ελλάδα, μπορεί να δημιουργήσει και πιο μικρές, διότι δημιουργούνται ανάγκες. Αρκεί βέβαια αυτή η μεγάλη επιχείρηση να μην έχει ως στόχο την εσωτερική αγορά αλλά το εξωτερικό.

Για να συνοψίσουμε: Ποια σημεία πρέπει να προσεχθούν εις ότι αφορά τις μικρές επιχειρήσεις

Καταρχάς να καταπολεμηθεί η γραφειοκρατία, να υπάρξει ρευστότητα στην αγορά που εξαρτάται άμεσα από τις τράπεζες, να μειωθεί η ανεργία από την δημιουργία ξένων και εγχώριων επιχειρήσεων, και να μειωθεί το ΦΠΑ (ΜΕ 23% ΦΠΑ δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη)

Και κάτι τελευταίο: ποια η γνώμη σας για τις επονομαζόμενες «φορολογικές οάσεις»;

Νομίζω ότι η τελευταία εμπειρία από την Κύπρο δείχνει ξεκάθαρα ότι κάποιες μεγάλες οικονομίες αποφάσισαν πλέον ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αυτές οι οάσεις. Κατά την γνώμη μου, θα έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια αυτές οι οάσεις να μην υπήρχαν. Είναι προς το συμφέρον και της ευρωπαϊκής οικονομίας, από την οποία έφυγαν τα χρήματα προς αυτές ακριβώς τις οάσεις.