Διάταξη, περί δυνατότητας παροχής κινήτρων από Δήμους, σε εργαζόμενους σε ΟΤΑ, στην Υγεία, στην εκπαίδευση και στα Σώματα Ασφαλείας, περιέχεται στο νέο νομοσχέδιο του ΥΠΕΣΔΑ

Περαιτέρω κίνητρα μέσω των ΟΤΑ

  • Πέμπτη, 1 Σεπτεμβρίου, 2016 - 06:13

Σε δημόσια διαβούλευση τέθηκε, από το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης νομοσχέδιο, όπου περιέχεται διάταξη, η οποία επιτρέπει την επέκταση παροχής κινήτρων από παραμεθόριες και νησιωτικές περιοχές, για εργαζόμενους σε ΟΤΑ, Υγεία, Εκπαίδευση και Αρχές.

Με το άρθρο 59, του σχεδίου νόμου, με τίτλο «Αυτοτελής Υπηρεσία Εποπτείας ΟΤΑ – Ρύθμιση Θεμάτων ΟΤΑ και άλλες διατάξεις», εισάγεται και η ρύθμιση, την οποία είχε προτείνει ο Δήμος Μυκόνου και υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των νησιωτικών Δήμων, προκειμένου παραμεθόριοι και νησιωτικοί Δήμοι, να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλυμα διαμονής, σε υπαλλήλους ΟΤΑ, σε ιατρούς, νοσηλευτές, προσωπικό ΕΚΑΒ, εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, καθώς επίσης και των Σωμάτων Ασφαλείας, της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης των περιοχών

Σύμφωνα με το αναρτημένο νομοσχέδιο, στην ιστοσελίδα διαβούλευσης του Υπουργείου Εσωτερικών, η διάταξη προβλέπει τα εξής:

«Στο άρθρο 19 του ν. 4354/2015 (Α΄176) προστίθεται (γ΄) εδάφιο, ως εξής: «γ΄. Οι Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού και τα Ν.Π.Δ.Δ. αυτών, με τα χαρακτηριστικά της προηγούμενης παραγράφου, καθώς και οι νησιωτικοί Ο.Τ.Α. του άρθρου 204 του ν. 3852/2010 (Α’ 87), δύνανται να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλληλο κατάλυμα διαμονής για τους υπαλλήλους τους, όλους τους ιατρούς και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας, το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, του ΕΚΑΒ και τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, εφόσον ληφθεί απόφαση από το οικείο Δημοτικό Συμβούλιο, κατόπιν βεβαίωσης της ύπαρξης των ανάλογων πόρων από την οικονομική υπηρεσία του Ο.Τ.Α. Τα ανωτέρω δεν ισχύουν για τους μονίμους κατοίκους των περιοχών αυτών».

Όπως σημειώνεται στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου, «η εν λόγω ρύθμιση επιλύει σημαντικά προβλήματα που έχουν να κάνουν με την οικονομική ενίσχυση των ως άνω επαγγελματικών κατηγοριών που έχουν πληγεί από τη μακροχρόνια κρίση που βιώνει τα τελευταία χρόνια η χώρα μας, παρέχοντάς τους ταυτόχρονα και κίνητρα μετακίνησης σε παραμεθόριες και νησιωτικές περιοχές», ενώ ταυτόχρονα, «δημιουργείται και η δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης των ως άνω περιοχών, δεδομένου ότι αυξάνεται η αγοραστική δύναμη των εν λόγω επαγγελματικών κατηγοριών, κάτι που επιδρά θετικά στην αύξηση της εγχώριας ζήτησης των παραμεθόριων και νησιωτικών περιοχών».

Αίσθημα ικανοποίησης

Την ικανοποίησή του εξέφρασε, με σχετική ανακοίνωση ο Δήμαρχος Μυκόνου, όσον αφορά στη συμπερίληψη της πρότασης του Δήμου για επέκταση της παροχής κινήτρων, «την οποία είχαμε αποστείλει σε όλους τους αρμόδιους Υπουργούς, στην Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας και στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων Νοτίου Αιγαίου, για την αντιμετώπιση του προβλήματος της τραγικής υποστελέχωσης» και στην αιτιολογική έκθεση της οποίας αναλύονται όλα τα προβλήματα που ανακύπτουν λόγω της σημαντικής έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού σε όλους τους δημόσιους τομείς, σε αντιδιαστολή με τις ιδιαιτέρως αυξημένες ανάγκες του κορυφαίου τουριστικού προορισμού και αναδεικνύουμε την ανάγκη ενίσχυσης του εισοδήματος.

Όπως επισημαίνει ο Δήμαρχος, «μας δίνεται, λοιπόν, η δυνατότητα να προσελκύσουμε μόνιμο προσωπικό, προκειμένου να σταματήσουν οι περισσότερες υπηρεσίες να υπολειτουργούν, να αυξήσουμε τα έσοδα μας και να αναβαθμίσουμε το τουριστικό μας προϊόν».

Παρέμβαση επί της διάταξης

Ωστόσο, ο κ. Κουκάς, προχώρησε και σε σχολιασμό της συγκεκριμένης διάταξης, στον ιστότοπο της διαβούλευσης, δεδομένου, ότι «στην πρόταση τροπολογίας που είχαμε αποστείλει, προστέθηκε η τελευταία πρόταση, ότι θα εξαιρούνται οι μόνιμοι κάτοικοι των περιοχών αυτών. Κατανοούμε το πνεύμα του νομοθέτη, αλλά όπως έχει διατυπωθεί θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα ερμηνείας και επίσης θα εξαιρέσει τελικά αυτούς που θέλουμε να συνδράμουμε».

Αναλύοντας την έννοια της κατοικίας στον Αστικό Κώδικα και τη νομολογία, τονίζει πως ένας πρώτος κύκλος προβλημάτων ανακύπτει από τον προσδιορισμό της έννοιας της κατοικίας. Η έννοια της κατοικίας προσδιορίζεται στον Αστικό Κώδικα, ενώ πλήθος δικαστικών αποφάσεων επιχειρούν να τη συγκεκριμενοποιήσουν.

Σύμφωνα με το άρθρο 51 του Αστικού Κώδικα, «Το πρόσωπο έχει κατοικία τον τόπο της κυρίας και μόνιμης εγκατάστασής του. Κανένας δεν μπορεί να έχει συγχρόνως περισσότερες από μια κατοικίες. Για τις υποθέσεις που αναφέρονται στην άσκηση του επαγγέλματος λογίζεται ως ειδική κατοικία του προσώπου ο τόπος όπου ασκεί το επάγγελμά του».

Κατά την έννοια του ως άνω άρθρου του Αστικού Κώδικα, όπως επισημαίνει ο κ. Κουκάς στην παρέμβασή του, κατοικία είναι ο τόπος όπου το πρόσωπο έχει την κύρια και μόνιμη εγκατάστασή του, ο τόπος δηλαδή που έχει καταστεί, σύμφωνα με τη βούλησή του, το σταθερό κέντρο των εν γένει βιοτικών του σχέσεων.

«Για την ύπαρξη κατοικίας δεν απαιτείται μόνον η πραγματική εγκατάσταση σε ορισμένο τόπο, αλλά πρέπει να προκύπτει ότι η εγκατάσταση αυτή γίνεται με σκοπό μονιμότητας. Η βούληση της συστάσεως κατοικίας ή μεταβολής αυτής προκύπτει προπάντων από τη δήλωση στα οικεία δημαρχεία, ελλείψει δε αυτής, δύναται να προκύπτει εξ οιουδήποτε σαφούς και αναμφισβήτητου γεγονότος, από το οποίο να προκύπτει η πρόθεση της σε συγκεκριμένο τόπο κυρίας και μόνιμης εγκατάστασης, όπως π.χ. η μακρά διαμονή στον τόπο αυτό. Περαιτέρω, ως κύρια και μόνιμη εγκατάσταση θεωρείται ο τόπος της οικογενειακής εγκατάστασης, ο οποίος έχει το στοιχείο της σταθερότητας, ενώ δεν αποκλείεται η άσκηση επαγγέλματος σε άλλο τόπο», σημειώνει.

Το ζήτημα που ανακύπτει σε σχέση με το εξεταζόμενο θέμα, σύμφωνα με το Δήμαρχο Μυκόνου, είναι ο ορισμός της κατοικίας, καθώς είναι προφανές από τα παραπάνω ότι ο προσδιορισμός της κατοικίας δεν είναι το αποτέλεσμα μιας απλής διοικητικής πιστοποίησης μέσω της κατάθεσης συγκεκριμένων δικαιολογητικών, δεδομένου ότι στην έννοια της κατοικίας ενυπάρχει και η διάσταση της βούλησης του ατόμου, η οποία δεν μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί, τουλάχιστον διοικητικά.

«Από τα παραπάνω συνάγεται, ότι όποιος εργάζεται για παράδειγμα στο Δήμο, δύναται να θεωρηθεί μόνιμος κάτοικος και θα πρέπει να μπούμε στη δυσχερή διαδικασία της ερμηνείας βούλησης του κλπ», αναφέρει, υπογραμμίζοντας, πως «εμείς επιθυμούμε, όμως, να παρέχουμε το επίδομα σίτισης και διαμονής και στους υπαλλήλους μας που δεν έλκουν καταγωγή από την Μύκονο, ώστε:

Α. να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των αθρόων μετατάξεων, των αδειών άνευ αποδοχών και των παραιτήσεων από το δημόσιο και

Β. να προσελκύσουμε επιπλέον υπαλλήλους που τόσο τους έχουμε ανάγκη.Επίσης, αν κάποιος έλθει είτε με απόσπαση, είτε με μετάταξη, είτε με πρόσληψη, αφού θα εργάζεται εδώ θα θεωρείται μόνιμος κάτοικος, άρα πάλι θα εξαιρείται του ευεργετικού επιδόματος, με αποτέλεσμα να μην επιτυγχάνουμε τον σκοπό μας, που είναι το κίνητρο της μακροχρόνιας εγκατάστασης και η στελέχωση των υπηρεσιών του Δήμου.

Επομένως, σύμφωνα με τον κ. Κουκά, θα πρέπει να διορθωθεί η τελευταία πρόταση και να αντικατασταθεί ως εξής:

«Τα ανωτέρω δεν ισχύουν για τους κατοίκους των περιοχών αυτών που έχουν την πλήρη κυριότητα ή την επικαρπία κατοικίας ή οι σύζυγοι τους ή τα ανήλικα τέκνα αυτών».