Εξωδικαστικός μηχανισμός για τις επιχειρήσεις

Συνέντευξη τύπου για τον "Εξωδικαστικό Μηχανισμό" παραχώρησε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, προκειμένου να αποσαφηνίσει τα σημεία του νομοσχεδίου που μπορούν να λειτουργήσουν ευεργετικά προς τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις.

Από τον υπουργό Οικονομίας, Δημήτρη Παπαδημητρίου, υπήρξε η παραδοχή ότι η υπερχρέωση των επιχειρήσεων είναι ένα από τα οξύτερα οικονομικά προβλήματα των τελευταίων ετών, καθώς πολλές επιχειρήσεις όλων των μεγεθών μολονότι είναι βιώσιμες, βρίσκονται στα πρόθυρα της πτώχευσης. Απέναντι σε αυτό το τεράστιο πρόβλημα το κράτος οφείλει να διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο το οποίο από τη μία θα αίρει τα εμπόδια που μέχρι τώρα δυσχεραίνουν την επίτευξη συνολικής ρύθμισης των οφειλών των υπερχρεωμένων, πλην βιώσιμων επιχειρήσεων.

Ειδικότερα για τον εξωδικαστικό μηχανισμό, ο υπουργός ανάφερε ότι αποτελεί ένα εργαλείο διευθέτησης των χρεών των επιχειρήσεων, το οποίο προστίθεται στις σημαντικές νομοθετικές ρυθμίσεις και πρωτοβουλίες για την προστασία των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, που έλαβε η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης.

Το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, έπειτα από σκληρή και πολύμηνη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς και κατόπιν διαβούλευσης με τα εμπλεκόμενα μέρη, εισάγεται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και τίθεται προς ψήφιση στην Ολομέλεια στα τέλη Απριλίου.

Μέχρι το τέλος του έτους θα λειτουργήσουν συνολικά 120 γραφεία ενημέρωσης και υποστήριξης των δανειοληπτών, γραφεία που θα παρέχουν πληροφόρηση και θα λειτουργήσουν ως ΚΕΠ δανειοληπτών.

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο

Ο μηχανισμός αυτός δίνει τη δυνατότητα στην επιχείρηση να διαπραγματευτεί σε μια μόνο διαδικασία με το σύνολο των πιστωτών της. Η διαδικασία γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο, γεγονός το οποίο μειώνει το διοικητικό κόστος της διαδικασίας, όχι μόνο για την επιχείρηση αλλά και για τους πιστωτές.

Το νομοσχέδιο επίσης προβλέπει τη συμμετοχή τόσο του Δημοσίου όσο και των φορέων κοινωνικής ασφάλισης ως πιστωτών με τους ίδιους όρους που συμμετέχουν και οι ιδιώτες πιστωτές. Γεγονός που επιτρέπει μια ρύθμιση των οφειλών προς το δημόσιο και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης όχι δύσκαμπτη όπως προέβλεπε η νομοθεσία έως τώρα, αλλά προσαρμοσμένη στη βιωσιμότητα της κάθε επιχείρησης.

Πλέον η διευθέτηση του χρέους δεν θα βασίζεται σε οικονομικά μεγέθη όπως το ύψος του χρέους και του μεγέθους της επιχείρησης, αλλά με βάση την πραγματική ικανότητα αποπληρωμής της επιχείρησης.

Η ρύθμιση των οφειλών δεν εδράζεται μόνο στα πραγματικά στοιχεία της βιωσιμότητας της επιχείρησης, αλλά και στην αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης όλων των μερών, γεγονός που σημαίνει ότι ενδεχόμενη επίτευξη συμβιβασμού μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών, θα είναι win-win για όλες τις πλευρές.

Το δημόσιο ως πιστωτής συμμετέχει στη διαπραγμάτευση προσφέροντας κατά περίπτωση και ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης έως 120 δόσεις. Στόχος είναι να διασωθούν επιχειρήσεις με υγιή χαρακτηριστικά ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους από καλύτερες βάσεις και να διασφαλιστούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, εξυγιαίνοντας ταυτόχρονα τόσο το τραπεζικά χαρτοφυλάκια, όσο και τα έσοδα του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων.

Βέβαια στο επίκεντρο αυτού του νέου μηχανισμού βρίσκεται η επιχείρηση. Αυτή είναι που ξεκινά τη διαδικασία και εγκρίνει τελικά το σχέδιο αναδιάρθρωσης μέσα από μια συντονισμένη και οργανωμένη σε συγκεκριμένο πλαίσιο διαδικασία διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές.

Τα κριτήρια

Στο νομοσχέδιο δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στα κριτήρια που πρέπει να πληροί μια επιχείρηση προκειμένου να μπορεί να ενταχθεί στο μηχανισμό. Τα κριτήρια που προβλέπει το νομοσχέδιο είναι τέτοια, ώστε να μπορεί να ενταχθεί στο μηχανισμό κάθε βιώσιμη επιχείρηση ανεξαρτήτως μεγέθους.

Να αποκλείονται όμως εκ των προτέρων όλες οι επιχειρήσεις οι οποίες είτε δεν έχουν βάσιμες πιθανότητες για μια θετική αξιολόγηση βιωσιμότητας, είτε δεν χρειάζονται το μηχανισμό. Είναι προφανές ότι η ένταξη όλων των επιχειρήσεων αδιακρίτως θα επιβράδυνε το ρυθμό διεκπεραίωσης των υποθέσεων με αρνητικό αντίκτυπο στις βιώσιμες επιχειρήσεις που χρειάζονται το μηχανισμό.

Με αυτό το σκεπτικό το νομοσχέδιο προβλέπεται ότι μια επιχείρηση μπορεί να ενταχθεί στο μηχανισμό μόνο εφόσον κάλυπτε τα τρέχοντα έξοδά της, σε τουλάχιστον μία από τις τρεις τελευταίες χρήσεις, παρουσιάζοντας θετικά καθαρά αποτελέσματα προ φόρων τόκων και αποσβέσεων.

Ηλεκτρονική πλατφόρμα

Σε ό,τι αφορά τους τρεις μήνες που απαιτούνται για την εφαρμογή του νόμου μετά την ψήφισή του, είναι το διάστημα που απαιτείται για να τεθεί σε λειτουργία η ηλεκτρονική πλατφόρμα της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους που θα υποδέχεται τις αιτήσεις των ενδιαφερομένων, αλλά και να προετοιμαστούν οι τράπεζες για την εφαρμογή του νόμου.

Με την υποβολή της αίτησης διορίζεται συντονιστής, ο οποίος προσκαλεί τους πιστωτές να δηλώσουν αν προτίθεται να συμμετάσχουν στη διαδικασία. Εφόσον συμμετάσχουν στη διαδικασία πιστωτές που έχουν την πλειοψηφία των απαιτήσεων προβλέπεται διορισμός εμπειρογνώμονα ο οποίος αξιολογεί τη βιωσιμότητα του οφειλέτη και αν του ανατεθεί εκφωνεί σχέδιο αναδιάρθρωσης οφειλών.

Ο διορισμός του εμπειρογνώμονα είναι υποχρεωτικός στις μεγάλες επιχειρήσεις και προαιρετικός στις υπόλοιπες. Στη συνέχεια τάσσεται προθεσμία στους πιστωτές προκειμένου να υποβάλουν αντιπροτάσεις ρύθμισης. Από τις αντιπροτάσεις ο οφειλέτης επιλέγει ορισμένες οι οποίες τίθενται σε ψηφοφορία. Εφόσον μια πρόταση συμφωνηθεί ανάμεσα στον οφειλέτη και στην πλειοψηφία των 3/5 των συμμετεχόντων πιστωτών, υπογράφεται σύμβαση αναδιάρθρωσης η οποία ισχύει άμεσα από το χρόνο της υπογραφής της.

το νομοσχέδιο του εξωδικαστικού μηχανισμού Αίρει όμως τα εμπόδια και δημιουργεί εκείνες τις θετικές προϋποθέσεις όχι μόνο για τη ρύθμιση των χρεών των βιώσιμων επιχειρήσεων, αλλά και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Οι κακοπληρωτές

Από την άλλη πλευρά προβλέπεται ότι στο μηχανισμό μπορούν να υπαχθούν όλες οι μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, καθώς και οι ατομικές επιχειρήσεις που έχουν συνολικές οφειλές σε καθυστέρηση που υπερβαίνουν τις 20.000 ευρώ μέχρι 31/12/2016.

Σε ότι αφορά τις επιχειρήσεις που έχουν οφειλές κάτω των 20.000 ευρώ και τους ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι δεν εντάσσονται στον εξωδικαστικό μηχανισμό, το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία θα προσφέρουν ρυθμίσεις ανάλογες με αυτές που παρέχονται στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών.

Στο νομοσχέδιο υπάρχουν συγκεκριμένες δικλείδες ασφαλείας που εντοπίζουν τους κακοπληρωτές. Ο οφειλέτης υποβάλλοντας την αίτησή του, γνωστοποιεί προς τους πιστωτές που πρόκειται να συμμετάσχουν, το σύνολο των περιουσιακών τους στοιχείων καθώς και όλα τα δεδομένα εκείνα τα οποία θα επιτρέψουν την αξιολόγηση της βιωσιμότητάς του.

Ταυτόχρονα παραιτείται του τραπεζικού και φορολογικού απορρήτου. Υπ’ αρχή αυτών των πληροφοριών, αφ’ ενός κάμπτει τυχόν διστακτικότητα των πιστωτών να συναινέσουν σε μια πρόταση ρύθμισης που θα μπορούσε να οφείλεται σε ασυμμετρία πληροφόρησης, αφ’ ετέρου αποτρέπει την κατάχρηση του μηχανισμού από τους στρατηγικούς κακοπληρωτές.