Παρέμβαση Συρίγου για την Ετήσια Έκθεση του Συνηγόρου του Καταναλωτή

Την Τετάρτη 11 Ιουλίου σε κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου και της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας παρουσιάστηκε από τον Συνήγορο του Καταναλωτή, κ. Ελευθέριο Ζαγορίτη, η έκθεση απολογισμού της περασμένης χρονιάς. Στη συνεδρίαση συμμετείχε και ο κ. Αντώνης Συρίγος, βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ως μέλος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας απευθύνοντας τις ακόλουθες ερωτήσεις.

“ Κύριε Συνήγορε, ευχαριστώ και εσάς για την παρουσία σας, εδώ.

Έχω δει την Έκθεση που έχει υποβληθεί και θα αρκεστώ να ρωτήσω κάποια πράγματα σύντομα και αν κάποια από αυτά είναι ταυτολογίες, δηλαδή έχουν τεθεί και από άλλους συναδέλφους, φυσικά θα απαντηθούν μόνο μια φορά.

Το πρώτο είναι κάπως θεωρητικό, διότι αυτές τις συνεδριάσεις τις παρακολουθεί και πολύς κόσμος από έντονο ενδιαφέρον.

Λοιπόν, θα ήθελα να μας δώσετε μια εικόνα του πώς ορίζεται αυτό που περιγράφεται ως «καταναλωτική διαφορά» και τι χρόνος μπορεί να απαιτηθεί από την έναρξη της διαφοράς αυτής - που φαντάζομαι ότι γίνεται με την αναφορά ή το παράπονο προς τον Συνήγορο του Καταναλωτή- έως ότου υπάρξει κάποια λύση με οποιονδήποτε τρόπο, είτε με την επίλυσή της εξωδικαστικά, είτε με την παραπομπή ζητημάτων στην Εισαγγελία, ή οπουδήποτε χρειαστεί.

Το δεύτερο, που θα ήθελα να ρωτήσω, είναι το πώς κρίνετε το επίπεδο της συνεργασίας σας με τις Ενώσεις των καταναλωτών, με παρόμοιες Αρχές του εξωτερικού, κυρίως της Ε.Ε., με τις ελληνικές δικαστικές αρχές και τη διοίκηση.

Επίσης, ένα βασικό στοιχείο, το οποίο συνήθως και θα πρέπει να το ρωτάμε και εμείς, είναι τι ελλείψεις υπάρχουν, οι οποίες πρέπει να καλυφθούν, ούτως ώστε να μπορέσετε να διεκπεραιώσετε το έργο σας.

Τέλος, ένα εξειδικευμένο θέμα το οποίο μου κίνησε την περιέργεια και θα ζητούσα μια περιγραφή του τύπου της καταναλωτικής διαφοράς, είναι ένα θέμα το οποίο ναι μεν είναι εξειδικευμένο, αλλά επειδή αφορά υγεία φαντάζομαι ενδιαφέρει πολλούς. Διάβασα μέσα στην έκθεση μια διαφορά με τράπεζα βλαστοκυττάρων και επειδή έχει γίνει πολύς λόγος για τέτοια ζητήματα και πολύς κόσμος προστρέχει, θα ήθελα αν μπορείτε και εάν δεν παραβιάζετε κάτι, να μας κάνετε μια περιγραφή αυτού του ζητήματος που έχει προκύψει και τι μπορεί κάποιος να προσέξει όταν προσφεύγει στις τράπεζες αυτές. Ευχαριστώ πολύ.”

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο των ερωτήσεων στον παρακάτω σύνδεσμο: https://www.youtube.com/watch?v=RnhTyA94rqs&feature=youtu.be

Στην απάντησή του μεταξύ άλλων ο κ. Λευτέρης Ζαγορίτης, Συνήγορος του Καταναλωτή, αναφέρθηκε στο τελευταίο ερώτημα λέγοντας:

“Βλαστοκύτταρα. Πέρυσι τον Ιούλιο υπήρξε μια ανακοίνωση από μια εταιρεία βλαστοκυττάρων, ότι αδυνατεί να καλύψει τις δαπάνες για τη συντήρηση των βλαστοκυττάρων και ως εκ τούτου καλούσε τους γονείς να πάρουν τα βλαστοκύτταρα ή να φροντίσουν να συντηρηθούν. Μιλάμε για 60.000 βλαστοκύτταρα, δηλαδή 60.000 1.500αρια, τα οποία δόθηκαν από γονείς, προκειμένου να συντηρηθεί το ομφαλοπλακουντιακό υλικό.

Ήρθαν δεκάδες αναφορές, μερικές από αυτές περιείχαν και δεκάδες ανθρώπους, γιατί κάποιοι προσφεύγαν σε δικηγόρο και έκαναν ομαδική αναφορά. Στα τέλη Ιουλίου εμείς στείλαμε προς το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας, το Υπουργείο Υγείας, τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας έγγραφα, προκειμένου να διαπιστώσουμε, καταρχήν, εάν αυτές οι εταιρείες λειτουργούν νομίμως, διότι η συγκεκριμένη εταιρεία, κατά της οποίας γινόταν η καταγγελία, δεν μας απαντούσε, μας έλεγαν ότι ο κατά νόμον υπεύθυνος είναι στην Αμερική, έχει προβλήματα υγείας κ.λπ..

Πήγαμε, λοιπόν, να διαπιστώσουμε κατά πόσον λειτουργούν νομίμως. Μας ήρθε πρώτα απάντηση από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, που για να λειτουργήσει μία τράπεζα βλαστοκυττάρων, θα έπρεπε να εισηγηθεί θετικά, πριν πάρει την άδεια, ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων. Τι μας έλεγε ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων; Αν εξαιρέσεις τις τρεις δημόσιες τράπεζες, δεν μας έχει έρθει κανένας άλλος. Οπ, πρόβλημα. Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν τα αυτιά μου, διότι μιλάμε για μεγάλους οργανισμούς, γνωστούς στις υπηρεσίες του χώρου της υγείας, τα μαιευτήρια όλα και βεβαίως και στους πολίτες.

Σε λίγο έρχεται και απάντηση από το Υπουργείο Υγείας: Δεν υπάρχει άδεια ούτε καν έχει ζητηθεί άδεια εκτός από τις τρεις δημόσιες τράπεζες. Το επόμενο βήμα, το οποίο έκανα εγώ και καταθέτω τα έγγραφα, 24 Αυγούστου ήταν γρήγορα-γρήγορα να ετοιμάσουμε μία μηνυτήρια αναφορά και πήγαμε και την καταθέσαμε στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών. Δεν πίστευα στα μάτια μου, δεν πίστευα στα αυτιά μου ότι μπορούσαν τέτοιες εταιρείες κολοσσοί να λειτουργούν χωρίς άδεια και δεν ήξερα και τι έκανε το Υπουργείο Υγείας, όχι ο Υπουργός, η υπηρεσία, η οποία ελέγχει, διότι εντάξει το να λέμε ότι «φταίει η κεφαλή», ναι, στο τέλος θα καταλήξουμε στην κεφαλή, αλλά τι κάνουμε; Και γιατί δεν είχε γίνει κάποια κίνηση μέχρι τότε;

Πηγαίνουμε καταθέτουμε τη μηνυτήρια αναφορά και δυστυχώς -το τονίζω το «δυστυχώς», γιατί ο σκοπός δεν είναι να πάει κάποιος κατηγορούμενος, ο σκοπός είναι να λειτουργήσει κάτι σωστά- δυστυχώς ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά της συγκεκριμένης εταιρείας και βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα για τις άλλες, που ακόμη δεν έχουμε νέα.

Εγώ δεν θέλω να καταδικαστεί κανένας, αλλά θέλω να πιεστούν προκειμένου να λειτουργήσουν σωστά. Να πάνε στο Υπουργείο Υγείας, να καταθέσουν τα χαρτιά τους, να έχουν τις προϋποθέσεις και να πάρουν άδεια λειτουργίας. Να μην τιμωρηθεί κανένας. Να αναγκαστούν να λειτουργήσουν σωστά. Διότι, μιλάμε για έναν ευαίσθητο χώρο, το χώρο της υγείας.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και εδώ απέναντί μας στο Σύνταγμα που λειτουργούν διάφορα ινστιτούτα αισθητικής. Μπαίνει κόσμος και σε μερικές περιπτώσεις, γιατί υπάρχουν καλά, υπάρχουν μέτρια, υπάρχουν και κακά, βγαίνουν κυρίες που έχουν πληρώσει και χιλιάδες ευρώ, καμένες, με τραυματισμούς, με σωματικές βλάβες σοβαρές.

Κάνουμε καταγγελία, διαπιστώνουμε εμείς ότι ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών ή Θεσσαλονίκης, όπου είχαμε και εκεί τέτοιου είδους θέματα, δεν έχει δώσει άδεια λειτουργίας, γιατί κάνουν ιατρικές πράξεις, οπότε φεύγουμε για εισαγγελέα και από εκεί και πέρα αναγκάζονται να λειτουργήσουν σύμφωνα με το νόμο.

Δεν ξέρω αν χρειάζεται κάτι άλλο σε σχέση με το θέμα. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το αναπτύξω άλλο. Είναι σοβαρό ζήτημα. Είναι δεκάδες χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες οι γονείς, οι οποίοι βρίσκονται σε μια κατάσταση «Εγώ έδωσα χρήματα. Δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα. Το υλικό το γενετικό του παιδιού μου, που το θέλω, σε περίπτωση που αρρωστήσει, τι γίνεται;». Ποιος τον προστατεύει; Χρειάζεται άζωτο αυτό το πράγμα, είναι μια περίπλοκη διεργασία.

Εμείς σταματήσαμε να ασχολούμεθα πλέον εκ του νόμου, διότι από την ώρα που ασκήθηκε ποινική δίωξη από την Εισαγγελία Αθηνών, εξωδικαστική επίλυση διαφοράς τέλος. Δεν έχουμε αρμοδιότητα να συνεχίσουμε να δρούμε στο συγκεκριμένο πεδίο.”