Ομιλία Α. Συρίγου στην Ολομέλεια της Βουλής για τον Προϋπολογισμό του 2019

«Κύριε Πρόεδρε, θα προσπαθήσω να μείνω εντός του συζητούμενου θέματος, ανιχνεύοντας εκείνα τα στοιχεία που θεωρώ κρίσιμα μέσα από τα κείμενα, γιατί αυτό πιστεύω ότι έχει μια αξία.

Στο προοίμιο της εισηγητικής εκθέσεως του Προϋπολογισμού αναφέρεται ότι «το 2019 είναι το έτος που σηματοδοτεί την επανένταξη της χώρας στο διεθνές οικονομικό σύστημα και εγκαινιάζει την σταδιακή στροφή της δημοσιονομικής πολιτικής από την πολυετή προσαρμογή στην λελογισμένη επέκταση».

Πως συνέβη τούτο; Επεξηγείται. «Η δημοσιονομική πολιτική των ετών 2015-2018 παρέμεινε προσανατολισμένη στην διόρθωση των διαρθρωτικών δημοσιονομικών ισορροπιών της χώρας και στην εμπέδωση της αξιοπιστίας κατά την άσκηση οικονομικής πολιτικής.» Ήγουν, πρώτα σταθήκαμε στα πόδια μας και τώρα με λελογισμένα βήματα, δηλαδή αργά αλλά σταθερά, επανεντασσόμαστε στο διεθνές οικονομικό σύστημα, από το οποίο ουσιαστικά είχαμε αποβληθεί εν τοις πράγμασι λόγω της οικονομικής κρίσεως, των μνημονίων και του δανεισμού.

Είναι σημαντικό αυτό το βήμα και πιο πολύ σημαντικές οι προοπτικές από τον Αύγουστο του 2018. Τούτο φαίνεται από τα μέτρα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός και υλοποιούνται ένα-ένα. Φαίνεται και από το αποτύπωμά τους στον προϋπολογισμό που συζητούμε. Διανομή κοινωνικού μερίσματος και φέτος, κατάργηση μείωσης των συντάξεων, μείωση ασφαλιστικών εισφορών αγροτών και ελεύθερων επαγγελματιών, καταβολή αναδρομικών ειδικών μισθολογίων.

Και πάντα ταύτα ενδεικτικά, γιατί συμπληρώνονται και μ’ άλλα θετικά μέτρα, που συνδυαζόμενα και με την μείωση της ανεργίας δικαιολογούν την εκτίμηση ότι «ο προϋπολογισμός του 2019 αποτελεί το πρώτο κρίσιμο βήμα του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής στην κατεύθυνση ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας και της κοινωνικής συνοχής και αναδεικνύει τον στόχο της κυβέρνησης περί σταδιακής ανταπόδοσης των θυσιών αυτών με τρόπο ασφαλή, βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο.» Πάλι από το κείμενο (της εισηγητικής έκθεσης) προκύπτει αυτό. Τίποτε εκτός κειμένου. Πιστεύω ότι σε αυτές τις συζητήσεις πρέπει να αναδιφούμε και να μπορούμε να κάνουμε κριτικό σχολιασμό στα κείμενα.

Προς επίρρωση των ανωτέρω αρκεί μία ανάγνωση ενδεικτικά στα κεφάλαια 1 και 2 του Προϋπολογισμού, στον Πίνακα 1.3, «Βασικά μεγέθη της Ελληνικής οικονομίας» και την γνώμη του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου του ν. 4270/2014 που, ως φαίνεται, υιοθετεί τις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προβλέψεις στις οποίες βασίζεται ο συζητούμενος προϋπολογισμός.

Επειδή πολλά ειπώθηκαν για την υγεία, ένα μόνο παράδειγμα μπορώ να φέρω για την απόκρουσή τους: τα μεγάλα βήματα που έγιναν στα νησιά μας, το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ στη Σύρο, το Νοσοκομείο Σαντορίνης, την Μονάδα Τεχνητού Νεφρού στη Νάξο και άλλα. Υπάρχουν και άλλα να αναφέρω. Αναφέρω τα συγκεκριμένα θυμίζοντας τη φράση «έλεγχος των ψευδομένων τα πράγματα».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πάνω σ’ αυτήν την έξοδο τον Αύγουστο του 2018 και τα λελογισμένα βήματα βασίζονται όχι μόνον τα εξαγγελθέντα και υλοποιούμενα ήδη μέτρα, αλλά έχω την εντύπωση ότι εκεί βασίζονται και οι εξαγγελίες της αντιπολιτεύσεως, η οποία λεονταρίζει αποκρύπτοντας ότι η ίδια πήρε αέρα για διάφορες προτάσεις από αυτό το γεγονός. Τούτο προσμετρήστε το και ως argumentum a contrario, ως επιχείρημα εκ του αντιθέτου, για να ενισχύσω τη δική μου επιχειρηματολογία. Χωρίς την αναγκαία και ικανή συνθήκη της εξόδου του φετινού Αυγούστου δεν θα είχε και η ίδια να προτείνει κανένα μέτρο απ’ αυτά που ασυλλόγιστα -και όχι λελογισμένα- προτείνει τώρα.

Τελειώνω την αγόρευσή μου μ’ έναν προβληματισμό και μία επισήμανση.

Ο προβληματισμός σχετίζεται με μια ομάδα συμπολιτών μας, τους ομολογιούχους και τις απώλειές τους. Ξέρετε, υπάρχει μεγάλη αγωνία. Γνωρίζω τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρξει κάποια απάντηση, έστω και για το μέλλον.

Η επισήμανση. Δεν αρκεί μόνον η βελτίωση των καταστάσεων, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες ή τα ικανά μεγέθη των στατιστικών που απαιτούνται για να προχωρήσομε. Χρειάζεται και ένα οραματικό μείγμα πολιτικής βασισμένο στο νεύρο, την αυτοπεποίθηση και την αισιοδοξία τόσο την δική μας όσο και του λαού μας. Αυτό προσπαθούμε να προσφέρομε και το κατορθώνομε σιγά σιγά με τις πολιτικές και νομοθετικές μας παρεμβάσεις όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στα δικαιώματα και στην εξωτερική πολιτική και σ’ άλλους ζωτικούς τομείς.

Κυρίες και κύριοι, η πολιτική ως ζητούμενο επιστρέφει. Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα των τελευταίων αυτών χρόνων της διακυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Η Ελλάδα θα δώσει τη μάχη της δίπλα στις δημοκρατικές δυνάμεις των ευρωπαϊκών χωρών εναντίον των σκοτεινών ανορθολογικών δυνάμεων που επιδιώκουν στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο να εμφανιστούν ως κάτι νέο και αντισυστημικό αποκρύπτοντας ότι είναι το παλιό μικρόβιο του φόβου, της μισαλλοδοξίας και του αυταρχισμού που επιχειρεί να εξέλθει από τα τάρταρα που το έστειλαν οι νίκες των ελευθέρων λαών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όσο γι’ αυτούς που ονειρεύονται εκλογικούς θριάμβους και τα συναφή, έχω να τους πω ότι πρόκειται περί θεμιτών βεβαίως φιλοδοξιών πλην όμως στο επίπεδο της δημοσκοπικής αυταρέσκειας, που καθιστά τα όνειρα χίμαιρες ή ενδεχομένως και παιδικές ονειρώξεις και ας μη θεωρηθεί αυτό προσβλητικό. Να θυμούνται πάντα ότι «η νύχτα βγάζει επίσκοπο και η αυγή μητροπολίτη».

Και κάτι ακόμα εκτός κειμένου για τους φιλολογούντες, γλωσσολογούντες και αναδιφούντες εις την ιστορία και τα ιστορικά γεγονότα. Όποιος θέλει να εμπλουτίσει τις γνώσεις του για το Μακεδονικό, ας ψάξει να βρει τι είναι τα Abecedar, πότε εξεδόθη και από ποιον. «Όλβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν». Ευχαριστώ.»