Τρεις παρεμβάσεις για δασικούς χάρτες και διεκδικήσεις Δημοσίου

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Κωστής Χατζηδάκης, κατά την απάντησή του στη Βουλή σε Επίκαιρη Ερώτηση, ανήγγειλε τις 3 βασικές παρεμβάσεις που σχεδιάζει το Υπουργείο για το μείζον ζήτημα όλης της διαδικασίας ανάρτησης των δασικών χαρτών, αλλά και των διεκδικήσεων ακινήτων του Δημοσίου.

Συγκεκριμένα, όπως ο Υπουργός υπογράμμισε, η πρώτη παρέμβαση έχει να κάνει με την αύξηση των Επιτροπών Αντιρρήσεων, αλλά και τον καθορισμό της αμοιβή τους, καθώς αυτή θα συνδέεται με τον αριθμό αντιρρήσεων που θα εξετάζουν. Στόχος αυτής της παρέμβασης είναι να προχωρήσει πρακτικά πολύ γρήγορα όλη η διαδικασία εξέτασης των αντιρρήσεων, να έχουν κίνητρο επιτάχυνσης οι Επιτροπές.

Γνώμονας, όπως είπε ο Υπουργός, η κοινή λογική και ο ανυπεράσπιστος πολίτης.

Όσον αφορά στη δεύτερη παρέμβαση, το σχέδιο νόμου θα προβλέπει ότι όταν εξετάζεται η αντίρρηση κάποιου πολίτη και δικαιώνεται από την Επιτροπή Αντιρρήσεων, τότε αυτομάτως θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το ακίνητό του όπως ο ίδιος νομίζει και όπως προβλέπει η νομοθεσία.

Γι΄ αυτήν την παρέμβαση, ο κ. Χατζηδάκης δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν θα περιμένει ο πολίτης να τελειώσει η εξέταση των αντιρρήσεων σε όλον τον Νομό για να μπορεί να κάνει ό,τι θέλει το χωράφι του ή όποιο ακίνητο έχει. Αυτός είναι ένας παραλογισμός, ο οποίος θα τελειώσει. Δεν μπορούμε να απαλλοτριώνουμε με αυτό τον τρόπο την περιουσία των συμπολιτών μας».

Η τρίτη παρέμβαση, αφορά στην έκδοση Υπουργικής Απόφασης, η οποία θα προβλέπει το εύρος του πεδίου των δασικών χαρτών, βάζοντας έτσι τάξη στο ζήτημα των Διεκδικήσεων του Δημοσίου.

Σχετικά με την επικείμενη Υπουργική Απόφαση, ο κ. Χατζηδάκης αποτύπωσε ανάγλυφα την σημερινή παράδοξη κατάσταση νομολογίας η οποία έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στους πολίτες στο σύνολο της Επικράτειας.

«Σήμερα υπάρχουν καταφανείς περιπτώσεις όπου δεν έχουμε να κάνουμε με δασικές εκτάσεις και παρά ταύτα οι νόμοι για λόγους ενός δασολογικού φονταμενταλισμού - δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω διαφορετικά- θεωρούν ότι μιλάμε για δάση. Μιλάμε για αναδασμούς, για περιοχές που έχει γίνει αναδασμός στη χώρα και το Δημόσιο έχει βάλει την υπογραφή του ότι είναι χωράφια, ότι είναι αγροτικές εκτάσεις. Πρέπει λοιπόν να αποφασίσουμε εμείς που είμαστε στο Δημόσιο: «έχει το Δημόσιο πολιτική σχιζοφρένεια; Πιστεύει το Δημόσιο ταυτοχρόνως ότι είναι και χωράφια αλλά και δάση;». Είμαστε ένας μόνο οργανισμός που λέγεται Ελληνικό Δημόσιο. Αν έχεις δώσει στους αγρότες επί χρόνια μια περιοχή με αναδασμό και την καλλιεργούν, δεν μπορείς να θυμάσαι μετά από 30-50 ή 80 χρόνια ότι είναι δάσος όταν οι άνθρωποι παίρνουν επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση τόσο χρόνια. Δεν μπορούμε να πάμε με πλάσματα φαντασίας, δεν είναι σοβαρή αντιμετώπιση.

Ο κ. Χατζηδάκης αποσαφήνισε στη Βουλή ότι οι τρεις προαναφερόμενες παρεμβάσεις θα υλοποιηθούν ως εξής: Οι δύο πρώτες, θα γίνουν με νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που θα συζητηθεί στο Υπουργικό συμβούλιο το Φεβρουάριο και αφού γίνει διαβούλευση, θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί – σύμφωνα με τον σχεδιασμό- στη Βουλή τον Μάρτιο. Η τρίτη παρέμβαση θα γίνει με Υπουργική Απόφαση.

Ο κ. Χατζηδάκης, προς επίρρωσιν των 3 παρεμβάσεων, αναφέρθηκε στο αναποτελεσματικό και υπερβολικά αργό σύστημα εξετάσεων αντιρρήσεων που υφίσταται τώρα, παραθέτοντας τα εξής στοιχεία:

· Έως σήμερα, για το ήμισυ της Επικράτειας, έχουν υποβληθεί περί τις 170.000 αντιρρήσεις, εκ των οποίων τα 2 τελευταία έτη έχουν εξετασθεί μόλις οι 10.000. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για να εξετασθούν οι υπόλοιπες θα χρειασθούν 27 επιπλέον έτη!

· Ακόμη δε και στην περίπτωση που ένας ιδιώτης δικαιωθεί επί της αντίρρησής του, δεν μπορεί να αξιοποιήσει την περιουσία του μέχρις ότου ολοκληρωθεί η ανάρτηση του δασικού χάρτη όλης της περιοχής όπου εντάσσεται το ακίνητό του.

Κλείνοντας, ο κ. Χατζηδάκης έστειλε μήνυμα προς όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να εξετάσουν τις 3 παρεμβάσεις του Υπουργείου όχι με διάθεση «δονκιχωτισμού», αλλά με γνώμονα την κοινή λογική που επιτάσσει και την προστασία του δασικού πλούτου της χώρους αλλά και του αντίστοιχου των πολιτών.

«Πρέπει επιτέλους να βάλουμε κάποια πράγματα σε μία σειρά. Να προστατεύσουμε το δάσος! Να κάνουμε ό,τι μπορούμε. Σχεδιάζουμε Εθνικό Σχέδιο αναδασώσεων. Θα είμαστε αυστηροί σε σχέση με τα αυθαίρετα που είναι μέσα στα δάση. Όλα αυτά θα τα κάνουμε, αλλά δεν θα δώσουμε μάχες ανεμομύλων. Δεν μπορεί η Ελληνική Δημοκρατία να συμπεριφέρεται ως ένας Δον Κιχώτης και να μάχεται εναντίον ανύπαρκτων εχθρών. Λοιπόν, θα μιλήσουμε εδώ και ελπίζω ότι θα πειστούν όλες οι πτέρυγες να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, γιατί δεν θα μιλήσουμε με θεωρίες, θα μιλήσουμε με γεγονότα και φωτογραφίες και θα αποφασίζουμε επί πραγματικών δεδομένων. Εκτός αν κάποια κόμματα, όπως έκαναν στην περίπτωση του Ελληνικού, πιστεύουν ότι και τα τσιμέντα είναι δάση. Εμείς πάντως δεν το πιστεύουμε»!