Η σιωπή της Αθήνας

Καθώς πλησιάζει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ στις 24 Σεπτεμβρίου, όπου θα κριθούν:

Α) η ετοιμότητα και αποφασιστικότητα ή όχι της Ελλάδας ώστε να επιβληθούν ουσιαστικές οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας , (με εργαλείο την Αναθεώρηση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας),

Β) η δολιότητα εταίρων να πέσει η Τουρκία «στα μαλακά» στις κυρώσεις προκειμένου να διαφυλαχθούν τα διμερή οικονομικά οφέλη που τους αποφέρει η Τελωνειακή Ένωση με την Τουρκία.

η ελληνική κοινή γνώμη κατακλύζεται από δύο σενάρια:

* Αν ο Ερντογάν θα κλιμακώσει τις εχθρικές ενέργειες του και θα εξαγγείλει και νέα ΝΑVΤΕΧ για έρευνες του Όρους Ρέις μέχρι τα όριο των χωρικών υδάτων του Καστελόριζου και,

* τι θα απογίνουν οι διπλωματικές προσπάθειες Βερολίνου, Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ΝΑΤΟ προκειμένου να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων Ελλάδα και Τουρκία προτού ξεκινήσει η Σύνοδος Κορυφής και βρεθούν οι Ευρωπαίοι εταίροι «στη δυσάρεστη θέση» να συζητήσουν οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία.

Οι κυβερνητικοί διαμορφωτές της ελληνικής κοινής γνώμης προειδοποιούν δηλαδή για μια κλιμάκωση της έντασης από την Τουρκία, πριν αρχίσει η «αποκλιμάκωση» με την έναρξη διαπραγματεύσεων των δύο πλευρών.

Όμως σε ότι αφορά στην αναμενόμενη «κλιμάκωση» της έντασης στο Καστελόριζο και ευρύτερα στην περιοχή Ρόδου- Καστελόριζου, η ελληνική κυβέρνηση παραβλέπει ότι η Άγκυρα την έχει ήδη αναγγείλει και θα την υλοποιήσει από τις 16-22 Σεπτεμβρίου, αφού μετατρέπει με το έτσι θέλω τη διεθνή θάλασσα μεταξύ Ρόδου –Καστελόριζου σε τουρκική επικράτεια. Δίνοντας έτσι χώρο στην Τουρκία να εκτελεί έρευνες το Ρους Ρέις νοτίως Καστελόριζου/Ρόδου- και ανατολικά του 28ου μεσημβρινού.

Η Τουρκία με ΝΟΤΑΜ έχει ήδη ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα ότι θα πραγματοποιήσει άσκηση με πραγματικά πυρά μεταξύ Ρόδου -Καστελόριζου με ύψος μέχρι τα 51000 πόδια από 16-22 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με τη ΝΟΤΑΜ αυτή, η περιοχή μεταξύ Ρόδου/Καστελόριζου, η οποία εκτείνεται 36νμ νοτίως από τις τουρκικές ακτές εντός του FIR Αθηνών και διεθνούς θάλασσας αποτελεί τουρκική επικράτεια και κυριαρχία.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Τουρκία μπαίνει σφήνα μεταξύ των δυο ελληνικών νησιών και εξαφανίζει την ΑΟΖ τους, καταργεί στην πράξη το FIR Αθηνών/Κων-λης αφού εισέρχεται 30νμ εντός του FIR Αθηνών, μετατρέποντας την διεθνή θάλασσα σε τουρκική κυριαρχία/επικράτεια και τελικώς αποκόπτει οποιαδήποτε προσπέλαση Ρόδου/Καστελόριζου.

Αυτή ακριβώς η ενέργεια, που έχει ξεκινήσει πριν από ένα χρόνο, αποτέλεσε τη βάση δημιουργίας της τουρκο/λιβυκής ΑΟΖ χωρίς ουσιαστική και αποτελεσματική ελληνική αντίδραση για την προάσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η Ελλάδα αντέδρασε, υποστηρίζοντας ότι η περιοχή της τουρκικής άσκησης εισέρχεται στο FIR Αθηνών και προσπάθησε να ακυρώσει την τουρκική άσκηση. Η τουρκική αντίδραση ήταν αστραπιαία με έκδοση αγγελίας στην οποία δηλώνει διεθνώς ότι η περιοχή είναι τουρκική επικράτεια, η άσκηση θα γίνει κανονικότατα. Επομένως, η αναμενόμενη τουρκική πρόκληση είναι μπροστά στα μάτια της κυβέρνησης, η οποία έχει ήδη αποφασίσει η τουρκική προκλητική ενέργεια- που αφορά στην εθνική κυριαρχία και όχι απλώς σε κυριαρχικό δικαίωμα- να πέσει «στα μαλακά» και όποιος κατάλαβε-κατάλαβε…

Παραλλήλως η Αθήνα βλέπει πάνω από το κεφάλι της να εξελίσσονται σειρά επαφών Μέρκελ, γ. γραμματέα του ΝΑΤΟ Στόλτεμπεργκ, Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Μισέλ, υπεύθυνου για τα εξωτερικές υποθέσεις, Μπορέλ με τον Ερντογάν για την «αποκλιμάκωση και την αποκατάσταση διαλόγου».

Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει προς την ελληνική γνώμη να επαίρεται ότι εταίροι και σύμμαχοι δρουν στο πλευρό της Αθήνας και εναντίον του Ερντογάν.

Και αυτό δεν είναι αληθές και είναι και επικίνδυνο.

Διότι όλες αυτές οι διεθνείς κινήσεις δεν γίνονται ύστερα από λεπτομερή συμφωνία με την Αθήνα, ούτε μεταφέρονται οι θέσεις της Αθήνας στον Ερντογάν. Όλοι αυτοί οι καλοθελητές θέλουν να δουν τις δυο πλευρές να εγκλωβίζονται υπό την υψηλή εποπτεία τους σε διμερείς διαπραγματεύσεις για να ανακτηθεί η ηρεμία στην περιοχή. Σπρώχνουν δηλαδή την Αθήνα να δεχθεί μια αποκλιμάκωση επί ίσοις όροις, δηλαδή αποχώρηση και των τουρκικών πολεμικών και του Όρους Ρέις, αλλά και της ελληνικής δύναμης από την περιοχή, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για «πολυμερή διαπραγμάτευση» στην μη οριοθετημένη ΑΟΖ μεταξύ των κρατών της περιοχής.

Ωστόσο, η αποκλιμάκωση δεν μπορεί να γίνει επι ισοις όροις, διότι η ελληνική δύναμη υπερασπίζεται στη περιοχή κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ η Τουρκία έχει εισβάλει και έχει τουρκοποιήσει παρανόμως μη οριοθετημένη περιοχή ΑΟΖ που δεν της ανήκει.

Επιπροσθέτως η Άγκυρα με περισσή προκλητικότητα δέχεται μια πολυμερή διάσκεψη, στην οποία θα υπερασπιστεί «τα τουρκικά δικαιώματα και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων» για την ΑΟΖ. Βάζοντας έτσι από το πλάι θέμα οριστικής διχοτόμησης της Κύπρου, αφού «θα επιτρέπει» στην Κυπριακή Δημοκρατία να συμμετάσχει μόνον ως ελληνοκυπριακή κοινότητα, επομένως η Κυπριακή ΑΟΖ θα διαμελιστεί και ανακατανεμηθεί.

Η Αθήνα δεν εκφράζεται για την ώρα. Αφήνει όμως κυβερνητικά στελέχη της να διαρρέουν σε τηλεοπτικές εκπομπές ότι «οι διαπραγματεύσεις τρέχουν κάτω από το τραπέζι».