Πάτρα - 19 Απριλίου 1991: Ο πράκτορας της CIA, η έκρηξη και η εναντία μεταβολή της τύχης

Πέρασαν κιόλας 30 χρόνια από εκείνη την αποφράδα ημέρα. Σάββατο πρωί, 19 Απριλίου 1991. Στην είσοδο της πολυκατοικίας, επί της οδού Βότση 14, εξερράγη στα χέρια του Παλαιστίνιου τρομοκράτη Ιμπραήμ Χασικέχ εκρηκτικός μηχανισμός και σκοτώθηκαν 6 αθώοι και ανυποψίαστοι συμπολίτες μας που συναλλάσσονταν στο κατάστημα κούριερ που βρισκόταν στο ισόγειο της πολυκατοικίας, ενώ ο ίδιος διαμελίσθηκε.

Η έκρηξη ήταν ισχυρή, εκκωφαντική, ακούστηκε σ' όλη την Πάτρα, ενώ το κέντρο της πόλης καλύφθηκε από ένα πυκνό σύννεφο καπνού. Είχε βρει μεγάλο κακό την αχαϊκή πρωτεύουσα και το ένστικτο οδήγησε εκατοντάδες Πατρινούς στον τόπο της τραγωδίας. Σε τρεις σελίδες της «Π» σήμερα φιλοξενείται αφιέρωμα στο τραγικό γεγονός και στη μνήμη των αθώων θυμάτων.

Ο ΚΟΝΤΟΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ…

Εμείς από την πλευρά μας θα σταθούμε σε δύο-τρεις άγνωστες και αποκαλυπτικές λεπτομέρειες, που για πρώτη φορά δημοσιεύονται σήμερα, οι οποίες οδήγησαν στη σύλληψη των Παλαιστίνιων τρομοκρατών.

Ανατρέξαμε στο αρχείο μας και ανασύραμε τα στοιχεία, που προορίζονταν για συμπερίληψη σε υπό έκδοση βιβλίο μας. Ωστόσο, προέχει πλέον η νέα συνεργασία μας με την «Π» και σήμερα αποκαλύπτουμε τις μοιραίες συμπτώσεις που οδήγησαν στην ανείπωτη τραγωδία.

Ο τρομοκράτης Ιμπραήμ Χασικέχ την ώρα που κατευθυνόταν προς το βρετανικό υποπροξενείο είδε έναν κοντοκουρεμένο τύπο και νόμισε ότι ήταν αστυνομικός. Θορυβήθηκε, λοιπόν, και μπήκε στην είσοδο της πολυκατοικίας για να μεταθέσει χρονικά την έκρηξη της βόμβας διότι ο προγραμματισμένος ο χρόνος της εξέπνεε.

Ο εκνευρισμός του, όμως, αποδείχθηκε εχθρός του και μοιραίος για τους συναλλασσόμενους στο ισόγειο καταστήματος της κούριερ.

Ο «κοντοκουρεμένος τύπος», πράγματι, δεν ήταν κάποιος τυχαίος. Επρόκειτο για πράκτορα της CIA (!), που εργαζόταν στην αμερικάνικη βάση του Αράξου και όλως τυχαίως εκείνη την ώρα βρισκόταν στο σημείο γιατί ήθελε να στείλει κάποιο δέμα στις ΗΠΑ! Την ώρα της έκρηξης ήταν μέσα στο κατάστημα.

Πετάχτηκε αστραπιαία έξω και γλύτωσε. Ταυτόχρονα πρόσφερε τη μαρτυρία του στις διωκτικές αρχές. Το έμπειρο μάτι του «έπιασε» το σωματότυπο και τα κιλά ενός αγνώστου νέου που ενώ όλοι έσπευδαν προς το σημείο της έκρηξης, αυτός απομακρύνθηκε και έστριψε αριστερά στη Μαιζώνος. Ήταν ο Ασάρ Αλ Νυμπανί!

Ο συνεργός του Χασικέχ επιτηρούσε στην περιοχή, καλύπτοντας τον φίλο του. Μόλις διαπίστωσε ότι «στράβωσε η δουλειά» εξαφανίσθηκε….

ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ «ΜΟΣΑΝΤ»

Σε δεύτερο στάδιο, έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία κι άλλες λεπτομέρειες χάρη στις οποίες οι διωκτικές αρχές οδηγήθηκαν στην αποκάλυψη και σύλληψη των μελών της τρομοκρατικής ομάδας.

Το κουβάρι ξετυλίχθηκε μόλις ταυτοποιήθηκε το όνομα του νεκρού τρομοκράτη Χασικέχ από το ένα αθλητικό του παπούτσι και τους δύο τελευταίους αριθμούς του φοιτητικού του «πάσου». Σημειωτέον ότι διέμενε στη Φοιτητική Εστία της Πάτρας. Η άκρη του νήματος είχε βρεθεί, αλλά οι συνεργοί ήταν ακόμη άγνωστοι.

Τότε, χρησίμευσε η περιγραφή του πράκτορα της CIA για τον Νομπανί. Ενας Παλαιστίνιος της Αθήνας κατέθεσε με ποιους συναναστρεφόταν ο Χασικέχ. Ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο αείμνηστος συμπατριώτης μας Γιάννης Βασιλειάδης, είχε την… έμπνευση να απευθυνθεί στην ισραηλινή «Μοσάντ». Ο σωματότυπος της περιγραφής και τα κιλά της περιγραφής του πράκτορα της CIA ταίριαζαν με το Νομπανί, που είχε συλληφθεί δύο φορές για τρομοκρατικές ενέργειες στο Ισραήλ! Ο Νομπανί εντοπίσθηκε και συνελήφθη, αλλά ήταν «σφίγγα». Ενας από τους έμπειρους αξιωματικούς εκείνης της εποχής μάς είπε ότι τον ανέκριναν στην… ύπαιθρο. Δεν θέλαμε να ξέρουμε το «είδος» της ανάκρισης. Το γεγονός είναι ότι ο Νυμπανί τελικά «έσπασε».

«ΖΗΤΗΜΑ ΤΙΜΗΣ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

Το παρήγορο, εν τέλει, ήταν ότι η τρομοκρατική οργάνωση αποκαλύφθηκε. Η Ασφάλεια της Πάτρας, παρά το πρωτόγνωρο μέγεθος της εγκληματικής ενέργειας, ανταποκρίθηκε στον ρόλο της. Κυρίως, οφείλουμε να καταθέσουμε ότι ο αείμνηστος συντοπίτης μας υπουργός Γιάννης Βασιλειάδης αντιμετώπιζε ως «ζήτημα τιμής» για την ΕΛΑΣ και απόδοσης φόρου τιμής για τους 6 αδικοχαμένους συμπολίτες μας την εξιχνίαση της υπόθεσης.

Ήταν αρκετές οι φορές που εκείνη την περίοδο αλλά και αργότερα μιλούσαμε για την τρομοκρατική επίθεση της Βότση. Τηρούσαμε το «οφ δε ρέκορντ», αλλά είχαμε «προνομιακή» πληροφόρηση. Ο Κωνσταντίνος Μάγνης, ο Κώστας Θεοδωρόπουλος, άλλοι συνάδελφοι της εποχής που εργάζονταν στην «Π» και η αφεντιά μας, ακόμη θυμόμαστε ότι η εφημερίδα μας ήταν εκείνες της μέρες «κέντρο πληροφόρησης» του αθηναϊκού και ξένου Τύπου. Βέβαια, λίγη σημασία έχει αυτό, γιατί χάθηκαν 6 αθώες ζωές μ' έναν παρανοϊκό τρόπο. Τότε, στις αρχές της δεκαετίας του '90, ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι εκείνη η τρομοκρατική επίθεση θ' αποτελούσε τον «πρόδρομο» μιας μάστιγας που διατρέχει όλο τον κόσμο πλέον την τελευταία 30ετία;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ