Εξαιρούνται οι Κυκλάδες από τον νόμο περί τεκμηρίου κυριότητας υπέρ του Δημοσίου

Σε ένα ζήτημα από αυτά που δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά, αν και εγκυμονούν μεγάλους και μόνιμους κινδύνους για το νησί, ο Δήμαρχος Τήνου έδωσε ένα χρόνο τώρα, συστηματικό αγώνα. Στον αγώνα αυτό ο Δήμος Τήνου υπήρξε ουσιαστικά μόνος. Από πλευράς τοπικής αυτοδιοίκησης, ουδείς ακολούθησε, αν και έγινε προσπάθεια. Η εξαίρεση των Κυκλάδων σε σχέση με το τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου που ισχύει στην υπόλοιπη Ελλάδα, υπήρξε νομολογιακή και νομοθετική κατάκτηση οφειλόμενη σε ιστορικούς και μόνο λόγους. Η ανατροπή της εξαίρεσης αυτής, όπως προτεινόταν, ήταν άδικη και παράνομη ενέργεια. Έπαυε να ισχύει η εξαίρεση για τις Κυκλάδες και η εξαίρεση περιελάμβανε τους Δήμους της Μάνης (για πρώτη φορά, όπως και τελικά έγινε).

Ο Δήμος Τήνου αντέδρασε με σφοδρότητα και έφτασε στο σημείο να καταλογίσει άγνοια σε όσους παρερμήνευαν απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου του 2013, που ελάχιστη σχέση είχε με το θέμα και φυσικά δεν δικαιολογούσε τη ρύθμιση που ετοιμαζόταν. Μια τέτοια ρύθμιση θα είχε ως αποτέλεσμα την απαξίωση της Τηνιακής γης και την εμπλοκή των ιδιωτών σε σχεδόν καταδικασμένους δικαστικούς αγώνες με το Ελληνικό Δημόσιο. Γι αυτό και η ψήφιση του άρθρου 37 του Νόμου 4280/2014 (ΦΕΚ Α' 159/08-08-2014), μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχία και δικαίωση για το Δήμο Τήνου, που δεν εγκατέλειψε στιγμή την υπόθεση. Αλλά και απόδειξη ότι απαιτείται εγρήγορση και μαχητική διάθεση γιατί οι εγκληματικές για το νησί ρυθμίσεις έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις, όχι πάντοτε με αθώες προθέσεις.

Παραθέτουμε το κείμενο (η υπογράμμιση και ο έντονος χαρακτήρας, δικός μας):

Άρθρο 37

Το  άρθρο 62 του ν. 998/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«Βάρος απόδειξης - Ειδική αναγνώριση κατατμήσεων
Επί των πάσης φύσεως αμφισβητήσεων ή διενέξεων ή δικών μεταξύ του Δημοσίου, είτε ως ενάγοντος είτε ως εναγομένου είτε ως αιτούντος είτε ως καθ' ου ή αίτηση, και φυσικού ή νομικού προσώπου, το οποίο προβάλλει ή αξιώνει οποιοδήποτε δικαίωμα, εμπράγματο ή μη, επί των δασών, των δασικών εκτάσεων το ως άνω φυσικό ή νομικό πρόσωπο οφείλει να αποδείξει την παρ' αυτώ ύπαρξη του δικαιώματός του.
Κατ' εξαίρεση η διάταξη αυτή δεν ισχύει στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νομών Λέσβου, Σάμου, Χίου και Κυκλάδων, των νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων, καθώς και της περιοχής της Μάνης όπως αυτή ορίζεται από διοικητικά όρια των Καλλικρατικών Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης».