Αποκλεισμένα νησιά ελλειμματικοί εκπρόσωποι

«Ναυάγησε» κάθε προσπάθεια λήξης της απεργίας των ναυτικών, κατόπιν της ασυμφωνίας του συνδικαλιστικού οργάνου της ΠΝΟ και της ηγεσίας του υπουργείου Ναυτιλίας, με αποτέλεσμα την απόφαση συνέχισης αποκλεισμού των νησιών για άλλες τρεις ημέρες.

Το «σενάριο» γνωστό και φυσικά αναμενόμενο, σε ότι αφορά στην εξέλιξη των απεργιακών κινητοποιήσεων των ναυτικών, όταν από την πρώτη ημέρα εξαγγελίας έναρξης της απεργίας, στις 2 Δεκεμβρίου, οι νησιωτικές κοινωνίες, μυημένες χρόνια σε αυτές τις τακτικές, περίμεναν την συνέχιση ανά 48ωρα των κινητοποιήσεων έως τις 8 Δεκεμβρίου, ημέρα της προγραμματισμένης απεργίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Οι εκπλήξεις σε σχέση με τις απεργιακές αποφάσεις και ενέργειες της ΠΝΟ έχουν εκλείψει προ πολλού για τους νησιώτες, όταν η χρησιμοποίηση των καθ’ όλα δίκαιων αιτημάτων των ναυτικών, είθισται να συμπίπτει με «νεκρές», για την ακτοπλοΐα, περιόδους, αποδεικνύοντας μία άρρηκτη σχέση συνδικαλιστών και ακτοοπλόων.

Σε μία πολυετή περίοδο εξέλιξης και κορύφωσης της οικονομικής κρίσης, που δοκιμάζει τις οριακές αντοχές ενός ολόκληρου λαού, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την αναγκαιότητα διαμαρτυριών και διεκδικήσεων από κάθε επαγγελματική συλλογικότητα, μεταξύ των οποίων και οι ναυτικοί.

Όμως ακόμα και απεργιακές διεκδικήσεις, πολλών επαγγελματικών ομάδων, προ πολλού έχουν ξεπεράσει δράσεις κοινωνικών επιβαρύνσεων και δημιουργίας κοινωνικών προβλημάτων, αποφεύγοντας με αυτό τον τρόπο τον κοινωνικό αυτοματισμό, αλλά και το πώς αυτός διαχειριζόταν εξυπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες.

Το μόνο που συνεχίζει να παραμένει σταθερό, με μία μονομερή εμμονή σε συγκεκριμένο τρόπο διεκδίκησης, είναι η συνδικαλιστική πρακτική της ΠΝΟ, που εξακολουθεί να μεταχειρίζεται τις νησιωτικές κοινωνίες ως εργαλείο άσκησης πίεσης.

Στην αντίπερα όχθη βρίσκονται οι νησιώτες, οι οποίοι βιώνουν συνεχείς πολυήμερους αποκλεισμούς, καθώς όχι μόνο από τους απεργούς αλλά και από το σύνολο των πολιτικών εκπροσώπων, κάθε βαθμού, αντιμετωπίζονται ως πολίτες β’ κατηγορίας.

Δεν ικανοποίησε τους απεργούς η υπουργική δέσμευση

Η ασυμφωνία απεργών και κυβέρνησης αποτυπώνεται στις εκατέρωθεν ανακοινώσεις, μέσω των οποίων αλληλοεπιρρίπτονται ευθύνες για την συνέχιση της απεργίας.

Κατόπιν της πρώτης συνάντηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ της ΠΝΟ και του υπουργού Ναυτιλίας, Παναγιώτη Κουρουμπλή, υπήρξε εκ μέρους δήλωση στην οποία σημείωνε ότι έδωσε προσωπικές διαβεβαιώσεις στην ΠΝΟ, βάσει των οποίων εκλείπουν οι λόγοι της απεργίας και κάλεσε το συνδικαλιστικό όργανο «να λάβει υπόψη τα πιεστικά ζητήματα που έχουν δημιουργηθεί στα νησιά, να επανεκτιμήσει τη στάση της και να συμβάλλει άμεσα στη δρομολόγηση ενός πλοίου ανά γραμμή», καλώντας παράλληλα σε νέα συνάντηση.

Από την πλευρά των απεργών η απάντηση προς τον υπουργό ήρθε υπό μορφή καταγγελίας, στην οποία μεταξύ άλλων σημειώνεται πως ο υπουργός «όχι μόνον δεν δεσμεύτηκε αλλά απλά δήλωσε, χωρίς τίποτε συγκεκριμένο, ότι δεν πρόκειται να γίνει εξίσωση με τους εργαζομένους της στεριάς, παραδεχόμενος όμως, ότι, δυστυχώς,  η τελική απόφαση και έγκριση  ανήκει στην ΤΡΟΪΚΑ και στους Θεσμούς (sic) οι οποίοι και έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο».

Πέραν αυτού όμως εκφράστηκε άρνηση και στην πρόσκληση για νέα συνάντηση, αποφασίζοντας νέα 48ωρη απεργία της ΠΝΟ έως τα ξημερώματα της Πέμπτης, ενώ θα ακολουθήσει ο αποκλεισμός των νησιών για ακόμα ένα 24ωρο έως και τα ξημερώματα της Παρασκευής λόγω της συμμετοχής της ΠΝΟ στην απεργία που έχει προκηρύξει η ΓΣΕΕ για την Πέμπτη.

Μία λιγόλογη επιστολή έβγαλε από την πολιτική υποχρέωση

Ελλειμματική αποδείχθηκε και η παρεμβατικότητα των πολιτικών εκπροσώπων των νησιών, κυρίως σε ότι αφορά στο νομό των Κυκλάδων, που είναι και το μοναδικό νησιωτικό σύμπλεγμα που βρέθηκε τελείως αποκλεισμένο, καθώς δεν εξυπηρετείται ούτε καν από τα επιδοτούμενα ενδοκυκλαδικά δρομολόγια, αφού και τα δύο πλοία βρέθηκαν με τη έναρξη της απεργίας δεμένα στο Λαύριο.

Αντιθέτως με όλες τις άλλες νησιωτικές περιοχές, όπως Βόρειο Αιγαίο, Δωδεκάνησα κ.λ.π., που εξυπηρετούνται με τα πλοία των εσωτερικών γραμμών, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε κατοίκους μικρών νησιών να μεταβούν σε νησιά που διαθέτουν αεροδρόμια διευκολύνοντας την μετακίνηση τους, δυνατότητα που στερήθηκαν οι Κυκλάδες.

Δεν υπήρξε καμία προληπτική ενέργεια αποσόβησης του αποκλεισμού των Κυκλάδων, καμία έντονη πολιτική παρέμβαση, αλλά απλώς επαναλήφθηκε η πεπατημένη πολιτική κάλυψη της στοιχειώδους υποχρέωσης, με αποστολή επιστολών.

Η διαχείριση του προβλήματος του αποκλεισμού των νησιών, από τον πολιτικό διαχειριστή της Περιφέρειας στις Κυκλάδες, περιορίστηκε στην αποστολή μία ολιγόλογης επιστολής προς τον υπουργό Ναυτιλίας ζητώντας την «λήψη μέτρων προκειμένου να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν οι άμεσες ανάγκες των νησιών» όπως ανέφερε, συμπληρώνοντας ότι «Κάθε διακοπή επικοινωνίας των νησιών πέραν του 24ωρου θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως έκτακτη και εθνική ανάγκη και να ληφθεί κάθε αναγκαίο μέτρο που θα συνδράμει για την αποτροπή των καταστροφικών αποτελεσμάτων ενός παρατεταμένου αποκλεισμού».

Πέραν της υποχρέωσης αποστολής μίας επιστολής, εκ μέρους του Επιμελητηρίου Κυκλάδων έγινε ένα βήμα περισσότερο, καταθέτοντας συγκεκριμένη πρόταση προς τον υπουργό για «άμεσες νομοθετικές ρυθμίσεις για τη μεσολάβηση εύλογου χρονικού διαστήματος μεταξύ διαδοχικών απεργιακών κινητοποιήσεων, προκειμένου να εξασφαλίζονται τόσο τα δικαιώματα εργαζόμενων στην ακτοπλοΐα, όσο και τα δικαιώματα των κατοίκων της νησιωτικής χώρας».