Αποδοκιμάζεται η αλλαγή του ισχύοντος καθεστώτος

Σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο Κέας, με την 88/2018 απόφαση του, εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:

Το Δημοτικό Συμβούλιο Κέας αποδοκιμάζει το ενδεχόμενο οποιασδήποτε θεσμικής αλλαγής, τόσο στο ιδιοκτησιακό, όσο και στο διοικητικό καθεστώς που διέπει τη νήσο Μακρόνησο.

Δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα αναφέρονται στην πρόθεση της κεντρικής Διοίκησης να εξετάσει το ενδεχόμενο αλλαγής του θεσμικού καθεστώτος της Μακρονήσου.

Υπενθυμίζουμε ότι, τόσο το ιδιοκτησιακό, όσο και το διοικητικό καθεστώς της Μακρονήσου έχει διευθετηθεί με την υπ’ αριθμ. 80/1948 απόφαση του Πρωτοδικείου Σύρου, που έγινε τελεσίδικη με την υπ’ αριθμ. 112/1948 απόφαση του Εφετείου Αιγαίου και αμετάκλητη με την υπ’ αριθμ. 390/1995 απόφαση του Αρείου Πάγου, ως ανήκουσα κατά κυριότητα στη νήσο Κέα και στο νομό Κυκλάδων. Υπενθυμίζουμε επίσης ότι η Μακρόνησος υπήχθη στην Κέα σαν αποζημίωση έναντι των καταστροφικών δεινών που υπέστησαν οι κάτοικοι της από τις κατακτητικές επιθέσεις των Τούρκων σαν παροχή για την ανακούφισή τους αφού είχαν καταστραφεί όλοι οι πόροι αγροτικής παραγωγής στο νησί. Από που λοιπόν προκύπτει η επαναφορά της Μακρονήσου στο προηγούμενο καθεστώς; Έλλειψη ιστορικής γνώσης προφανώς.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Κέας, έχει ζητήσει επανειλημμένα να παρουσιάσει στην Κεντρική Διοίκηση τις απόψεις του για την προστασία και την ανάδειξη της Μακρονήσου, αναγνωρίζοντας τη σημαντική ιστορικότητα του νησιού, όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί με σχετική περιβαλλοντική Μελέτη που εκπονήθηκε από το Δήμο Κέας και έχει κατατεθεί στις κατά καιρούς ηγεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού ως καθ’ ύλην αρμόδιο.

Οι σχέσεις των νήσων Κέας και Μακρονήσου είναι και ιστορικά καταγεγραμμένες και χρονολογούνται από τις αρχές του 1830. Αδιαμφισβήτητο επίσης είναι το ενδιαφέρον της Δημοτικής Αρχής Κέας ανά τα έτη για τη νήσο Μακρόνησο συνολικά. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, ο Δήμος Κέας έχει με επιμέλεια ασκήσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις αρμοδιότητες του.

Για το λόγο αυτό, το Δημοτικό Συμβούλιο εκφράζει ομόφωνα την απόλυτη αντίθεσή του στην όποια αλλαγή στο υφιστάμενο ιδιοκτησιακό και διοικητικό καθεστώς της Μακρονήσου και αντιπροτείνει, για ακόμη μία φορά, στην Κεντρική Διοίκηση τον από κοινού σχεδιασμό της προστασίας αυτού του σημαντικού ιστορικού τόπου και την ανάδειξή του ως τόπο μαρτυρίας χιλιάδων αγωνιστών στη νεότερη ιστορία του τόπου μας.