Λαϊκή Συσπείρωση Θήρας: Για την επαναχάραξη του αιγιαλού Καμαρίου

Στην πρόσφατη συγκέντρωση των κατοίκων Καμαρίου,σε δήλωσή του ο Δήμαρχος είπε ότι θα προβεί στην επαναχάραξη του αιγιαλού σε Καμάρι και Περίσσα. Στόχος είναι να διαφεντεύει τον αιγιαλό ο Δήμος με ότι οικονομικό όφελος συνεπάγεται γι αυτόν και όχι η Κτηματική υπηρεσία του Δημοσίου.
Μπαίνουν όμως τα παρακάτω ερωτήματα . Από πότε έγινε ιδιοκτήτρια του αιγιαλού η Κτηματική Υπηρεσία? Πρέπει να γνωρίζουμε εμείς οι νεότεροι και πολύ καλά γνωρίζουν οι παλαιότεροι ότι ο αιγιαλός του Καμαρίου εκτείνεται από το όριο των ιδιοκτησιών μέχρι τη θάλασσα. Όλοι οι ιδιοκτήτες των χωραφιών που συνορεύουν με τον αιγιαλό, από αμνημονεύτων χρόνων , είχαν πρόσβαση στα χωράφια τους από τον αιγιαλό. Η ακρότατη δηλαδή λωρίδα  του αιγιαλού εχρησιμοποιείτο ως πεζόδρομος και ημιονική οδός. Οι σοδειές αυτών των χωραφιών, οι ντομάτες επί παραδείγματι μεταφέροντο στο εργοστάσιο του ΑΒΙΣ και στου Λοντρά από αυτή την ημιονική οδό που ήταν αιγιαλός. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα και από αεροφωτογραφίες των ετών 1939 και 1945 της γεωγραφικής υπηρεσίας στρατού. Η Κοινότητα Καμαρίου επανακατασκεύασε, βελτίωσε και επεξέτεινε τον από αμνημονεύτων χρόνων προϋπάρχοντα πεζόδρομο με αυτεπιστασία της Κοινότητας. Κατασκεύασε και αποχέτευση . Και τα δύο έργα αυτά έγιναν με μελέτες , χρηματοδότηση και επίβλεψη των υπηρεσιών του Δημοσίου και μάλιστα πήρε τα εύγε του τότε Επάρχου Γιάννη Περβανίδη, της τεχνικής υπηρεσίας του Επαρχείου που επέβλεψε και το έργο και της Νομαρχίας Κυκλάδων.
Μάλιστα ο τότε Οικονομικός έφορος Θήρας εξέδωσε Πρωτόκολλο με αριθμό 32/1989 κατεδάφισης του έργου <<επανακατασκευή , βελτίωση και επέκταση του παραλιακού πεζόδρομου>>και του έργου της αποχέτευσης. Ο πρόεδρος τότε Βαγγέλης Σιγάλας και το κοινοτικό συμβούλιο της Κοινότητας Καμαρίου προσέφυγαν στο αρμόδιο δικαστήριο και ζήτησαν την ακύρωση του πρωτοκόλλου. Το δικαστήριο ακύρωσε με την υπ΄αριθ. 1/1990 απόφαση το πρωτόκολλο κατεδάφισης και τα έργα ολοκληρώθηκαν . Για του λόγου το αληθές

                                             Το Ειρηνοδικείο Θήρας
………..Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 30.11.1989 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ  Κοινότητας Επισκοπής Γωνιάς Θήρας, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Μιχάλη Ρούσσο.
ΤΩΝ ΚΑΘΩΝ  Νομαρχία Κυκλάδων – Δ.Ο.Υ Θήρας….
….Σύμφωνα  με τις νομικές σκέψεις που αναπτύχθηκαν στην αρχή της παρούσας, το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο είναι αόριστο… Αλλά και αν ακόμα ήθελε θεωρηθεί ότι το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο είναι ορισμένο ως προς την περιγραφή των κτισμάτων των οποίων ζητείται η κατεδάφιση, πάλι αυτό  πρέπει να ακυρωθεί γιατί τα επίδικα  έργα της ανακόπτουσας Κοινότητας  είναι νόμιμα όπως προκύπτει από το  με αριθ.πρωτ. Τ.Υ 184/7.11.1988 έγγραφο του Επαρχείου Θήρας το οποίο επικαλείται η ανακόπτουσα . 
Επομένως, σύμφωνα και με όσες νομικές σκέψεις  αναπτύχθηκαν  στην αρχή της παρούσας , πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη  και από ουσιαστική άποψη η ανακοπή που κρίνεται και να ακυρωθεί το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ Θήρας…..

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
………Δέχεται την ανακοπή που κρίνεται ……
Ο ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ 
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΑΜΑΚΟΒΛΗΣ>>

Κατά της απόφασης αυτής κανένα ένδικο μέσο δεν έχει ασκήσει το δημόσιο και έτσι η απόφαση έχει καταστεί αμετάκλητη.
Συνεπώς τα έργα είναι νόμιμα και δεν υπάρχει κατά την γνώμη μας λόγος αλλαγής  του ορίου του αιγιαλού.
Ο αιγιαλός θεωρείται αγαθό και ο νόμος  επιβάλλει να χρησιμοποιείται σύμφωνα με τη φύση και τον προορισμό του. Ο νομοθέτης έχει χαρακτηρίσει την καλντέρα και τους αιγιαλούς της Σαντορίνης με τις μαύρες της παραλίες ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Βλέπουμε δυστυχώς στο κορμί αυτού  του ευλογημένου τόπου με το πανέμορφο τοπίο, καθημερινά να ασελγούν οι επιτήδειοι στο όνομα της ανάπτυξης.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Θήρας ζητά να παραμείνει ως έχει  ο αιγιαλός και να αναγνωριστεί ο παραλιακός πεζόδρομος ως δρόμος πρόσβασης στις ιδιοκτησίες των όμορων ιδιοκτησιών, κάτι που συνέβαινε όπως προαναφέραμε από αμνημονεύτων χρόνων και να απαγορεύεται η οποιαδήποτε επ΄αυτού δραστηριότητα που να καταργεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. 
Επίσης, σε καμία περίπτωση να μην δοθεί η εκμετάλλευσή του σε όποιον « επενδυτή» αλλά ούτε να γίνει και αντικείμενο συνεργασίας Δήμου και Ιδιώτη (ΣΔΙΤ).