Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Μήλου: Φροντίδα και αποκατάσταση της θεατρικής τέχνης

Η διοργάνωση που έγινε θεσμός για το νησί της Μήλου, το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου, επιστρέφει για 4η χρονιά, από την 21η Μαΐου έως τις 12 Ιουνίου 2022, σε μία έκδοση που αναζητά τη φροντίδα του θεάτρου στη νέα πραγματικότητα που δημιουργείται μετά την εκδήλωση της πανδημίας.

Στο σημείωμά τους για τη διοργάνωση της νέας σεζόν, ο καλλιτεχνικός διευθυντής, Solal Forte και η Faustine Guyard, διαχειρίστρια και παραγωγός του Φεστιβάλ, επισημαίνουν:

«Είμαστε επηρεασμένοι από την υγειονομική κρίση, από τα ερωτήματα που εγείρει και από την πανταχού παρούσα θέση που καταλαμβάνει η υγεία στις καθημερινότητές μας· γι’ αυτό μας φαίνεται σημαντικό να την εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία και να απαντήσουμε ειλικρινά και με ενθουσιασμό, αναπτύσσοντας αυτήν την τέταρτη έκδοση γύρω από το ερώτημα της φροντίδας και της αποκατάστασης.

Πράγματι, εφαρμοσμένα στις ερμηνευτικές τέχνες, αυτά τα θέματα έχουν νόημα σε σχέση με την διάθεσή μας να επαναπροσδιορίσουμε το θέατρο στο έδαφος που το είδε να γεννιέται. Στην επιθυμία μας για γενική επανεκκίνηση, μας αρέσει να σκεφτόμαστε πως το θέατρο είναι ένα ασθενές σώμα, μολυσμένο και ταραγμένο. Ίσως ακόμα και προς εξαφάνιση;

Οπότε, αυτή η έκδοση είναι το στοίχημα να φέρουμε ένα γιατρικό σε αυτό το φεστιβάλ θεάτρου: να θεραπεύσουμε, να φροντίσουμε αυτήν την τέχνη εφευρίσκοντας νέες συνθήκες δημιουργίας, νέες σχέσεις με το κοινό. Ή να την αποκαταστήσουμε, αφήνοντας τη θέση στους/στις δημιουργούς να επιλέξουν τους δικούς τους χώρους παράστασης. Η ιδέα είναι να δοκιμάσουμε να επενδύσουμε μαζί σε αυτό το νησί, ως το έδαφος των πιθανών. Θέλουμε όλοι και όλες να δοθούν με κέφι σε αυτήν την πρόκληση: να μην αναπαράγουν πια το οδυνηρό πλαίσιο, να διασκεδάσουν όλοι μαζί ανακαλύπτοντας εναλλακτικές. Είναι σαν να προσκαλούμε τον κάθε καλλιτέχνη να πάρει μέρος σ’ αυτό το γιατρικό. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν πως το θέατρο αποτελεί συλλογική θεραπεία για το άστυ. Πώς να φροντίσεις αυτό το γιατρικό που είναι τώρα ο ασθενής;

Πρόσκληση στις πρώτες καλλιτεχνικές πράξεις, το φεστιβάλ δεν ορίζεται από τον προγραμματισμό του: υιοθετεί τα χαρακτηριστικά ενός εργαστηρίου όπου οι δοκιμές και το να προχωράς στα τυφλά επιτρέπονται. Θέτει τη διαδικασία στο κέντρο της προσοχής. Το ενδιαφέρον δεν είναι στο τελικό προϊόν αλλά στη θεατρική πρακτική, σαν πρόσχημα για συνάντηση και ανταλλαγή. Οι συμμετοχικές φόρμες είναι ένας πυλώνας αυτής της σύλληψης: η μαρτυρία και η παρουσία των κατοίκων της Μήλου είναι αναγκαία για να γιατρέψει αυτό το θέατρο που του οφείλει να αφήσει την ομοιογένεια και να επιτρέψει νέες συναντήσεις μέσω της σκηνής.

Τέλος, το θέατρο in situ (οι τοποειδείς παραστάσεις) θα επέτρεπε να επανακτηθεί η πρακτική του θεατή ως προς αυτό που έχει το αιφνιδιαστικό, το απρόβλεπτο και το χαρούμενο: να αποκαταστήσει μια εύθραυστη προσοχή, να αφυπνίσει την περιέργεια στον καθένα που περνάει να κοιτάξει τι παίζεται.

Αυτήν τη χρονιά, το φεστιβάλ μετράει τρεις συμπαραγωγές, στις οποίες προτείνεται ένας χρόνος δημιουργίας λίγο μεγαλύτερος από τρεις εβδομάδες.

Αυτές οι σύντομοι περίοδοι, δημιουργούν μια σχέση πιο αυθόρμητη, ενστικτώδη και επείγουσα για την καλλιτεχνική δημιουργία.

Φιλοξενώντας τους φοιτητές της Ανώτατης Εθνικής Σχολής Δραματικής Τέχνης του Στρασβούργου και της Ανώτατης Εθνικής Σχολής Δραματικής Τέχνης του Παρισιού , το φεστιβάλ εύχεται να ανοίξει χώρους δημιουργίας στους νέους πτυχιούχους, απαλλαγμένους από την αξιολόγηση, τις επιταγές του ανταγωνισμού και μιας σχέσης παραγωγισμού.

Η συνεργασία με το Νέο Εθνικό Θέατρο (Jeune Théatre National) μας επιτρέπει να σχηματίσουμε έναν προσωρινό θίασο που συμμετέχει στις δημιουργίες των φιλοξενούμενων ομάδων κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ. Αυτή η σχέση μεταξύ καλλιτέχνη ερμηνευτή και καλλιτεχνικής ομάδας θα επέτρεπε να αποκατασταθεί μια ευαίσθητη σχέση όπου όλοι και όλες μπορούν να παρέμβουν, όπου οι ηθοποιοί δεν είναι μόνο ερμηνευτές αλλά κρίσιμα μέλη μιας δημιουργίας».

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ

21 και 22 Μαΐου (Σάββατο και Κυριακή) οι θεατές επιβιβάζονται σε ένα περιοδεύον θέαμα, μεταξύ ξενάγησης στο νησί και φανταστικής κατάστασης. Καλούνται να διασχίσουν αισθήσεις και συγκινήσεις παρά πληροφορίες, να βουτήξουν στην αισθητηριακή μνήμη των τόπων, του νερού, μιας πέτρας που βρίσκεται στο δρόμο, ενός αρχαίου θεάτρου ή στο άγνωστο των «τυχαίων» συναντήσεων. Όλα αυτά, μέσα από το πρότζεκτ της Melina Martin, που αποτελεί δημιουργία in situ.

Την Τετάρτη, 25 Μαΐου, ακολουθεί Workshop με τον Tarik Kariouh (φοιτητή του CNSAD-PSL), στο πλαίσιο μίας έρευνας γύρω από τους μηχανισμούς γραφής του έργου του.

Την Παρασκευή και το Σάββατο 27 & 28 Μαΐου, στο Αρχαίο Θέατρο της Μήλου, θα παρουσιαστεί η παράσταση «Ο Όμορφος Κόσμος», μία συλλογική δημιουργία της Σχολής Parallèle Imaginaire.

Τρίτη και Τετάρτη, 31 Μαΐου και 1η Ιουνίου, θα παρουσιαστεί το in situ πρότζεκτ του Marcus Borjia «Στάχτες χωρίς φωτιά», στο Αρχαίο Θέατρο της Μήλου.

Επίσης, την Τετάρτη 1η Ιουνίου και πάλι στο Αρχαίο Θέατρο, θα πραγματοποιηθεί το Workshop που επιμελείται η Mathilde Waeber (φοιτήτρια του TNS), καθώς και το Workshop του Τimothée Israël (φοιτητή του TNS).

Την Τρίτη 7 και την Τετάρτη 8 Ιουνίου, η ερευνητική μονάδα SACRe, παρουσιάζει μία δημιουργία in situ, στο πλαίσιο του πρότζεκτ της Βιβιάννας Χιωτίνη «Τρίπτυχο», με τις Lucie Gallo, Logann Antuofermo και Αννέτα Χρυσίδου. Το έργο ερευνά το τρίπτυχο ως ρυθμικό φαινόμενο και ως πεδίο πιθανοτήτων σχέσεων.

Τέλος, την Κυριακή, 12 Ιουίου, η Camille Léon-Fucien (φοιτήτρια του CNSAD-PSL), μαζί με τους Lucie Gallo και Logann Antuofermo παρουσιάζει ένα workshop, με το οποίο θα κλείσει και το φετινό Φεσιβάλ.

Το πλήρες πρόγραμμα του Festival International de Teatre de Milos 2022 καθώς και τα τρέιλερ της διοργάνωσης μπορεί να βρει κανείς στο σύνδεσμο παρακάτω, καθώς επίσης στα social media του Φεστιβάλ, αλλά και την ιστοσελίδα του, festivalinternationalmilos.com.